tag:blogger.com,1999:blog-92228394370172319932024-02-21T04:22:14.456-08:00SæglópurGünlük tadında kulak memesi kıvamında.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13960296141338037451noreply@blogger.comBlogger103125tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-8886390794526742972014-01-20T11:50:00.000-08:002014-01-20T11:55:09.883-08:00Finallerin bitişinin dayanılmaz hafifliği....ve Adana.<br />
<br />
Finallerim de bitti. Bir dönemi bitirmiş oldum böylece. Hala "Boğaziçili" olduğuma inanamasam da Boğaziçi'nde koca bir dönem geçirdim.<br />
<br />
Sınavlarla ilgili diyeceğim tek şey "eh işte." önem verdiğim tek ders olan fransızcadan iyi almış olmam benim için yeterli oldu bu dönemlik. Zaten hocalar bir garip, anlam veremiyorum bazı davranışlarına. Çok gereksiz ayrıntılara takılanlar mı desem, ne istediklerine anlam verememek mi desem bilmiyorum. Bazen "Bu mu yani Boğaziçi?" diye soruyoruz. Buna rağmen okulu da seviyoruz (en azından şu anlık)<br />
<br />
Sınavlar bitince soluğu dünya tatlısı insanların yanında aldım.<br />
Çantamı şiir kitaplarıyla doldurup okuldan aşağı doğru indim.<br />
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-19g7w19glfw/Ut1qaKYtF8I/AAAAAAAAANQ/LOwhYqj8s3w/s1600/IMG-20140115-02069.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-19g7w19glfw/Ut1qaKYtF8I/AAAAAAAAANQ/LOwhYqj8s3w/s1600/IMG-20140115-02069.jpg" height="320" width="240" /></a><a href="http://3.bp.blogspot.com/-W-6Me733c3M/Ut1qYsjDMKI/AAAAAAAAANI/7_j27mX8SqQ/s1600/IMG-20140115-02071.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-W-6Me733c3M/Ut1qYsjDMKI/AAAAAAAAANI/7_j27mX8SqQ/s1600/IMG-20140115-02071.jpg" height="200" width="150" /></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-mwwViRYqS4s/Ut1xt2BDvMI/AAAAAAAAANk/ANx7ghcM2PI/s1600/IMG-20140115-02073.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-mwwViRYqS4s/Ut1xt2BDvMI/AAAAAAAAANk/ANx7ghcM2PI/s1600/IMG-20140115-02073.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">(YAZAMADI)<br />
ama siz anlayın.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-zHS4icFaFQU/Ut1qXXVWXVI/AAAAAAAAANA/6nR7HAZqqvo/s1600/IMG-20140115-02072.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-zHS4icFaFQU/Ut1qXXVWXVI/AAAAAAAAANA/6nR7HAZqqvo/s1600/IMG-20140115-02072.jpg" height="400" width="300" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kafiyeye karşı çıkan adamın<br />
kafiyeli mezar taşı,<br />
birde kış vakti, akşamüstüne doğru okunan<br />
şiiri.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Anlamadığım tek şey Cemal Süreya, Tomris Uyar ve Oğuz Atay neden burada değil. CANLARIM NEREDESİNİZ?<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Cemal Süreya'yı buldum, ama diğerleri nerede bilemiyorum:<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-40D2Ngl-iWo/Ut1yezWwN2I/AAAAAAAAANs/q0-AOP3p1dA/s1600/IMG-20140118-02086.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-40D2Ngl-iWo/Ut1yezWwN2I/AAAAAAAAANs/q0-AOP3p1dA/s1600/IMG-20140118-02086.jpg" height="219" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kadıköy tabi ki.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-oo7kYEtx8sA/Ut1yfhTpGWI/AAAAAAAAAN0/g7nikNJAdf4/s1600/IMG-20140118-02087.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-oo7kYEtx8sA/Ut1yfhTpGWI/AAAAAAAAAN0/g7nikNJAdf4/s1600/IMG-20140118-02087.jpg" height="81" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ali ve girintili çıkıntılı yerlere yazamayışı temalı.</td></tr>
</tbody></table>
<div>
<br /></div>
<div>
Sınavlar bitince de Adana'ya döndüm. Okul açıldığından beri annemi görmüyormuşum meğer. Nasıl özlediysem artık. </div>
<div>
Adana'dan bildiriyorum: burası çok ucuz.</div>
<div>
cidden çok çok ucuz. çok güzel. her şey ucuz.<br />
bir de yapacak hiçbir şey yok,kitap okumak dışında.<br />
çok sıkılınca oturup defter yaptım arkadaşlarıma.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-QBSEwbBNoPM/Ut11lOLshGI/AAAAAAAAAOU/HK2IlIXD1XY/s1600/IMG-20140120-02099.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-QBSEwbBNoPM/Ut11lOLshGI/AAAAAAAAAOU/HK2IlIXD1XY/s1600/IMG-20140120-02099.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Geçen sene sonbaharda topladığım yaprakları kışın yakmıştım. Birde ellerimi ısıtmıştım onlarla. Bu yıl toplamamayı düşünmüştüm böyle mutsuzluklar yaşamamak için ama sonbahar gelince yaprakları görünce dayanamadım topladım yine "işte bu" dediğim yaprakları. Sonra Kardelen'den edindiğim alışkanlıkla hepsini göğe doğru kaldırıp yaprakların damarlarını inceledim ve maviye nasıl uyduklarını gördüm.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Defterlerin dışında birde Chantal için Orhan Veli'nin şiir kitabını aldım. Ama kapağı çok kötü bir durumdaydı. "Hazır defter yapıyorum buna da bir kapak yapayım" dedim ve beynimin içinde çınlayan "Bir kuş olsa mavilik derdi buna" dizeleriyle mavi bir kapak yaptım. Aklıma birde Adam yayınlarının kapağı geldi. (<u><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnEXl3EAumzeetie7V6ZvocXiSuIIdvqQEH2LCZmSTM_RizA7jt5MTUYZTMxcH-qbNkfSH2s1rd5T6e-RXobiZwB4UgQGivDDxvCmgd50AY9O1N2ZDO9_ymNQATHZ8RQvNipO8XmC3WWL-/s1600/nnvximwj0%5B1%5D.jpg" target="_blank">bakınız</a></u>) benim yayınevinden neyim eksik diyerekten benzer bir şeyler yaptım. Chantalcığım,umarım beğenirsin. </div>
<br />
Dün akşam odamda oturmuş mandalina yiyordum, canım sıkıldı. Mandalina yerken neden canı sıkılır insanın diye sormamalı, bilmiyorum çünkü. Adana'da kalan mumlarımı yaktım, ama tütsülerimi İstanbul'a götürmüştüm diye odada eksik bir şeyler kaldı. Babaannemlerin odun sobalı evleri geldi aklıma. Odun sobasının üzerine mandalina ve portakal kabuğu koyardık tüm oda portakal kokardı. Ben de "Geleneklere bağlı yeniliklere açık" klişesiyle yediğim mandalinaların içine mum koydum. Bir süre sonra benzer kokuyu verdi. Mutlu mutlu anneme anlatırken "Canım biz bunu daha çocukken yapardık portakalı soyup" demesiyle hayal kırıklığına uğradım. Ben bunların patentini bile almayı düşünmüştüm oysa ki. Hem daha geliştirip mandalina yiyerek para kazanırdım belki. Olmadı. Kısmet değilmiş,napalım.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-GBa6HtqpmGE/Ut1yzRRpoWI/AAAAAAAAAOM/PYKLlAOA7QQ/s1600/IMG-20140118-02090.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-GBa6HtqpmGE/Ut1yzRRpoWI/AAAAAAAAAOM/PYKLlAOA7QQ/s1600/IMG-20140118-02090.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Patentini alamadığım mandalina<br />
kokulu gece lambası.<br />
sizde yapın bari.</td></tr>
</tbody></table>
Bir zamanlar Adana'dan ciddi ciddi nefret ediyordum ama artık eskisi kadar nefret etmiyorum. Her ne kadar çok fazla anım olmasa da farklı bir düzenim vardı burada. Gelince hayatımın şehir değişikliğiyle ne kadar değiştiğini anladım. Adana'dayken dışarı çıkmazdım ama şimdi neredeyse her haftasonum dışarıda geçiyor. Beni bu Adana mahvetmiş meğer. Olsun ama,ucuz. En azından patatesli sıkma diye bir şey var ve 1 lira 25 kuruş. Turunç da bedava. Akdeniz bölgesinde (deniz şehri olmasa da Akdeniz'e yakın.) </div>
</div>
<div>
Yolları da taştanmış.</div>
<div>
Yalan.</div>
<div>
Asfalttan yolları.</div>
<div>
Ve dümdüz. Hiç mi yokuş olmaz koskoca şehirde. İstanbul ve yokuşlarından sonra dümdüz yollarda koşasım geliyor.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Koşalım öyleyse.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=QkJTlLJ7x5I" target="_blank">kapanış şarkısı.</a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13960296141338037451noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-13001663907671511292013-12-11T01:14:00.000-08:002013-12-11T01:14:58.345-08:00Kar yağıyoooooooor!<div style="text-align: center;">
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=Mv_hasUk74Q" target="_blank">Şarkılı,müzikli.</a></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-UeZM3e4fwZ0/UqglpuEYTsI/AAAAAAAAAMU/uh-W9ShOOtE/s1600/IMG-20131211-01930.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="http://1.bp.blogspot.com/-UeZM3e4fwZ0/UqglpuEYTsI/AAAAAAAAAMU/uh-W9ShOOtE/s320/IMG-20131211-01930.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Hayatında ilk defa karlı bir güne uyanmış<br />masum Adanalı</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Kar yağıyor arkadaşlar. Bildiğin beyaz kar. Bembeyaz. Bahçe bembeyaz. Sabah uyandım ve perdemi bir açtım bulut ülkesine taşımışlar evi. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Tatlı bir kahvaltı yaptım sonra baktım ki derslerimin biri iptal olmuş. Dünyanın en güzel haberi bile denilebilir şu an için. Çünkü ilk karlı günümün tadını çıkarmak çok güzel.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Vizelerim bitti. Ortalamaya göre iyi ama bence "daha iyi de yapabilirdim" şekilde bitti. Darısı finallerimin de böyle geçmesi ümidiyle.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
***</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Rhetoric dersinde final essay yazmaya başladık. Derste Fahrenheit 451'i okuyoruz. Bilmeyenler için kısa bir özet geçeyim: Distopik bir dünya, kitaplar sansürleniyor hatta yakılıyor. Kitaplar canavar ve değersiz şeyler olarak görülüyor. Kitapları yakan adamlar itfaiye olarak adlandırılıyor (hatta bir yerlerde "eskiden itfaiyeciler kitapları yakmaz yangını söndürürmüş doğru mu" gibi konuşmalar var.) Ve bu itfaiyecilerden biri bir gün kendini derinden etkileyen bir olay yaşıyor ve aslında kitapların değerli olduğunun farkına varıp içinde bulunduğu baskıcı yönetime karşı gelmeye başlıyor. (1984 gibi bir kitap işte)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
Biz de bir kitap belirleyip o kitap Fahrenheit'ın distopik dünyasında olsaydı, sansürlenir miydi; neden sansürlenirdi gibi konusu olan 5 sayfalık bir makale yazacağız. Hangi kitabı seçmeliyim, 5 sayfa ne yazarım diye düşünürken "Doğal yaşam ve başkaldırı diye bir kitap var ve sen hala düşünüyor musun" dedi iç sesim. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Sonra bu essay süreci benim için bir eğlenceye dönüştü.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-Frt9LZK5YtM/UqglmyVGOCI/AAAAAAAAAME/Z4JTVqg8Smk/s1600/IMG-20131204-01900.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://2.bp.blogspot.com/-Frt9LZK5YtM/UqglmyVGOCI/AAAAAAAAAME/Z4JTVqg8Smk/s200/IMG-20131204-01900.jpg" width="200" /></a></div>
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-n4ZGWcyOt0I/UqgloCvY8MI/AAAAAAAAAMQ/GxUZ4ryXSnI/s1600/IMG-20131205-01905.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://1.bp.blogspot.com/-n4ZGWcyOt0I/UqgloCvY8MI/AAAAAAAAAMQ/GxUZ4ryXSnI/s200/IMG-20131205-01905.jpg" width="200" /></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Hatta bakayım bir başlayayım diye oturdum yazmaya çıkardığım notlarla, bir baktım 2,5 sayfayı doldurmuş bile. Korktuğum kadar da zor olmadığını fark ettim. Hem de eğleniyorum. Çünkü Thoreau, into the wild ve Walden.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ama kitabı okudukça "Ya ben bu binalar arasında napıyorum, gidicem" diye rolleniyorum. Essayi yazıp ormanlara gidersem şaşırmayın. Çünkü Thoreau doğayı ve yaşamını öyle bir anlatıyor ki kaçmak istiyor insan bu binalar arasından. Kitap mevsimlere göre ilerliyor, tabi bunun yanında yaşadığı deneyimler... Walden gölünün nasıl donduğunu, ardından baharda buzların nasıl eridiğini anlatan betimlemeler çok güzel (Kendi dilinde daha güzel.)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Olur ya "Ben ingilizceme güveniyorum, bakayım ne yazmışsın" diyen olur. Gönderirim essayimi okumak isteyene bitirdiğimde. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
***</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Hafta içi okul-ev ikilisinde geçirip haftasonları Kadıköy'e gitmek hobi gibi bir şey oldu benim için. Çünkü Orhan Veli ve Oktay Rifat vapurda giderken çok güzel gidiyor.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-O1n77TzMDfE/UqglifKGs5I/AAAAAAAAAL4/W1wNdVY4XCw/s1600/IMG-20131116-01830.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://2.bp.blogspot.com/-O1n77TzMDfE/UqglifKGs5I/AAAAAAAAAL4/W1wNdVY4XCw/s320/IMG-20131116-01830.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-27xIJbG7Yao/UqglihGESzI/AAAAAAAAAL0/UnzKNTzyFhQ/s1600/IMG-20131116-01831.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://4.bp.blogspot.com/-27xIJbG7Yao/UqglihGESzI/AAAAAAAAAL0/UnzKNTzyFhQ/s200/IMG-20131116-01831.jpg" width="200" /></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-GzxYu9aom3c/Uqgljf9mH7I/AAAAAAAAAL8/KjjaWtQE8bQ/s1600/IMG-20131123-01881.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://1.bp.blogspot.com/-GzxYu9aom3c/Uqgljf9mH7I/AAAAAAAAAL8/KjjaWtQE8bQ/s200/IMG-20131123-01881.jpg" width="200" /></a><a href="http://1.bp.blogspot.com/-CAAFEHgadVw/UqglgTsVvaI/AAAAAAAAALk/rR4N8qfJsGQ/s1600/IMG-20131121-01876.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://1.bp.blogspot.com/-CAAFEHgadVw/UqglgTsVvaI/AAAAAAAAALk/rR4N8qfJsGQ/s320/IMG-20131121-01876.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Deniz. Mavi. Şiirler ve Martılar.</div>
<div style="text-align: left;">
Orhan Veli İstanbul'da güzel. Çünkü Barbaros Hayrettin Paşa İskelesi'nden bahsederken o iskeleden Kadıköy'e giden vapura binmek mutlu ediyor beni. </div>
<div style="text-align: left;">
Anlıyorum şairlerin neden bu denli sevdiğini İstanbul'u. </div>
<div style="text-align: left;">
Aklıma İzmir'i çok sevdiğim günler geliyor da, hata yapmışım gibi hissediyorum. </div>
<div style="text-align: left;">
Çünkü sevdiğim insanlar istanbulda, olmak istediğim yer İstanbul olabilir (en azından şimdilik)</div>
<div style="text-align: left;">
İzmir'de olsam yine yapayalnız arkadaşsız kalacaktım büyük ihtimalle, ama şimdi Kardelen yine yanımda, beslediğim bir Çiğdem, birlikte yemek yapıp yediğimiz Chantal ve birlikte ders çalıştığımız Zeynep var. Birbirimizi anlayabiliyoruz, hepsi sevilesi insanlar. </div>
<div style="text-align: left;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-SnAarWQCQ6E/Uqglo3DJZyI/AAAAAAAAAMY/cBP1VnVVJA4/s1600/IMG-20131211-01920.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://2.bp.blogspot.com/-SnAarWQCQ6E/Uqglo3DJZyI/AAAAAAAAAMY/cBP1VnVVJA4/s320/IMG-20131211-01920.jpg" width="320" /></a>Birde Ankara'da Seda var ama o konuya girmiyorum.</div>
<div style="text-align: left;">
Seda bunları okuyorsan eğer "NEDEN ANKARA CNM ANLTSNA BRZZZ :)"</div>
<div style="text-align: left;">
Ben odamın penceresinden karın keyfini çıkarmaya devam edeceğim.</div>
<div style="text-align: left;">
Başka bir yazıda (bir ay sonra muhtemelen :D) görüşmek üzere!</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13960296141338037451noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-26456556540725560092013-11-09T05:33:00.002-08:002013-11-09T05:34:57.528-08:00"Vizelerim var bu hafta ders çalışmam lazım."Bu posta başlarken fotoğraf arşivimde yazın çekilen fotoğrafları buldum.<br />
<div>
İŞTE EN BİRİNCİ ALİ.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-qIz8Z0xoHdM/Un4ztw0WraI/AAAAAAAAAJ0/D9Id4WuQP9g/s1600/IMG-20130812-WA001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://4.bp.blogspot.com/-qIz8Z0xoHdM/Un4ztw0WraI/AAAAAAAAAJ0/D9Id4WuQP9g/s400/IMG-20130812-WA001.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Trollük bedava kfdhkgjshfdkjghfsd</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div>
Ya ne güldüm görünce. Adana birincisi olma keyfi hahaha. Peki ya bu fotoğrafın "Hadi birinci oldum birinci olan insanlar gibi çekin" diye gülüp kendi kendime eğlenirken çekilmiş olması. </div>
<div>
TÜRKİYEMİZ BİRİNCİ OLDU!!!!!</div>
<div>
eğlendiğimize göre artık postu yazmaya geçebilirim.</div>
<div>
***</div>
<div>
Aslında buraya "Kadıköy" yazıp bırakmam gerek sanırım. Çünkü Kadıköy çok güzel. Ya okulu kadıköye taşıyalım ya da okul bitsin kadıköyde yaşayalım. </div>
<div>
Kadıköyde yarım elmadaki şebboyu görüp kadınla dalga geçtik.</div>
<div>
Kadıköyde duvara ibranice "fuck the goverments" yazan alman gördük. </div>
<div>
Kadıköyde "aaamed"i gördük</div>
<div>
Kaıdköyde alfredoyla tanıştık.</div>
<div>
Kadıköye son vapurla gidip ilk vapurla döndük.</div>
<div>
Moda'da şarap içip Orhan Veli okuduk.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/--Vwr8-NtuhE/Un41Nw__fWI/AAAAAAAAAKE/lc48Bjod1ls/s1600/IMG-20131031-WA011.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="http://2.bp.blogspot.com/--Vwr8-NtuhE/Un41Nw__fWI/AAAAAAAAAKE/lc48Bjod1ls/s200/IMG-20131031-WA011.jpg" width="150" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ali neden Kadıköy'ü<br />
bu kadar çok seviyor acaba?</td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-ctpytHIKeM0/Un41URBjgqI/AAAAAAAAAKw/ErM7F8s5e1g/s1600/IMG-20130902-01522.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="150" src="http://2.bp.blogspot.com/-ctpytHIKeM0/Un41URBjgqI/AAAAAAAAAKw/ErM7F8s5e1g/s200/IMG-20130902-01522.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Huzur İzlanda yazan insan<br />
bunu görüyorsan<br />
sırt çantanı hazırla,<br />
İzlanda'ya gidiyoruz!</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-142qs64N5F0/Un420hJn5II/AAAAAAAAAK8/ZyXsEz5nBE0/s1600/IMG-20131031-WA009-horz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="120" src="http://4.bp.blogspot.com/-142qs64N5F0/Un420hJn5II/AAAAAAAAAK8/ZyXsEz5nBE0/s320/IMG-20131031-WA009-horz.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Akşam son vapur-Sabah ilk vapur</td></tr>
</tbody></table>
***<br />
<div>
Bir de yıllardır bana çok havalı gelen aslında ölümün öteki adı olan "Vizelerim yaklaşıyor" cümlesi var.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Lisedeyken "Vizelerim yaklaşıyor demek ne havalı beee vize vaaaaaayyyy" şimdi "Vizeler yaklaşmayın lütfen" İlk vizem çarşamba günü ve nasıl geçeceğini merak ediyorum. 4 vizem var hepsi bir şekilde olur ama korkulu rüyam Hist 105. İki sayfalık makale yazacağız (ya da yazabilecek miyiz?) Rüyama giriyor ders. Yapamıyorum ağlıyorum o sırada uyanıyorum. Hist 105 psikolojimi bozdu. Lise boyunca "Bu benim bölüm dersim değil niye alıyorum ki" şikayetleri üniversitede de devam ediyormuş. Dersin içeriği, lisede gördüğümüz milliyetçi içi boşaltılmış tarih anlayışıyla kıyaslanamayacak kadar kaliteli. Dolu olması dıştan ne kadar güzel olarak görünse de tüm o doluluk sınav sorusu olarak geri döndüğü için psikolojimi bozuyor sanırım. İki sayfa essay ya. Ne yazcam allasen ben iki sayfa. Türkçe bile yazamam ki tarihte iki sayfa. Neyse ya. O kadar insan alıyor herhalde tek ben korkmuyorumdur bu kadar.<br />
Yaz okulu da yokmuş Hist 105 için iyi mi. Ya yapacaksın ya yapacaksın.<br />
Gideyim de peloponnesian war'a çalışayım.<br />
***<br />
Yıllardır gitme hayali kurduğum Beyoğlu Sahaf Festivali hayal kırıklığıydı benim için. Aradığım hiçbir kitabı bulamadım. 8 kitap adıyla gittim her sahafı gezip tek tek isimleri sordum ve her kitap için birer yok cevabı aldım. 30 sahaf olduğunu düşünsen 8x30=240 kere yok cevabı duydum. En son isyan edip "Sizde ne var ?" dedim birine. "Burası olmayan şeyler sahafı" dedi adam.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-ZS5TrOwzHFA/Un45ihTIDfI/AAAAAAAAALI/YFeuEcYAJ90/s1600/IMG-20130930-01631.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-ZS5TrOwzHFA/Un45ihTIDfI/AAAAAAAAALI/YFeuEcYAJ90/s320/IMG-20130930-01631.jpg" width="223" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sahaf Festivalinin tek güzel yanı<br />
buydu sanırım.</td></tr>
</tbody></table>
***</div>
<div>
<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13960296141338037451noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-30465478743273763602013-10-18T06:52:00.002-07:002013-10-18T06:55:23.712-07:00Merhaba blogspot,tanışabilir miyiz?<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">*ben buralara ne kadar yabancılaşmışım yahu.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">(1 aydır ne tumblra ne buraya giriyordum. Bir girdim, güzel yorumlar tatlı mesajlar gördüm. Buralarda beni unutmayan insanlar olduğunu görünce bir yazma şevki geldi. O insanlara sevgilerle!)</span><br />
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><u><a href="http://www.youtube.com/watch?v=4wNknGIKkoA">Şarkımız.</a></u></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ben artık sosyal biri oldum. Buna hala şaşıyorum. Çevremde insanlar var, birlikte bir şeyler yapıyoruz. Eğleniyoruz. Zorunluluktan ötürü birlikte olmadığım insanlar. Ne güzel bir duyguymuş ya. Eski arkadaşlıklarımı (!) düşününce gerçekten yalnız kalmama hak veriyorum. Ama o dönem bitmiş artık (ya da bittiğini düşünmek istiyorum.)</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Neler yaptım?</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bayram gelmiş bana mı bayram diyerekten Adana'ya dönmedim. Zaten bayram adıyla meşrulaştıran katliam aslında. Bunda hepimiz hemfikiriz değil mi?</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Koskoca 9 günüm var,herkes memleketine dönüyor. Napsam ki?" diye düşünürken "kamp kurucaz bisikletli, gelsene" gibi güzel bir teklifle karşılaştım. Haziranın sonundan beri bisiklet sürmediğimi düşününce bir an "ıııı şeyyy gelmesem mi kondüsyonsuzluk" diye kem küm ederken daha acemi olan insanların da olduğunu öğrendim. O zaman let into the wild begin! </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-uF0_T4nrg50/UmElkuG6-6I/AAAAAAAAAHE/8OnUQgtocis/s1600/Ads%C4%B1z.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="276" src="http://4.bp.blogspot.com/-uF0_T4nrg50/UmElkuG6-6I/AAAAAAAAAHE/8OnUQgtocis/s640/Ads%C4%B1z.png" width="640" /></a></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-2XSbOhAw0f8/UmEvSwek4WI/AAAAAAAAAHg/4wyIr01TTNA/s1600/IMG-20131012-01688.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://3.bp.blogspot.com/-2XSbOhAw0f8/UmEvSwek4WI/AAAAAAAAAHg/4wyIr01TTNA/s320/IMG-20131012-01688.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Rotamız aşağı yukarı böyle bir şeydi. Tabi yollar burada göründüğü gibi düz değil. Yokuşlar çıkmak,yokuşlar inmek. Dik yokuşlarda bisikleti yürüyerek çıkarmak derken 3 saat içinde kamp kuracağımız yere vardık. Hava soğuk,önümde gri deniz,arkamda uçsuz bucaksız orman. İstanbul'un Alaska'sıymış burası meğersem.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Çadırları kurmaya başlamıştık ki bekçi geldi. "Burada çadır kuramazsınız yasak." dedi. Konuşup anlaşmaya çalıştılar. Adam nuh dedi peygamber demedi. Çadırlar geri toplandı. Başka yerlere bakıldı. En son camping alanı bulduk, oraya girip çadırları kurduk. Çadırları kurduktan sonra yemek yedik. Odun toplandı ateş yakıldı. (Burada gözünüzün önüne tatlı bir kamp manzarası getirin)</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bak sen şansa, kamp kurduğumuz yere birisi çekyat bırakmış. Çekyat. Bildiğin çekyat. Aldık çekyatı ateşin karşısına taşıdık. Sonrası ise aynen şöyle: </span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-TXGgq-H6zfM/UmEs3zv9t7I/AAAAAAAAAHU/a8EEOlFdDWg/s1600/1385717_10151936141740680_644736080_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/-TXGgq-H6zfM/UmEs3zv9t7I/AAAAAAAAAHU/a8EEOlFdDWg/s400/1385717_10151936141740680_644736080_n.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">aslında fotoğrafta sekiz kişi var ama siz görmüyorsunuz.</td></tr>
</tbody></table>
Gecenin bir yerinden sonra ben uyumak için çadıra gittim ama sabah çekyatta benzer bir manzarayla karşılaştım. Çadırlar boş, çekyat aynen böyle dolu. Bundan sonraki kamplarda çadır yerine çekyat mı götürsek napsak?<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Giderken çıkılan yokuşlar dönerken "ALMANYAAA" oldu. Ben de bu sayede nerelerden gittik fotoğraflayabildim.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-TqvU98A-vRE/UmEvxxPgPxI/AAAAAAAAAHo/n9IeCdCWII4/s1600/IMG-20131013-01690.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://4.bp.blogspot.com/-TqvU98A-vRE/UmEvxxPgPxI/AAAAAAAAAHo/n9IeCdCWII4/s200/IMG-20131013-01690.jpg" width="200" /></a></div>
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-S0HWDtFRysw/UmEv4NPjAiI/AAAAAAAAAHw/s0laTbV9_OU/s1600/IMG-20131013-01693.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://3.bp.blogspot.com/-S0HWDtFRysw/UmEv4NPjAiI/AAAAAAAAAHw/s0laTbV9_OU/s200/IMG-20131013-01693.jpg" width="200" /></a> Gelemeyenler için zoru başarım tek elle bisiklet sürerken video çektim. Sıradaki videomuz "Yaaaa bende istiyorum" diyenler için gelsin:<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-eX6VcfGKY98/UmE3Q2SJcyI/AAAAAAAAAIo/lIWVo7Cxk8g/s1600/IMG-20131013-01706.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://1.bp.blogspot.com/-eX6VcfGKY98/UmE3Q2SJcyI/AAAAAAAAAIo/lIWVo7Cxk8g/s200/IMG-20131013-01706.jpg" width="200" /></a><a href="http://25.media.tumblr.com/ae142d81635a6da3c63d361e6337b4ad/tumblr_muv98mkUCB1qheahqo1_500.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://25.media.tumblr.com/ae142d81635a6da3c63d361e6337b4ad/tumblr_muv98mkUCB1qheahqo1_500.jpg" width="200" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dykpchYTSo3AfTTYNuxHCFCYjkK27-kAXW6Q33s0B0dk53buEhBRtZkBzmHCUwDxSyzAdIgjR-e8lYQAvti9A' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
***<br />
<br />
Yemek yapma ve yeme yurtta sorun olacağı için eve çıktım. Her haftasonu pazara gidip meyvemi sebzemi alıyorum. Sonra yemeğimi yapıyorum. Meyve ve sebzeler rocks!<br />
Genelde yeşillikleri alıp "Kahvaltıda yerim bunları" diye düşünüp kahvaltıda yemeyip kısır yapıyorum. Çünkü kısır dünyanın en güzel raw yemeği.<br />
<br />
Geçen hafta ıspanak aldım, yemeğini yapar yerim diye ama ıspanağı yemek olarak çekmedi canım. Şöyle sıcak sıcak bir börek olsa da yesek dedim. "Zaten evde patates soğan var. Ispanakta var. O zaman Chantallara gidip börek yapalım." Chantal türk dili ve edebiyatı okumuş olan Hollandalı arkadaşımız(bu konuya sonra döneriz,evet).<br />
Ispanaklı ve patatesli böreklerimizin içini hazırladık sarmaya başladık.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-UNEBgXl8GSQ/UmE2f69naYI/AAAAAAAAAIQ/Us6YmpKhh3w/s1600/IMG-20131014-01714.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/-UNEBgXl8GSQ/UmE2f69naYI/AAAAAAAAAIQ/Us6YmpKhh3w/s200/IMG-20131014-01714.jpg" width="150" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Let's roll börek.</td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-rFweFAVwBWw/UmE2hNfKFrI/AAAAAAAAAIY/11MXT6GgNM8/s1600/IMG-20131014-01715.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="150" src="http://3.bp.blogspot.com/-rFweFAVwBWw/UmE2hNfKFrI/AAAAAAAAAIY/11MXT6GgNM8/s200/IMG-20131014-01715.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Çünkü börek yapmayı bilmek bunu gerektirir </td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Börekleri yaptıktan sonra Chantal kek yapmak istedi. (Bkz. Yumurtasız kek tarifim) ondaki yoğurdu soya sütüyle değiştirince vegan kekimiz de oldu.<br />
<br />
Mezemiz olsun istedik, birde nohutlarla humus yaptık. Sulu yemeksiz olmaz dedik, barbunya yaptık.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-Nk1_fFUDL6w/UmE5DQGy8lI/AAAAAAAAAI0/uGN4DumAEtc/s1600/IMG-20131014-01718.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/-Nk1_fFUDL6w/UmE5DQGy8lI/AAAAAAAAAI0/uGN4DumAEtc/s400/IMG-20131014-01718.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"Vegan olmak zor değil mi hiçbir şey yiyemiyorsun :("</td></tr>
</tbody></table>
<br />
****<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Her geçen gün Kadıköy'ü daha çok seviyorum. Beşiktaş'tan vapurla Kadıköy'e geçmek bile mutlu ediyor beni. Çünkü Kadıköy. Bu sefer yazılar yok fotoğraflar.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Birde Göğe bakma basamağına gidip göğe bakan insanlar görüyorum. Ne tatlı olmuş. Ekleme yapmışlar hem duvarlara ve basamağa. Çok güzel olmuş. Çok sevdim ben. Yaşasın Kadıköy, yaşasın gökyüzü! </div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-96XkrkziS8w/UmE57KWjcmI/AAAAAAAAAJM/Aibn5B-6V6A/s1600/IMG-20131017-01726.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-96XkrkziS8w/UmE57KWjcmI/AAAAAAAAAJM/Aibn5B-6V6A/s400/IMG-20131017-01726.jpg" width="300" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Geçen ay maviye boyadığım yalnız kaldırım hala yalnız başına duruyor.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-nNrPDisvhFo/UmE56kO_zzI/AAAAAAAAAJE/gJAFiN-PZX8/s1600/IMG-20131017-01727.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-nNrPDisvhFo/UmE56kO_zzI/AAAAAAAAAJE/gJAFiN-PZX8/s320/IMG-20131017-01727.jpg" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Moda sahilinde kafamı yere eğmiş yürürken<br />
şunu görmüş olmam. (kadıköyü sevmek<br />
için nedenler 4872.)</td></tr>
</tbody></table>
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-SHEXrlXlD9k/UmE53lKegUI/AAAAAAAAAI8/FjlpIyGl-Jk/s1600/IMG-20131017-01728.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-SHEXrlXlD9k/UmE53lKegUI/AAAAAAAAAI8/FjlpIyGl-Jk/s320/IMG-20131017-01728.jpg" width="240" /></a><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-o0ZG6WG-EzM/UmE57D0uZoI/AAAAAAAAAJI/gtPxLqxaqp8/s1600/IMG-20131017-01729.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="160" src="http://4.bp.blogspot.com/-o0ZG6WG-EzM/UmE57D0uZoI/AAAAAAAAAJI/gtPxLqxaqp8/s320/IMG-20131017-01729.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Samimiyet.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-GqqBedy2ATU/UmE584bl7DI/AAAAAAAAAJc/QZRhKnBG3KE/s1600/IMG-20131017-01730.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-GqqBedy2ATU/UmE584bl7DI/AAAAAAAAAJc/QZRhKnBG3KE/s400/IMG-20131017-01730.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-wN0mIMO_-n8/UmE59Ug1r3I/AAAAAAAAAJg/cGsjWe-RW1w/s1600/IMG-20131017-01733.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-wN0mIMO_-n8/UmE59Ug1r3I/AAAAAAAAAJg/cGsjWe-RW1w/s400/IMG-20131017-01733.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">camdaki yansımama odaklandınız mı sizde<br />
benim gibi?</td></tr>
</tbody></table>
<br />
P.s Kadıköy'deki Ada kafeye gidip bir çay için bence. Ya da kitap okuyun oturup. Ama gidin kesinlikle. Ada'yı okuyun hatta. Arkadaşınızla gidip tavla oynayın en kötü. Kafenin sahiplerinin ne kadar tatlı insanlar olduğunu görün.<br />
<div>
<br />
****</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13960296141338037451noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-10703185578884403812013-09-10T10:48:00.003-07:002013-09-15T09:18:24.734-07:00Ben boyamam,bulutlarım- Crossing the Bridge.İstanbul'u da gördük.<br />
Yeni bir şehre başladık.<br />
<br />
Bu sefer farklıydı. En azından İzmir'in hayal kırıklığından farklı. Yanımda Kardelen vardı, ağır yalnızlık yaşamadım bu yüzden. Hatta Kardelen'in yanımda olmasından mütevellit yeni bir şehir değil de bir şehrin devamı gibi geldi. Tabi Orhan Veli bana sürekli "İstanbuldasın" diye hatırlattı.<br />
<br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-JQ8rEBblfCQ/Ui9ULFXZoqI/AAAAAAAAAF4/aPdJKA0f63Y/s1600/IMG-20130901-01516.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-JQ8rEBblfCQ/Ui9ULFXZoqI/AAAAAAAAAF4/aPdJKA0f63Y/s320/IMG-20130901-01516.jpg" width="320" /></a>İstanbul'a giderken önyargıyla gitmiştim. İstanbul'u kalabalık,gürültü,kirlilik olarak düşünmüştüm. MUTLUYUM ÇÜNKÜ YANILMIŞIM.<br />
<br />
Öğleye doğru vardım İstanbul'a. Beşiktaşta bir şeyler yeyip okuluma geçtim. Okulun ana girişinden girmemle şu manzarayı görmem çok gözyaşartıcı bir olaydı. Çünkü beklentilerimin çok çok üstündeydi. Çünkü yeşil ve mavi. Buranın İstanbul oluşu. Hala inanamıyor gibiyim. Bu kadar tatlı yerde okuyacağım. Çünkü boğaziçili olmak bunu gerektirir.<br />
KAZANAMAYANLAR DÜŞÜNSÜN. DKJFHGJSKLFDHGKJSDLJFGJLFD<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-7ChLtqa7nr8/Ui9UA_1kFOI/AAAAAAAAAFo/mvjFDTZ7TW8/s1600/IMG-20130901-01518.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; display: inline !important; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/-7ChLtqa7nr8/Ui9UA_1kFOI/AAAAAAAAAFo/mvjFDTZ7TW8/s400/IMG-20130901-01518.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">İstanbul'u sevmeye başlamamın en büyük nedeni.</td></tr>
</tbody></table>
Okul kayıt günü bir kulübe üye oldum. Çevre kulübü. Vegan insanlarla tanıştım. Hatta içlerinden birini "arkadaş"ım olarak görür gibi oldum. Sadece oldum ama. Sonra "arkadaşlık" kavramının benim için çağırıştırdıklarını hatırlayınca vazgeçiş. Ama bu sefer insanlar arasında çok ruh gibi davranmadım. Çünkü beni anlayabileceklerini düşündüm. Onlar da bana samimi davrandılar. Öyle bir samimiyet ki standa slogan bile hazırladım.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-GtM-xdQBV1Y/Ui9celUWmuI/AAAAAAAAAGc/lsGSK3koUQQ/s1600/IMG-20130902-01521.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="http://2.bp.blogspot.com/-GtM-xdQBV1Y/Ui9celUWmuI/AAAAAAAAAGc/lsGSK3koUQQ/s320/IMG-20130902-01521.jpg" width="320" /></a></div>
Okulumun merdivenleri de rengarenk.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-9lf4grd0v9A/Ui9dVSV3pAI/AAAAAAAAAGk/jnsoPU6xZEM/s1600/IMG-20130906-01541.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/-9lf4grd0v9A/Ui9dVSV3pAI/AAAAAAAAAGk/jnsoPU6xZEM/s320/IMG-20130906-01541.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Arkadaşlar gökkuşağı ve LGBT bayrağını birbirinden ayıralım lütfen. Çünkü bir şeylerin sembolikleşmesinden nefret eden biri olarak bunu da onaylamıyorum. Gökkuşağını böyle sembolikleştirmeyin. Zaten yeterince gereksiz sembolik bayrak var. Evet, gökkuşağını hepimiz sevebiliriz, çünkü içinde birbirinden güzel renk var. Ama bu kadar güzel bir doğa olayını neden kurumsallaştıralım ki? Zaten insanları homo hetero trans diye ayırmak saçma değil mi? İnsan insandır, birinin cinsel yönelimi neden insanları bu kadar ilgilendiriyor? İsteyen ilgi duyduğu biriyle,cinsiyet ayırt etmeksizin birlikte olabilir. Zaten iki insan arasında duygular olduktan sonra cinsiyet çok büyük bir şey ifade etmiyor. Ama buna rağmen insanların pride yürüyüşü yapmasına anlam veremiyorum. <b><u>İnsanın cinsel kimliği gurur duyulacak ya da utanılacak bir şey değil</u></b>. Bunu bu kadar büyütmeyin. Gökkuşağını da (bizzat dışlandığını düşünenler tarafından) yapılan ayrıma alet etmeyin. Çünkü ben üzülüyorum.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Şu dediklerimden homofobik olduğumu çıkaran olacak mı çok merak ediyorum. </div>
****<br />
<br />
Tabi birde bunun crossing the bridge olan bölümü var.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-JqQXAuXTDNU/Ui9UHE6y5kI/AAAAAAAAAFw/UmmgPoJqZwM/s1600/IMG-20130905-01536.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-JqQXAuXTDNU/Ui9UHE6y5kI/AAAAAAAAAFw/UmmgPoJqZwM/s400/IMG-20130905-01536.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">BULUTLAAAAAARRR!!</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-UTHvk36Z0Ac/Ui9UfkXnJAI/AAAAAAAAAGQ/KbJMOMEo2CI/s1600/IMG-20130909-01548.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="http://3.bp.blogspot.com/-UTHvk36Z0Ac/Ui9UfkXnJAI/AAAAAAAAAGQ/KbJMOMEo2CI/s320/IMG-20130909-01548.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Denizi izlemek ve Kafka okumak arasında kalmış Ali<br />
temalı fotoğraf.</td></tr>
</tbody></table>
<div>
Kadoköy'ü çok sevdim. Gerçekten sevdim. Avrupa yakasına nazaran daha sakin,daha sevimli. Adım başı bir sahafa rastlamak,güzel şiirler,marmara denizi...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Moda'da gezinirken merdiven boyama olayına denk geldik. Daha doğrusu önce merdiven ve boya gördük sadece. Boyaların yanına gittik birinin kapağını bir açtım mavi. "Enee mavi hadi boyayayım" dedim. Kimseye sormadan aldım rollerı elime bir basamağı boyadım. Sanki "biz bunları bıraktık,isteyen boyasın kafasına göre" demişler gibi. o sırada bir kız geldi yanımıza. "Bize katılmak ister misiniz?" dedi. Bende "Zaten boyadım ki ben. Mavi" dedim. "Biz işte öyle direkt boyamayacağız, önce temizleyip sonra boyayacağız isterseniz yarım saat sonra başlayacak" dedi. Kadıköyün merdivenlerini maviye boyamak. Daha ne isterim ki. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Yarım saat sonra dönünce belediyeyle ilgili sorunlardan ötürü başka yeri boyamaya karar vermişler. Oraya gittik. Önce çok insan var diye bir vazgeçiş yaşadım, sonradan insanların bazıları gitti. Kimisi bıraktı,ortalık sakinleşince aldım maviyi elime önce basamakları boyadım. Tabi tatmin etmeyince yaratıcılığımı kullandım. ÇÜNKÜ BEN BOYAMAM,BULUTLARIM. </div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-KIY98c9oChE/Ui9UeYMtQAI/AAAAAAAAAGI/PHphJzVT_vM/s1600/IMG-20130908-01543.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/-KIY98c9oChE/Ui9UeYMtQAI/AAAAAAAAAGI/PHphJzVT_vM/s400/IMG-20130908-01543.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">(also known as: Ali bulutu)</td></tr>
</tbody></table>
Olur da Moda'da bir merdivenden sahile inerken görürsünüz (griye boyanmazsa) kafanızı göğe kaldırın. Hatta göğe bakma durağınız olsun orası.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Birde şu hoşuma gitti, ütopya içindeki distopya tarzında bir şey olmuş. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-qgdmeX80s8w/Ui9Uc0zHt6I/AAAAAAAAAGA/iAUdc05Nbe4/s1600/IMG-20130908-01545.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-qgdmeX80s8w/Ui9Uc0zHt6I/AAAAAAAAAGA/iAUdc05Nbe4/s400/IMG-20130908-01545.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Güzel İstanbul. Güzel. Bir şehri sevmeye başlamış olmak. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
-FIN-</div>
<div>
<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13960296141338037451noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-43272549600084393252013-08-09T11:38:00.000-07:002013-09-15T09:19:04.895-07:00AÇILIN BEN EN BİRİNCİYİMBoğaziçi'ni kazanmam ne güzel oldu. Nurtopu gibi bir egom oldu.<br />
Dershaneye gittim geçen "Oooo boğaziçilimiz gelmiş" falan filan. Egolarımın okşanması hoşuma gidiyorsa demek.<br />
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-JWC58YU_hLk/Ufo1coBl-mI/AAAAAAAAABY/q_fMRGwmmIg/s1600/IMG-20130726-01339.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-JWC58YU_hLk/Ufo1coBl-mI/AAAAAAAAABY/q_fMRGwmmIg/s320/IMG-20130726-01339.jpg" width="235" /></a>Dershanedeki sınıfımdan biri dershanede staja başlamış. Onunla oturduk konuştuk biraz. Dershanede dönen olaylardan bahsetti. Sonra önceki postlarda bahsettiğim, Bay Kibirli'yi (Evet adı bu olsun) anlattı. Öğretmenler odasında pano hazırlamışlar. Kazananlar kağıtlara türlü türlü şey yazıyor. Bizde arkadaşla oturup şöyle bir şey yapalım dedik.<br />
<br />
Ben sadece "en birinci benim yazıyım,bulutlar olsun" demiştim. Sonra ortaya bu ego harikası olay çıktı. "Boğaziçili olduğunu da ekle ekle, onsuz olmaz." sonundaki iki satır arkadaşın eseri. "Böyle yazalım da görenlere kapak olsun nihaha" O lacivert gözlüklü gülücük saçan şapşirik de benim.<br />
<br />
BENİM ARTIK LACİVERT GÖZLÜKLERİM VAR.<br />
Hala alışma evresindeyim. Hep unutuyorum takmayı zaten. Geçen bir arkadaşım "John Limon" olmuşsun dediğinden beri ayrı bir sevmeye başladım gözlüklerimi.<br />
***<br />
Ben evde çok sıkılıyorum. Bisiklet sürmüyorum. Koşmayı bıraktım. Odamdan dışarı zorunlu bir durum olmadığı sürece çıkmıyorum. Gerçekten bunaldım. Hiçbir şey yapmak istemiyorum. ama aynı zamanda sıkılmak da istemiyorum. Hiçbir şey yapmamak istiyorum ama sıkılınca bir şey yapmış oluyorum. Sıkılmayı bırakmaya çalışırken daha da çok sıkılıyoru.. OFFF!<br />
<br />
Birde mutluluğumu paylaşacak birini istiyorum.Tabi mutlu olursam. Çünkü mutsuzluğu paylaşmaya gerek duymuyorum,teselli cümlelerini sevmiyorum. Mutsuzluğu yalnız da kaldırabiliyorum ama mutluluk için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. İçim içime sığmıyor ama bunu paylaşabileceğim herhangi biri yok. En kötüsü bu olsa gerek. Biri benimle birlikte sevinmiyor. Biri benimle üzülmüyor da ama bu çok mühim değil. Çünkü ne kadar üzülse de benim nasıl hissettiğimi anlayamaz mutsuzken. Ama mutluluk biraz daha farklı. Sarılarak,dans ederek hatta zıplayarak bile paylaşılabilirken benim kimseyle paylaşamamam mutluluğu aniden üzüntüye dönüştürüyor.<br />
Sırf bu yüzden yoldan geçen birine "benimle sevinir misin" demem bence. demeyeyim yani. aklımdan geçiyor ama demem.<br />
***<br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-VP2TAKVwYoY/Uf_sdC2z-dI/AAAAAAAAABo/mRKBcbktMKc/s1600/IMG-20130801-01357.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-VP2TAKVwYoY/Uf_sdC2z-dI/AAAAAAAAABo/mRKBcbktMKc/s320/IMG-20130801-01357.jpg" width="320" /></a>Arkadaşlar sizin bu konudan haberiniz var mı bilmiyorum ama gezi direnişinde tutuklananlara destek için mektup gönderebiliyorsunuz.<br />
<br />
İster resim çizin ister yazın. Bir şeyler paylaşın onlarla. Eylemlerde tutuklanan herhangi birimiz de olabilirdi. Bizimle yaşıt insanlar yürüyüşe katıldıkları için faşist şiddetle öldürüldü, haksızca hapse atıldı. Hapiste onları geçmeyen saatlerle bırakmamalıyız diye düşünüyorum. Çünkü desteğe en çok ihtiyaç duydukları zaman şu an. Elimizden geleni ardımıza koymuyoruz,kalemi kağıdı alıp mektup yazıyoruz. Zaman geçirmeleri için güzel kitaplar,şiirler gönderiyoruz.<br />
***<br />
Ülkede yine bir şeyler oluyor. Ve olmaya devam edecek. Hep böyle olacak. Çünkü bütün olmanın,barışın ne demek olduğunu hala anlayamamış bir ülkeyiz. Biri gelip kürtleri ötekileştirecek,diğerisi ulusalcıları,başka biri dindarları,bir diğeri alevileri.<br />
Ötekileştirmeler,insanlık dışı soykırımları peşinde getirecek. Küçücük çocukların ölümüne neden olacak. Ve ideolojisine körü körüne bağlı insanlar "oh olsun" diyip sevinç naraları atacak. İktidar değişip bu insanların torunlarına soykırım yapıldığında "insanlık nerede" diyecekler. Bu kısır döngü insanları sevmenin ne demek olduğunu anlayana kadar sürecek. Çünkü sürekli toplumu birbirinden ayıracak başa gelen. Kim olduğunun önemi yok. Devlet bu çünkü, hepsi aynı bokun grisi ya da turuncusu.<br />
Her gelen kendi ideolojisine mensup olan vatandaşları kayıracak. Bu hep böyle oldu,ülkedeki zıtlar birbirinden bu derece keskin çizgilerle ayrıldığı sürece de devam edecek.<br />
Önce sevmeyi öğrenmemiz gerek. O zaman devlete ihtiyaç kalmayacak zaten.<br />
All you need is love diye boşa dememiş John abimiz.<br />
***<br />
Bu bayram geçmiyor mu? İkinci günündeyiz ve ben ölmek üzereyim.<br />
Tüm akrabalarımla geçen o möthiş konuşmalarımızı aktarıyorum size.<br />
-Nereyi kazandın :) ?<br />
+Boğaziçi<br />
-Maşallah,hangi bölüm :)?<br />
+Çeviribilim.<br />
-Çevre bilim mi?<br />
+ÇevİRİbilim.<br />
-Hıııı.... (Anlamadım ama çaktırmıyorum kafası) Ne olacaksın mezun olunca yani?<br />
+Çevirmen olacağım,tercümanlık gibi bir şey.<br />
-İngilizce yani.<br />
+Sadece ingilizce değil ama genel olarak evet ingilizce.<br />
-Keşke çukurova ingilizce öğretmenliği yazsaydın.<br />
+ORANIN PUANI BENİM 100 PUAN ALTIMDA BOĞAZİÇİNİ KAZANDIM SEN HALA BENİ ÇUKUROVA ÖĞRETMENLİĞE YOLLAMA DERDİNDESİN. NASIL BİR BEYİN İŞLEYİŞİNİZ VAR YETHEEEEEEERRR diyemedim. Hepsine "Boğaziçi daha iyi hem istanbulun imkanları..." diyebildim sadece. Ardından "benim nınımın nınısı şurayı kazandı şimdi şurada çalışıyor" muhabbetleri.<br />
<br />
Birde sınav sisteminden haberi olmayanlar "O kadar iyi puan yaptın keşke tıpa gitseydin" diyorlar. Onlara da özveriyle YGS-LYS'nin karışıklığını anlatıyorum. Anlamıyorlar ama ben anlatıyorum. En sonunda "Hııııı" diyorlar sadece ama ben anlatıyorum. Çünkü sabır böyle bir şey<br />
<br />
Birde "Ne kadar zayıflamışsın"cılar var. Bunlar genelde yenge adı altında geçen basenli teyzeler. 5 yıl önce zayıfladım ve hala "Ne kadar zayıflamışsın..." 5 yıldır kilom aynı diyorum "Önceden maşallahın vardı şimdi çok zayıfladın" diyorlar. "Alıyorum son zamanlarda almaya başladım" diyorum bende. Ne diyeyim yani. ne. çıldırttılar beni iki günde. zayıflamışsın da zayıflamışsın. pffff bye.<br />
<br />
Bu teyzelerin amca versiyonu ise "Ekmek ye" diyorlar. Çok zayıfsın ekmek ye biraz. EKMEK YE EKMEK.<br />
ben bu baskılara dayanamayacağım.. götürün beni buralardan. gideyim de ekmek yiyeyim.<br />
***<br />
İstanbul'da yaşamak nasıl bir duygudur acaba. Umarım güzeldir ve tüm önyargılarımı kırıp bana "hiçte düşündüğüm gibi değilmiş" dedirtir. Çünkü İstanbul denilince benim aklıma gelen tek şey kalabalık yollar,araçlar ve bunalmış insanlar. bunların yanı sıra sahaflar,cağaloğlu yokuşu ve boğaz. <br />
<br />
3 yıldır "İzmir'de yaşıycam ben yea" deyip İstanbul'da okuma keyfi. Ya Boğaziçi'ni İzmir'e taşıyamıyor muyuz?<br />
<br />
Ben 20 kişilik sınıfta bile nefes alamıyorken o 324879283748 milyon insanın yaşadığı İstanbul'da ne yapacağım?<br />
Kitap çıkarıp boğaza atlayarak intihar etcem.<br />
okumayacağım ben.<br />
gidiyorum bu.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13960296141338037451noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-7682589941381233202013-07-12T01:35:00.001-07:002013-07-12T01:35:07.480-07:00Muzlu Ekmekİçime oktay usta kaçtı arkadaşlar.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQEb3XGiOlSjIrkVijsestwRy9Gb6ShBEI-N9CZWs3k0XWo2GLjET_iCzfvY3qLaqUrwHTCAPrwvTX0lMZq7Mncgow8-BB78CUwpiyJxZLOVDsv24ZJI_-JHlbVXLQaxt_fd0BaKQsIK4m/s1600/IMG-20130710-01283.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQEb3XGiOlSjIrkVijsestwRy9Gb6ShBEI-N9CZWs3k0XWo2GLjET_iCzfvY3qLaqUrwHTCAPrwvTX0lMZq7Mncgow8-BB78CUwpiyJxZLOVDsv24ZJI_-JHlbVXLQaxt_fd0BaKQsIK4m/s320/IMG-20130710-01283.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Biz işi abartıp kek niyetine yediğimiz için <br />üzerine pudra şekeri serptik</td></tr>
</tbody></table>
***<br />
1 bardak beyaz un<br />
2,5 bardak tam buğday unu<br />
1 tatlı kaşığı kuru maya<br />
1 çay kaşığı tuz<br />
1,5 tane ezilmiş muz<br />
1,5 çorba kaşığı tereyağı<br />
Yarım bardak süt<br />
Yarım bardak su<br />
*isteğe bağlı olarak: Keten tohumu, kuru üzüm,1 çay kaşığı tarçın<br />
Önce un, maya, keten tohumu,kuru üzüm,tarçın ve tuzu karıştırıp ardından muz, tereyağı, süt ve suyu ekleyip iyice yoğurdum. Hamur kıvamına gelince büyük bir beze haline getirip 1 saat kadar mayalanması için üzerini kapatıp bekledim. 1 saat sonra hamuru iki parçaya bölüp elimi ve hamuru yapacağım yeri unlayarak hamurları rulo haline getirdim. Ruloyu kendi çevresinde döndürerek şu şekli elde ettim. 30 dakika daha bekledikten sonra 200 derecelik fırında yarım saat pişirdim. EKMEK, EKMEK DEĞİL ADETA KEK.<br />
2 tane yapmıştım ama birisi olur olmaz daha soğumadan ortadan kaybolduğu için tekinin fotoğrafını atabiliyorum.<br />
<br />
***<br />
Ya tatil olunca ben iyice bozdum. Evde her gün bir yemek,bir tatlı ya da ekmek yapar hale geldim. İçimdeki oktay usta...<br />
<br />
<a href="http://24.media.tumblr.com/52efe04a2c0270acf1616b97e0e1820f/tumblr_moen7jNyau1qza4bfo1_500.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://24.media.tumblr.com/52efe04a2c0270acf1616b97e0e1820f/tumblr_moen7jNyau1qza4bfo1_500.jpg" width="294" /></a>Ayrıca ben ve muz sevgim. Dünyadaki en mutluluk verici şey ne çikolata ne de başka bir şey. MUZ. Bangladeş'e gidip organik,doğal muzları ağacından koparıp yemek istiyorum bazen. Ya da anamurda kamp kurmak.<br />
Sizin de içinde muz olan tarifiniz varsa yazın bence. Hemen denerim. (Yumurtasız olması tercihim)<br />
<br />
YA BEN HER ŞEYİ BIRAKIP PASTA DÜKKANI MI AÇSAM ACABA?<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-20525384965570493712013-07-07T09:55:00.000-07:002013-07-07T09:55:11.262-07:00KİM BİRİNCİ? ;)))9999<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://sphotos-a.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/p480x480/1012169_618356594854945_1135765551_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="259" src="https://sphotos-a.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/p480x480/1012169_618356594854945_1135765551_n.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">*Alerjen uyarısı: Bu post ego ve birincilik içerir. Kibirli olanlar, birinci olmamı kendine yediremeyenler ve çekemeyenler bu yazıyı okumadan önce doktorunuza danışınız.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">BEN BİRİNCİYİM!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">EN BİRİNCİYİM!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">UZAYIN BİRİNCİSİ BEN OLDUM!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">HEYOOO -bu sefer almanyaya değil- İNGİLTEREYEEEEEEEE!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">En birinci ben oldum. Tüm yıl boyu uzayın birincisi dedim dedim ve oldum. Adana'nın en birincisi benim eheheh. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Eee hal böyle olunca dershanenin sahibi özel olarak beni aradı. Tamda öğlen uykusu saatimde. Uyandım açtım hemen önce tebrik etti sonra dershaneye çağırdı. Fotoğraf çekildim billboardlarda,gazetelerde resmim çıkacak KJFDHGKJSDHFKLGSJFDGKLHSDKJFGLHS</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"ADANA BİRİNCİSİ BAŞARISININ SIRRINI ANLATIYOR"</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">-Yoga yaptım kazandım! jkfjkhsfkgjhsdkj</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Röportaj yapacakmışım birde. Ne desem bilemiyorum ki. Gelecek sorulara nasıl bir cevap vereceğimi düşünemiyorum. "Çok güzel yemekler ve kekler yaparak hazırlandım." Hele ki konuşaraksa röportaj, ben konuşan kişiyi orada bırakıp kaçarım. Mail'ime atsalar sorular çok güzel cevaplarım halbuki. </span><br />
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">1 yılım nasıl geçti diye bakıyorum da tamamen kayıp. 1 yılımı 2 sınav için feda ettim. Bir daha asla 17 yaşında olmayacağım ve 17 yaşım sınava hazırlanarak geçti gitti. Karşılığını fazlasıyla aldım ama bu 17 yaşımı tekrar yaşayabileceğim anlamına gelmiyor.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">***</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ben sosyal medyadan nasibimi aldım bu yıl ayrıca. Koca yılda yanımda Kardelen dışında kimsenin olmaması. Yazın en yakın arkadaşım -aynı zamanda mektup arkadaşım- dediğim kişinin okul açıldıktan sonra attığım mektuba cevap atmaması. 1 yıllık koca dönemde bir kere bile nasılsın diye sormaması. Bir insana emek verdikten sonra böyle yapınca gerçekten üzülüyorum. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqLPMl_KMT594sfFfVP2k2KhzhjTvaJI6UdZlaK9CvrDY_sC0-6zZUjAJe8dKqIMvPMAZ4NNMo7ua-0s1e2S6t9PsgSr3A2nO1-ujU8CiabtrBTN-Cx6YFgIIcBEqh3YTUqX2s-G_NpC5-/s1600/tumblr_m9b2syAkoa1qfuxm9o1_500.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqLPMl_KMT594sfFfVP2k2KhzhjTvaJI6UdZlaK9CvrDY_sC0-6zZUjAJe8dKqIMvPMAZ4NNMo7ua-0s1e2S6t9PsgSr3A2nO1-ujU8CiabtrBTN-Cx6YFgIIcBEqh3YTUqX2s-G_NpC5-/s1600/tumblr_m9b2syAkoa1qfuxm9o1_500.png" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Şans eseri buldum bunu postu yazarken. Böyle bir arkadaşlığımız varken bir kere bile sınav dönemi nasıl gidiyor demedi. Sorun aslında bana yazıp yazmaması değil. Birbirimize bu kadar değer verirken bir anda hepsinin hiçe sayılması. Kavga etmiş olsak ya da bir daha konuşmama kararı alsak bu kadar üzülmezdim. Ortada hiçbir neden yok,onun anlattığı kadar samimiyken okul açıldıktan sonra her şey bitti. Acı. Sadece acı. Özellikle insanın bunu "Sen benim iki arkadaşımdan birisin" dediği kişiden görmesi üzücü. </span></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Birde böyle başka bir durum var. Ben 15 tatilde kalktım birinin yaşadığı şehire gittim. Aylardır planını yapıyorduk. Sonra ne oldu? Hiç. İlk geldiğim gün benimle birlikte ol,yoksa sonrasında kendimi yalnız hissederim dedim. Olmadı. Sonrasındaki 3 gün de yazmadı. Ben onun olduğu şehirdeydim. 3. günün sonunda yazdı. Benim hayatımda olmayışının 3. gününde. Bunu o günden çok önce yazmış,yine mesajlarda buldum. Peki nerdesin diye sorsam cevap verir mi acaba?</span><br />
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4kHoqTyV4SZGWwhmKAeKf4eioPQd3wsDFbJJNkJZmTSPgSgJlSYj7YcB_auULsEPmmVCoWbnqogjSBPa7fDMqcJltNAyTWLWagYpjcDeYKvGzr3EW7vuIMkklHTu6VS114jhK8JXgeIDQ/s1600/Ads%C4%B1z.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" height="65" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4kHoqTyV4SZGWwhmKAeKf4eioPQd3wsDFbJJNkJZmTSPgSgJlSYj7YcB_auULsEPmmVCoWbnqogjSBPa7fDMqcJltNAyTWLWagYpjcDeYKvGzr3EW7vuIMkklHTu6VS114jhK8JXgeIDQ/s400/Ads%C4%B1z.png" width="400" /></span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu iki deneyimden(!) sonra internet ortamına koca bir "Hoşçakal".</span></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">*** </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Ama Kardelen var. Kardelen var yani. Var işte. Kardelen sarılalım mı?</i></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">***</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">LIVERPOOL'A GİDİYORUM. HÜLOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOĞĞĞĞĞ</span></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://i54.photobucket.com/albums/g97/R7490T/lennon-john-photo-john-lennon-62-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://i54.photobucket.com/albums/g97/R7490T/lennon-john-photo-john-lennon-62-1.jpg" width="256" /></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Adana birincisini İngiltere'ye götürüyorum" demişti zamanında dershane sahibi. Eee ödülümü isterim tabi! İlk konuşmamızda Manchester'a bilet alınacağından bahsetti. Ayrıntıları tam anlatmadı. Bende o gün annemle "Manchester, Liverpool'a çok yakın. Ben giderim Liverpool'a yani. Beatles." diye konuşurken öteki gün tercihlerimi kesinleştirmek için dershaneye gittiğimde Liverpool'da kalacağımı öğrendim. </span></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">-Liverpool'da kalacaksın.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">+Ehe. John Lennon. Hair Peace</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Süper tepkiler veriyorum farkındayım.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tercihler demişken nasıl bir egoysa artık 4 tercih yapıyorum. ŞİMDİ ÜNİVERSİTELER DÜŞÜNSÜN.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu konuyu burada bırakıyorum tekrar. Tercih sonuçları belli olana kadar bir şey demeyeceğim. Tercihler açıklandığında görüşmek üzere.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dipnot: Birde bu kadar iyi yapmışken burslara başvurayım diyorum. Bildiğiniz yerler var mı başarı bursu veren? Bir yardım edin bana.</span></div>
Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-85610763323047299842013-07-04T06:23:00.000-07:002013-08-09T02:38:22.927-07:00Su çok güzel,gelsene<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Honey,I'm back!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ya ben artık buraya ingilizce mi yazsam writingim gelişir. Tamam saçmalamıyorum, tamam sustum.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">20 günlük tatilimin sonuna geldim. Bugün sabah döndüm. Herkes hoşgeldin demeden tebrikler diyor. Sınav sonucum çok güzel sonuçta. Herkes duymuş ama "bağzı" insanlar sorunca tepkim: HÜLOOOOĞĞĞ</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sınavın ayrıntılarını üniversite yerleştirmelerinden sonra paylaşma kararı aldım. Şimdi ne söylesem işkembeden atmış olacağım çünkü. Bu sınav konusunu erteliyoruz.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bodrum nasıldı? Sıcaktı. Çok sıcaktı. Oturduğum yerde terliyordum. Hatta balkonda oturuyoruz,ben bi kalkıyorum popom sırılsıklam. uzanıyorum bacaklarımın arkası ıslanıyor. yapış yapış ter. Sonra alinin poposu niye yok. bu kadar terlersem popo mu olur kalmaz bir şey tabi......</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bodrumda neler yaptım? Ne yapmadım ki. Anlatsam bitmez. Defterime yazdım ama her şeyi. Yaklaşık 10-15 sayfa sürdü. Hal böyle olunca defterim bitmek üzere. Üzülüyorum. Defterim bitince nereye yazacağım ben. Yeni defter al demek kolay. Ama o defterin bir hikayesi olmalı. Ya da en azından boş sayfalarına baktığımda bana bir şey hissettirmeli. Neyse,bu defterim bitmeden o defterin karşıma çıkacağına inanıyorum. İnanırsam olmayacak bir şey yok bence.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Olur ya sabahın köründe kalkıp deniz kenarında koşan birini görürseniz o benim. Ya da Yeliz. Biriyle tanıştım Bodrum'da,birlikte koştuk 10 güne yakın. Başından başlayıp anlatayım bunu:</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sabah 5 buçukta kalkıp koşuyorum 8'e kadar. Sonrada terden ve yorgunluktan ölürken kendimi buz gibi suya atıp rahatlıyorum. yarım saat kadar da suda yüzüp dinleniyorum derken saat 8 buçuk oluyor. Zaten bu saatten sonra güneş çıkmaya başlıyor,bende eve dönüyorum.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yeliz de her gün 7 gibi geliyor. 8'e kadar koşuyor sonra benim yüzdüğüm yere yakın bir yerde oturup müzik dinlerken denizi izliyor ve gidiyor. Her gün boyunca aynı yerde koşunca günaydın demeye başladık birbirimize. 5 gün sonra "Birlikte koşalım istersen?" dedim. O da "Olur." dedi. Kulaklıklar kulağımızda koşup durduk. Koşu bitince ben denize giriyorum,o yine denizi izleyip gidiyor. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Koşu boyunca nefesimizi koşuya göre ayarladığımız için konuşmuyorduk. Sonrasında 10 dakikalık yürüme anında konuşuyorduk. Onda da havadan sudan konuşuyorduk. Benim kimseyle konuşmaya halim kalmamış. Daha doğrusu kimseye kendimi anlatmayı istemiyorum artık. Tanımadığım biriyle konuşurken sıkılmamın başka nedeni olamaz herhalde. Zor geliyor birini tekrar tanımaya çalışmak,en baştan sıfırdan birini almak. İşte bunlar hep yalnızlık nedeni.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yine böyle koşup sahile gittiğimiz bir günde ben suya girdim o da oturuyordu. Ben karnıma kadar suyun içinden "Su çok güzel,gelsene." dedim. Ciddi ciddi dedim bunu. O da "çok soğuk ya sevmiyorum" dedi. Belime kadar sudayım. Sahile bağırıyorum. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"GİRERKEN SOĞUK GİRİNCE ALIŞIYOSUN" ağzım yamulsaymış keşke.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"yok boşver sen yüz" deyip geçiştirdi. Zaten 10 gün boyunca aman aman da konuşmadık. Sadece koştuk. Numarasını da istemedim. Sanırım istemem gerekiyordu. Flirt eden insanların numarası birbirinde oluyor değil mi? Eğer cevap evetse biz öyle koşmuşuz. Konuşmak sıkıcıydı ama gayet güzel gidiyordu (suya çağırdığım zamanı saymazsak)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Telefonlarımız yoktu birbirimizde ama pazar günü hariç her gün görüştük. (Olay zoru başarmak) hatta bir gün akşam üzeri karşılaştık. </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Son gün vedalaştık ve bitti. Başlamadan bitti mi dersiniz,öylece başladı ve bitti mi dersiniz size bırakıyorum. Anlamdıramam ama çok güzeldi so are her legs.ehem. neyse.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Spordu, zeytinyağlı yemeklerdi, semiz otlarıydı, tam buğdaylı ekmeklerdi derken sağlıklı yaşama Bodrum'da da devam ettim. Yüksel Teyze (orada kaldığım teyzem) et sevmesine rağmen 2 hafta boyunca ciddi ciddi et yemedi. Tüm çevrede ben et yemiyorum diye seferber oldu skjhfgkjds. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hatta Birgül Teyze benim için çok güzel etsiz yemekler yaptı. Bende ona falafel ve yumurtasız kek yapmayı öğrettim. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Birgül teyze şu dünyadaki en tatlı insan. Çok güzel bir kitaplığı var,vejetaryen,kendi biberini, domatesini,salatalığını yetiştiriyor. Ekmeğini ve ketçabını kendi yapıyor. (Tarifleri aldım,yapınca yazıcam ehehheheheheh.) Sabah koşarken onunla da karşılaştığım oluyor. O yürüyor ama. bir iki kere ona da eşlik ettim. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">BİRGÜL TEYZE SANA ANNEANNE DİYEBİLİR MİYİM?</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Adana'ya dönerken ekmeğini çok sevdiğim için keten tohumlu ekmek yapıp verdi. Ekmek ekmek değil; adeta bir poğaça, adeta bir kek. Ekmeği yemeye kıyamıyorsam...</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Datça'ya gittim. Datça gerçekten çok güzel. Can Yücel ağzının tadını biliyormuş. Mavi ve yeşil bir arada. Sakin,huzurlu. Datça bir insan olsa birgül teyze gibi biri olurdu. Emekli,kendi kendine yeten,doğal... Her şeyden elini eteğini çekip kendi içine dönmüş, sevimli bir yaşlı Datça.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Datça'da iş teklifi aldım. Garson olarak. Hem de çok güzel bir yerde. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Datça'yı gezerken bir göle rastladım. Çok sıcaktı zaten. T-shirtümü çıkarıp hooop atladım. Yüzdüm baya. Sonra gölün yanındaki çay bahçesinin kitaplığını gördüm. Geçtim kitaplığı incelemeye koyuldum. Kitaplara bakarken 1,5 saat geçmiş. ama ne kitaplar... Ben deyim Wirginia Woolf siz deyin William Faulkner... Shakespeare'ler,Camus'lar... </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Fotoğraftaki yer göl,bu göl denize akıyor. Benim fotoğrafı çektiğim yerse bana "gel burada çalış,ingilizcen de var zaten" diyen mekan. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">İlkte çok cazip geldi. "Oh,bir tarafım deniz bir tarafım göl arkasıysa ormanlık alan,hemde harika kitaplar var." Kabul eder gibi oldum. Ama meğersem o adam oranın işleteniymiş. Patronla konuşunca hemen vazgeçtim. Patron emekli albaymış. Hobi olarak asker,polis ve silah kullanma yetkisi olan insanları görünce kaçıyorum. </span><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuZ_NT-gYgIb1Pxgq34hEr92Nv5GBkBHj1nENCk6DaKO9vfiRlCtdNm1wwd17GguS38chmHW2pvOYiXDek1oATbqAm7hZJjeaUsGlqAlnvYddbq7P9jSWKPVLD__CoKNqYMZ9YtsFFU6B4/s1600/IMG-20130624-01185.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuZ_NT-gYgIb1Pxgq34hEr92Nv5GBkBHj1nENCk6DaKO9vfiRlCtdNm1wwd17GguS38chmHW2pvOYiXDek1oATbqAm7hZJjeaUsGlqAlnvYddbq7P9jSWKPVLD__CoKNqYMZ9YtsFFU6B4/s320/IMG-20130624-01185.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Adam anlattı durdu. Ben burada askeri disiplin isterim. Sen daha çok acemisin,seni işe alsam nasıl yapacaksın vs. vs. vs. Bende tüm söylediklerini asker oluşuna verdim. Askeri ortam insanın beyin hücrelerini haşlıyor bence. Ben duyunca bile bir garip olurken adam yıllarını geçirmiş. Hak vermek lazım. Hatta adam en son "Ben nerden bileyim seni özel biri göndermedi?" dedi. Ben anlamadım. Sonra açıkladı "Yani ben emekli albayım, belki seni biri beni gözlemek için gönderdi." dediği an yıkıldım. Göl ağladı,ben ağladım. Deniz ağladı,orman ağladı. İşi teklif eden adamla çalışılır ama albay... Disiplin olmadan hayat olmaz dedi adam. Ve bu adamın kitaplığında Nietzsche var. Demek ki olay kitap okumakta bitmiyor,kafada bitiyormuş. O kadar kitabı oku git albay ol,birde albay olduğun yetmiyormuş gibi hayatını askeri disiplinle geçir. nse bn bşy dmyrm.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bodrum'da Ivana Sert'i gördüm. Yanına gidip bizimla deyılsın demek istedim hatta. Ben gece hayatını seven biri değilim. Bu yüzden Adana'da hayatım nasılsa Bodrum'da da aynı şekilde devam etti. Bazı insanlar benim hiç arkadaşım yok diye dışarı çıkmadığımı düşündü,acıdı. Bu yüzden Nilay abla ve ferhat abinin baskısıyla Catamaran'a gittim,götürüldüm. Meşhur gemi. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ivana Sert de oradaydı. Baktım insanlara,hepsi ayrı bir dünya. 2 saat zor dayandım o gürültüye. dıptıs dıptıs müzikler herkes her yerde. Ben kafayı yerken insanların kafa bir milyon. Bizde niye yok?!!??! Anne bize niye gece hayatı sevgisi almıyorsun? </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bizimla deyılsın gece hayatı.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Cemal Süreya'ya özeneyim;</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Geceler var uyumak için,koşmak için gün doğumları.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ah, birde Küçük Prensin her gün izlediği gün batımları</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtH7CBGCJPz8n0zr75KauPhclBC4u_-9X0WGiqmmY7sFdYjIfZFFBSWAZibZZIY313dkitNxDNnD-CK9Saodp6sLTo4075PIKgvJN84Pmk1u6LuRmONKJ2HimVAecAbREJJTmalcCOJJB8/s1600/IMG-20130629-01243.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtH7CBGCJPz8n0zr75KauPhclBC4u_-9X0WGiqmmY7sFdYjIfZFFBSWAZibZZIY313dkitNxDNnD-CK9Saodp6sLTo4075PIKgvJN84Pmk1u6LuRmONKJ2HimVAecAbREJJTmalcCOJJB8/s400/IMG-20130629-01243.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-10067390819503295322013-06-19T09:05:00.001-07:002013-09-15T09:18:45.147-07:00It's over, I'll be gone!-pazartesi yazılıp çarşamba atılan postun hikayesi-<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=_wTMmbLg8z8">Sınavda aklıma takılan şarkı için.</a></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Artık nasıl bir nefretse ingilizceye dair tüm kaynaklarımı yaktım. Hoş 3 ay sonra kaldığı yerden devam edecek olsa da onlar yanarken tüm sınav stresim de yanıp kül oldu. </span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0aeyNH5LbU-gh4-oz1SsGrX0nT0AaPft9pe2dveH11u171Y0ybkNkKg9yKCdM8F2UpJRHyqzlxhUpkouH32Ghvjyx996tARrECJrvaubVeeGlYK9ADUYZLWwF5Bw1jYVkgufFh-u0SQuz/s1600/IMG-20130616-01163-horz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0aeyNH5LbU-gh4-oz1SsGrX0nT0AaPft9pe2dveH11u171Y0ybkNkKg9yKCdM8F2UpJRHyqzlxhUpkouH32Ghvjyx996tARrECJrvaubVeeGlYK9ADUYZLWwF5Bw1jYVkgufFh-u0SQuz/s400/IMG-20130616-01163-horz.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Before-After temalı. Orada gördüğünüz tüm notlar kelime. Her sınavdan sonra oturup "bu paragrafta bunların anlamını bilmiyorum" "bu cümledeki bunun anlamı neymiş" "bu freyzıl ne demek" diye tek tek önce anlamları buunup sonra not kağıtlarına rengarenk yazılıp asılmış kelime kağıtları. Onları kitaplığımdan sökerken aldığım huzur.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Nasıl geçti diyenlere alternatif bir cevap olarak: MUŞ</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">-Ali sınıvın nısı giçti cınım?</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">+MUŞ</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sonra zaten şakalar komiklikler. YA ARKADAŞLAR CİDDEN NASIL GEÇTİ DİYE SORMAYIN İTİCİ ÖTESİ OLUYORSUNUZ. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">sınav dönemi bir kere bile muhattap olmamışım gelmiş nasıl geçti. çok umrunda ya ondan sınav döneminde bir kere bile gelip çalışmalar nasıl gidiyor diye sormadın. bir git ya. bir git allasen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/3U8pAM4VXvI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />Sınav 14.30'daydı. Benim gibi 7'de uyanan biri için geçmeyeceğini düşünerek cumartesiden planımı yapmıştım. 2 saat yoga sonra ılık bir duş yemek ye ve evden çıkarız sonra. Ama işte 7'de uyanınca tüm bunlar saat 10da bitti. Ne yapacağımı bilmeden evin içini turlarken Kardelen çok güzel bir öneri sundu. Sonra hemen bende onu yaptım. sınavdan önce cidden baya eğlenmiş oldum bu sayede. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Silly Old Bear. Ya ben Winnie the Pooh'yu çok seviyorum. Çocukluk kahramanım. Onun koca poposunu ısırırım ya. Bu filmini izlememiştim küçükken. Spor yaparken söylediği şarkının tatlılığı. Up down touch the ground bam bam bam.. Bu sayede kanser olarak geçirdiğim saatleri mutluluğa dönüştüren Kardelen'e kocaman bir Namaste!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sınav yerine gittik. Herkes önceden kampüste bir kafede toplanmayı düşünmüş. </span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Gitmedim tabi ki. hayır şimdi sınavdan önce o geri zekalı insanları görüp sinir olmak istemedim. En başta da dershanedeki hocaların biri. Aslında onun dersinde güzel deneyimler yaşadım. kibirli insanlara katlanmayı, sakinliği ve görmezden gelmeyi öğrendim. Birde bir derste 11943'e kadar saymaya matematiğim yetiyormuş onu gördüm. sınavdan önce böyle tipleri,birde sevmediğim öğrencileri görmek yerine Kardelen'in yanında olmayı tercih ettim. Zaten Kardelen iyi ki var. Zaten Kardelen tek arkadaşım. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">***</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Buraya kadarı it's over olan bölümüydü. I'll be gone olayına gelecek olursak saat 5te gidiyorum tatile. Bodrum'a oradan da İstanbula Sigur Ros kons... KONSER İPTAL OLDU Kİ. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Aylardır Sigur Ros konserini bekliyorum. Bir sürü rüya gördüm bununla ilgili. Birinde İzlanda'da gri gökyüzünün altında dağların arasında bisiklet sürüyordum. Dağlık alanlarda Jonsi'yi gördüm hep. İşte bunlar hep Heima. Ama konserin iptal edildiğini öğrendiğim gece Jonsi'ye semiz otu veriyordum rüyamda dkjfhgksdjfgklsfd. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">YA AMA. JONSI YA. Gelsin bence. Jonsi'yi yakından bir görseydim. Zaten Nick Drake'i hiçbir zaman göremeyecek olmanın acısını hep içimde yaşarken bu iptalden sonra intihara eğilimimin arttığını hissediyorum. Yani beklerken mutlu olduğum,aklımda geldikçe beni gülümseten tek şey konserdi. İptal ettiler. Ya ama cidden acı çekiyorum. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Neyse,en azından Adana'da kalmıyorum Bodrum'a gidiyorum. Sabahları koşuya iki haftalık aradan sonra devam edeceğim. Akşamüstü bisiklet sürerken gün batımı izleyeceğim. Ama yine de bir Sigur Ros değil. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpgQQFfINjSloECgScOzVmi-ryNOwlg_W_3nvwK80LddvTRBn-ip6FUED95fbMnd00307s4dOXKHpREXluwH6klUgYGmp9e98rn4mlIFHM-XExm3sMhiq3rw8ETfqRptRoH4U_vv8U-2HZ/s1600/IMG-20130614-01155.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpgQQFfINjSloECgScOzVmi-ryNOwlg_W_3nvwK80LddvTRBn-ip6FUED95fbMnd00307s4dOXKHpREXluwH6klUgYGmp9e98rn4mlIFHM-XExm3sMhiq3rw8ETfqRptRoH4U_vv8U-2HZ/s320/IMG-20130614-01155.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sosu konmadan çiğ hali beyle bişi.</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Gitmeden önce Last Supper tribine girip yemek yaptım. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Kıymalı patates dolması.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Aaaaaa Ali et yemeye mi başlamış?</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Soya kıymasını keşfetmiş nihayetinde. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">O değil de ben buraya tarif yazıyorum ilgilenen oluyor mu? Merak ettim şimdi. Tadı çok güzel oldu. Ama şimdi uzun uzun anlatmaya üşendiysem demek.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Son hazırlıklarımı yapayım artık. Saat 5'te gidiyorum!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">-şimdi çarşamba gününden devam edelim-</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bodrum hala çok güzel. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Gökyüzü ve deniz masmavi.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Günbatımı hala hüzün dolu.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sabah koşusu deniz kenarında ayrı bir muhteşem.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yalnızlık. Onun için bir sıfat bulamıyorum.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">***</span>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-31111299878757270252013-05-28T11:17:00.001-07:002013-08-09T11:45:22.281-07:00Give peace a chance<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Üfffff.</span><br />
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">YGS'den beridir okula gitmiyordum. Bugün bazı yazılılara girmek için gitmek zorundaydım. Tüm günü kaldıramayacağımızı düşünüp Kardelen'le birlikte öğleden sonra gittik. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">okul ne kadar iğrenç bir yermiş. O duvarlar. o okul havası. öğrenciler,öğretmenler. kusmuk tadı gibi aynı. 3 ders boş boş oturmaya tahammül edemedik okulda doğrusu.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bence tüm okullar yıkılabilir yani. Ben hiçbir sorun görmüyorum bu konuyla ilgili. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Okul demişken bizim evin daha doğrusu odamın karşısındaki okulun tam odama bakan sınıfında bir öğretmen var. Cırtlak bir resim öğretmeni sanırım. Sürekli tüm öğrencilere bağırıyor. Kimse dersine defter ve dosya getirmediği için bir ders azarlıyor öteki ders de saçma salak bir şey anlatıyor.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dün evrimden bahsediyordu. Söylediklerini aynen aktaracağım.</span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Darwin ve bir çok ateist düşünceli bilim adamı evrimi kanıtlamaya çalışmıştır ama evrim diye bir şey tabiki yoktur. İnsanlar hiç maymundan gelmiş olabilir mi? Biz insanız ve diğer tüm hayvanlardan üstünüz. Allah bizi diğer tüm canlılardan üstün yarattı. Kuranı kerimde bundan da bahsetmiştir. Ama evrim yıllardır çalışılmasına rağmen daha ispatlanamamıştır. Mesela afrikadaki insanlar zencidir, Avrupa ve Amerikadakiler beyaz tenli bizse esmeriz. Tüm bunların nedeni yaşam koşuludur. Eğer maymundan evrimleşmiş olsak böyle olmazdı hepimiz aynı olurduk (Evrim teorisiyle evrimi çürüttü son cümlede ama çaktırmıyoruz) Bunlardan da anlaşıldığı gibi insanlar ve hayvanlar farklı türlerdir vs. vs. vs.</span></blockquote>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Pencereden çıkıp evrimi nasıl evrim teorisiyle çürütebiliyorsunuz gibisinden bir söylev vermeyi düşündüm de ukalalık yapmanın bir alemi yok bence. İnsan olmayı,evrimin en üst basamağında olmayı böyle egoya dönüştüren insanlara ne anlatayım ya. Kendi dogmalarına inanmaya devam etmesini acıyarak izlemek dışında elimden ne gelir ki.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">YGS'den beridir okula gitmiyordum. Ne yaptın deseler diyeceğim şey "Yemek" olurdu herhalde. Hatta bunu söyleyince bugün Kardelen'le ne güldük. Tüm günüm başlıca odamın geneldeyse evin içinde geçtiği için sürekli gereksiz bir heyecan ve yeni bir şeyler arayışı beni yemek yapmaya yöneltti. Zaten yemek yapmayı oldum olası severdim ama tüm gün evde kalınca insan kendini yemek yapmaya veriyor. Şimdi ev hanımlarının neden tüm gün mutfakta zaman geçirdiğini anlayabiliyorum. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sayısız film izledim. Ve hala izliyorum. Evde olmanın en huzurlu yanlarından birisi bu. The more movie, the more tranquility. Birde hayatımda ingilizcenin baskınlığı yüzünden sürekli ingilizce düşünme tribim var artık evet. Mesela bugün unawareness kelimesinin Türkçesini düşünüp durduk. Bir türlü bulamadık. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Aware: Farkında olmak</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Awareness: Farkındalık</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Unawareness:Farkındalıksızlık,farkınsızdalık,farkındasızlık,farkınsızlık... Ama sözlükler gaflet diye çevirip işi bitirmişler. bizce olmamış ama.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkkyXU1kTKFVoD6OYZODQN-EWHOCl8p_KdgxTAy9PqgRE4XqcT8KzlqnAC0B4tqN7sGQSiTeQeOWmMXR3y3YwqH3W24p58uOfvyMup7qY51clzdeMoYVcA53GVep_mnvx7DbKqhx8asI_8/s1600/IMG-20130520-00939.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkkyXU1kTKFVoD6OYZODQN-EWHOCl8p_KdgxTAy9PqgRE4XqcT8KzlqnAC0B4tqN7sGQSiTeQeOWmMXR3y3YwqH3W24p58uOfvyMup7qY51clzdeMoYVcA53GVep_mnvx7DbKqhx8asI_8/s320/IMG-20130520-00939.jpg" width="240" /></a></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Keten tohumu büyütmekteyim! Keten tohumundaki b12'yi ve tok tutucu etkiyi tutunca almıştım. Sonra birazını ekeyim bakalım ot olarak nasıl diye düşünüp ektim. Büyüdüler kocaman oldular. Bazılarını alıp yiyorum. Biraz daha büyüyünce kesip salata yapmayı planlamaktayım. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Birde bunun lacivert saksılı olanı vardı. Ama o penceremden aşağı okula düştü. O okula girip almakta bana nedense işkence gibi geldiği için okulun arka bahçesinde kaldı. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bandana yaptım kendime. Tabi ki lacivert. Ama altını çizeyim almadım,yaptım. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Öncelikle lacivert sonsuz tane x'i olan large bir t-shirt alıyoruz.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH9WLtBaJIHfmcEQIaHyyTsgo_oYuDTK7aoDroedcuyXddE7f8cedue2V2DWveb-zb384jifQUxUvRYCriLM8wM-lh4s9ZmV2BrsR1zCpFz6Jbdpk4OUG_E9Cpi2hwzHpsen3CBZcevsd_/s1600/IMG-20130524-01003.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH9WLtBaJIHfmcEQIaHyyTsgo_oYuDTK7aoDroedcuyXddE7f8cedue2V2DWveb-zb384jifQUxUvRYCriLM8wM-lh4s9ZmV2BrsR1zCpFz6Jbdpk4OUG_E9Cpi2hwzHpsen3CBZcevsd_/s320/IMG-20130524-01003.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ardından koltuk altı bölümüne kadar güzelce kesiyoruz.</span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjjlrNuc86980dKUGCL63B23Dsl-X0VlyDlNsZpEtpdspzHBHuMp8rXzTk5H4_M-vAOPREbYm-KhktaDFvYIgOPWu73T4JTZUS5EdsWzSfSI6flnbKnrBQFsCxrLzDHq6fXVMeJGOdDsqE/s1600/IMG-20130524-01004.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjjlrNuc86980dKUGCL63B23Dsl-X0VlyDlNsZpEtpdspzHBHuMp8rXzTk5H4_M-vAOPREbYm-KhktaDFvYIgOPWu73T4JTZUS5EdsWzSfSI6flnbKnrBQFsCxrLzDHq6fXVMeJGOdDsqE/s320/IMG-20130524-01004.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieXZr8rw4OGNjMHJyI80ah1PFAeRwYtFIs5jkjuoQUJ0an87b-TodwwDIYUiedNZ60lhKgGE4gQHvm3wc0NJo7AC8vc5_CyQehna7MV0kRf22OS6aVShIIY_Bb9-njJ1sdCX3RtTEm_qDD/s1600/IMG-20130524-01005.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Kare şekline getiriyoruz</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieXZr8rw4OGNjMHJyI80ah1PFAeRwYtFIs5jkjuoQUJ0an87b-TodwwDIYUiedNZ60lhKgGE4gQHvm3wc0NJo7AC8vc5_CyQehna7MV0kRf22OS6aVShIIY_Bb9-njJ1sdCX3RtTEm_qDD/s1600/IMG-20130524-01005.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieXZr8rw4OGNjMHJyI80ah1PFAeRwYtFIs5jkjuoQUJ0an87b-TodwwDIYUiedNZ60lhKgGE4gQHvm3wc0NJo7AC8vc5_CyQehna7MV0kRf22OS6aVShIIY_Bb9-njJ1sdCX3RtTEm_qDD/s320/IMG-20130524-01005.jpg" width="320" /></a></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bandanamız hazır. dırırırıdın!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-py3y-fCCC-E/UgU4sI-giRI/AAAAAAAAACg/nyX2GhTOBUo/s1600/IMG-20130603-01045.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-py3y-fCCC-E/UgU4sI-giRI/AAAAAAAAACg/nyX2GhTOBUo/s320/IMG-20130603-01045.jpg" width="240" /></a></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">***</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bütün bunların ötesinde ben hala insanların neden savaşmaya gereksinim duyduklarını anlamıyorum. Olmayan çizgiler,sınırlar için savaşmak akıl kârı gelmiyor. Ya da sırf değer verdikleri için önemli gibi görünen kağıt parçaları,madenler bir insanın hayatından önemli olmamalı. Barışa bir şans vermeyi denese şu devlet adamları. En azından bir kere. Yıllardır savaşlarla bir yere varılmadığını tarih yeteri kadar göstemiyor mu? Tarihten ders almaktan bahseder büyükler ama iş kendilerine gelince bunu uygulamazlar. Büyükler hep böyledir zaten. Yapmanı söyler ama yapmazlar,yapmamanı söyleyip de yaparlar. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Zaten "Şu büyükler,ne tuhaflar!"</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">**</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Birde din adı altında insanların tırı vırı şeyleri gündeme getirmesi benim sinirimi bozuyor. Hala dinden meddet umulması da öyle. neyse. üst insan. hiç bi zaman ulaşılamayacak çoğu tarafından. </span></div>
Unknownnoreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-73180007500738216972013-04-21T10:35:00.003-07:002013-04-21T10:39:37.274-07:00Herkesi ben yendim!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihDqBQ4xxi5_h4_EKItd79Zf1lb76ZSlZGcSIycvINO5_K5Z2dmahbVcTd-crUT9w4CHRTZssxzqONaQEOoWxsd1Lkv3YOqNvTbdCje5CYaIqWMi5RMtoWVMwS3FjTc4wYe4Gmk0ouECJ4/s1600/IMG-20130414-00832.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7X-Fq4OcPNob5F5j9IWSYUrKTRqYsQ9vhT8JlNFBDd2Ca_on5n3ci2JM29p0ac3YveUGtL8wgzDQMj4QKyL6xnoCzTSmkPgS2KRxV3qjs65L1Rc1gv7LvhhIBLmExo04P-FM_w2KjQ1HV/s1600/herkesi-ben-yendim.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="304" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7X-Fq4OcPNob5F5j9IWSYUrKTRqYsQ9vhT8JlNFBDd2Ca_on5n3ci2JM29p0ac3YveUGtL8wgzDQMj4QKyL6xnoCzTSmkPgS2KRxV3qjs65L1Rc1gv7LvhhIBLmExo04P-FM_w2KjQ1HV/s320/herkesi-ben-yendim.jpg" width="320" /></a><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihDqBQ4xxi5_h4_EKItd79Zf1lb76ZSlZGcSIycvINO5_K5Z2dmahbVcTd-crUT9w4CHRTZssxzqONaQEOoWxsd1Lkv3YOqNvTbdCje5CYaIqWMi5RMtoWVMwS3FjTc4wYe4Gmk0ouECJ4/s320/IMG-20130414-00832.jpg" width="168" /><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Deneme sonuçları panoya asıldığındaki halim. "Okulsuzluk" (yeni uydurduğum terim) ne güzel şeymiş arkadaşlar. Evde tüm gün dinlenerek,kitap okuyarak,film izleyerek zaman geçirmek. </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Her gün sabah uyanıp spor yapıyorum,kahvaltının ardından ders çalışıyorum. Yeteri kadar çalıştıktan sonra kalan tüm zaman benim. Kitap okuyorum,film izliyorum,yemek yapıyorum bazen kek yapıyorum güzel güzel geçiriyorum zamanımı. Tam olmasını istediğim gibi. Evden çıkmadan ve istediklerimi yaparak.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tabi sinir stres olmayınca,daha huzurlu bir ortamım olunca bu sınavlarıma da yansıyor hemen. "en birinci ben oluyorum." tabi tüm sınavlarda en birinci olmasam da en birinci olduğum sınavlar olmuyor değil. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUX8cl6N-vtDCx4cTJd1Ks4x-84FMXGK_BG3EW3zUXd9oK4_5hlkZP4Sa7YEFxQU8p0C4dGy0ZwpTvZQN_Lf5iQHu7YRbME0euctyxDxgwBCXx59GLoNrdEC7PjFyE0IVgyFX8X1beT5KW/s1600/IMG-20130410-00794.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="140" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUX8cl6N-vtDCx4cTJd1Ks4x-84FMXGK_BG3EW3zUXd9oK4_5hlkZP4Sa7YEFxQU8p0C4dGy0ZwpTvZQN_Lf5iQHu7YRbME0euctyxDxgwBCXx59GLoNrdEC7PjFyE0IVgyFX8X1beT5KW/s320/IMG-20130410-00794.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Her neyse,gel gelelim neler yapıyorum.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Test çözüyorum. sonra bazı aptal testlerde böyle sorular çıkıyor çılgın atıyorum. Bence hepsi aynı. Hiçbir fark görüyor musunuz? Ben göremiyorum da.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yumurtasız kek yapmayı öğrendim. OKULU BIRAKIP PASTANE Mİ AÇSAM NAPSAM ARTIK.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hadi buraya da tarifi yazayım da vegan,vejetaryen kardeşlerimiz görüp yaparlar belki. Aaa veganlar yapamaz ki,yoğurt var içinde. Köy yoğurdu ama!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yumurtasız Kek Tarifi</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">7 kaşık robotta çekilmiş muz püresi</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">1 su bardağı şeker</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">1 su bardağından biraz az sıvı yağ (zeytinyağı tercihimdir)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">1 su bardağı yoğurt</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">2 su bardağı un</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dilediğiniz kadar kuru meyve,kuruyemiş.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tarçın,Vanilya,Kabartma tozu</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Önce muz püresi ve şekeri ardından yazdığım sırayla mazemeleri ekleyerek karışımı çırpın. Unu ekledikten sonra mikseri bir yere bırakıp kuru meyveleri ve yemişleri,tarçını,kabartma tozu ve vanilyayı koyup kaşıkla iyice karıştırın. Sonra kek kalıbına koyup önceden 150 derecede yarım saat pişirin. işte size müthiş yumurtasız kek. Hem yapımı basit hem doğaya karşı duyarlı. hadi şimdi yumurtasız kek yapma zamanı!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Birde parfüm kokusu sizce de çok rahatsız edici bir koku değil mi? Ter kokusunu parfüm kokusuna tercih ederim dediğimde neden herkes şaşırıyor hala anlamış değilim. İnsan kendi kokusunu sevmez mi ya. Ağır falan diyorsunuz da parfüm de ağır koktuğu zaman ter kokusundan daha kötü kokuyor bence. Bilemicem. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bak yine sinirlendim şimdi. neyse gidiyorum ben. gidiyim yani. gidiyim o zaman.</span>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-70788815566426988222013-04-12T10:40:00.000-07:002013-04-12T10:45:12.098-07:00Koşu günlerimden notlarBen olmuşum kör bir skinnyfat...<br />
YGS bildiğiniz benim için savaş gibi bir şey oldu,kör kaldım,sakat kaldım birde skinnyfat oldum. Daha ne olsun. Savaşa girsem anca bu kadar olur.<br />
Körlük demişken gözlerim baya baya ilerlemiş. 1 olmuş numarası. Sürekli gözlük takan bir insan olıcığım artık. Yeni gözlüklerimle fotoğraflar çok yakında dırırırıdın. Artık kemik çerçeve değil daha tatlı bişiyle karşınızda oliciğim.<br />
Sakat işin abartısı tabi,olay bel ve boyun ağrıları. Günün 12 saatini rahatsız sıralarda oturarak geçirince ister istemez kuyruk sokumu,bel,boyun genel olarak söylemek gerekirse omurgalar ağrıyor. Ne yapmak gerek? Spor!<br />
<br />
Artık okula da gitmediğim için her sabah kalkar kalkmaz eşofmanlarımı giyiyorum,kulaklığımı takıp koşuyorum. Geçtiğimiz iki gün içinde yağmurdu,soğuktu (Baharda soğuk hava,evet. Küresel ısınma nelere kadir) derken koşamadım. Ama iki günlük koşamamanın ardından bugün o kadar nefis bir havada koştum ki!<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwNNfeQqdqTuHbj-XvTitc5zjCgktrg0tQO4UEco3PYn7YacsGofuAvQikpTHTuXnml4k-mjMkxGf4Pk3d0I0NK2pUUVlBfnzXp-E3RuoMBohLbBqCO_N6ObkwZMu9mbgFX9ToDqfFtPQd/s1600/IMG-20130329-00690.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwNNfeQqdqTuHbj-XvTitc5zjCgktrg0tQO4UEco3PYn7YacsGofuAvQikpTHTuXnml4k-mjMkxGf4Pk3d0I0NK2pUUVlBfnzXp-E3RuoMBohLbBqCO_N6ObkwZMu9mbgFX9ToDqfFtPQd/s320/IMG-20130329-00690.jpg" width="320" /></a><br />
Apartmanların olduğu bir semtte yaşamıyoruz,evler hep müstakil,bahçeli. Adana deyince de akla kışın narenciye yazın pamuk (Adana'da hiç pamuk tarlası görmedim orası ayrı) gelir. O yüzden evlerin bahçelerinde portakal,greyfurt,limon ağaçları bolca. Bahar demek bu ağaçların çiçek açması demek,bahar demek bu çiçeklerin kokusunun sokaklara dolması demek.<br />
Bu fotoğraf da dedemin bahçesindeki portakal ağacından.<br />
<br />
<br />
Ne diyorduk evet,koşu. Sabah yağmur sonrası toprak kokusunu hissetmek ne güzel şeymiş. Derin derin nefes aldıkça birde portakal çiçeklerinin kokusu karıştı bu kokuya. Mest oldum.<br />
Tabi sadece koşuyla bitmiyor,vücudumu çalıştırmam gerek. YGS döneminde her ne kadar sağlıklı beslenmiş olsam da otur ye otur ye yapınca ister istemez o yediklerim vücutta depo ediliyor. 174 boyum ve 53/4 kilomla yağ oranı fazla bir insan olmuşum. Yağ analizi yapan kişi "Kilon boyuna göre az,yağ oranın fazla" deyince zaten bir an mavi ekran verdim. "Nasıl olabilir bir saniye burada mantık hatası yok mu?" deyince kadın "Nasıl besleniyorsun?" diye sordu. Bende "En başta et yemiyorum,sürekli ev yemekleri ve meyve yiyorum" dedim. "Peki b12'yi nereden alıyorsun?" deyince taşlar yerine oturdu. "Her gün tereyağı bal ve yumurta yiyorum." Ve vücudumdaki yağ oranının fazla olma nedenlerinden biri. Her gün tereyağlarını balları götür sonra "neden vücudumda yağ oranı fazla." katı yağ o alicim katı yağ. Ne kadar köyden gelmiş tereyağı da olsa katı hayvansal yağ tabi depo edilir.<br />
Ayrıca meyve yemek,evet yararlı ama bir günde oturup da bir kilo muz yemek yararlı değilmiş. O da direkt depo ediliyormuş. Evet günde bir kilo muz yiyorum. Ama farkında olmadan. Geçen anket yapılmıştı bir soruda hobileriniz nelerdir diyordu ve tabi muhteşem cevaplar verdim "Muz yemek,Bulutları izlemek,Bisiklet sürmek,Kitap okumak,Film izlemek,Okuldan nefret etmek." Rehberlik servisine sevgiler.<br />
<br />
Bu yağ oranını düşürmek için her gün 1 kilo yerine 1 tane muz yemeye,tereyağını kesip sadece zeytinyağlı yemeye başladım. Birde koşuya. Zaten ben sağlıklı beslenen bir insanım,fındığı cevizi bol bol yiyor... AL SANA YAĞLI Bİ YİYECEK DAHA.<br />
Benim hayatım yağ olmuş haberim yok ya. Omega 3 yağına ihtiyacım var ama,onsuz olmaz. neyse.<br />
<br />
Tabi koşan kişi ben olunca her yer olduğundan farklılaşıyor benim süzgecimden geçip. Birde koştuktan sonra esneme hareketleri vesaire derken çevreyi güzel gözlemliyorum. Bunlarda koşarken çektiklerimden:<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij8O8xe3RbmH-_LwvB57fSbv3cKPvhwqYU8vB4UljXHD_S2JWwZ2DcycUZjtPBTdz14HIxB6GWS3p6-d4ZefBg1wXUOZlwP1nkFVtaXvLzYeF0DlUr1AXCumCf8Q82A8ZKAfjVQvd5q3M9/s1600/IMG-20130405-00725.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij8O8xe3RbmH-_LwvB57fSbv3cKPvhwqYU8vB4UljXHD_S2JWwZ2DcycUZjtPBTdz14HIxB6GWS3p6-d4ZefBg1wXUOZlwP1nkFVtaXvLzYeF0DlUr1AXCumCf8Q82A8ZKAfjVQvd5q3M9/s400/IMG-20130405-00725.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg62pgWKo__MusEzfsXg72HHEIWIm_pwOl4sV5QHSnCVzGffVz3tQz8CefB67tWzZWv9zMgPkGgirtuccc0nU3xvjx4r-Gz1N-qnioyIOySFtkW16Mhhn5kpmCtpZCpOYAJjGoyRRQGXx7H/s1600/IMG-20130405-00727.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg62pgWKo__MusEzfsXg72HHEIWIm_pwOl4sV5QHSnCVzGffVz3tQz8CefB67tWzZWv9zMgPkGgirtuccc0nU3xvjx4r-Gz1N-qnioyIOySFtkW16Mhhn5kpmCtpZCpOYAJjGoyRRQGXx7H/s400/IMG-20130405-00727.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmMkzvS_VtNJKbm0tjoHEL8SSBnkYkbXtcxR_ryPwWfys083sAbgnS_pFjZgPzKsbmX0DgwCIxh-R0xYRS2jcjgraOavCJoq39kCVdctwzsu7oY3LhD7FIhA9Ttt1_RQhkhQQE33fj8FIo/s1600/IMG-20130405-00728.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmMkzvS_VtNJKbm0tjoHEL8SSBnkYkbXtcxR_ryPwWfys083sAbgnS_pFjZgPzKsbmX0DgwCIxh-R0xYRS2jcjgraOavCJoq39kCVdctwzsu7oY3LhD7FIhA9Ttt1_RQhkhQQE33fj8FIo/s400/IMG-20130405-00728.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlpXtWvekAFTj3F7-I_MOAQRqaB-_eXiKYxaJkIpumOjU9OOvlDHVTRemSzPlWbU-4oYsQJas7og3EMuzq2N50-KpGyEztJqjcLS6hI5M6yA62fWYIzJShXirAegOYcTblEoJNHxYeSxmX/s1600/IMG-20130405-00730.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHk7kDSvFVKPUGM3EnrC0RpPX5yUgipgUtuZf6fU0NZGe05lj1oPHgXolSa9izSu-Hh3cWclaYoDh1Ybtg97sRCb1iVU08FEumU9k-n569CdB61MzK5NsnMisqEUHWR3tgoWlOUvpWxKqO/s1600/IMG-20130405-00729.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHk7kDSvFVKPUGM3EnrC0RpPX5yUgipgUtuZf6fU0NZGe05lj1oPHgXolSa9izSu-Hh3cWclaYoDh1Ybtg97sRCb1iVU08FEumU9k-n569CdB61MzK5NsnMisqEUHWR3tgoWlOUvpWxKqO/s1600/IMG-20130405-00729.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHk7kDSvFVKPUGM3EnrC0RpPX5yUgipgUtuZf6fU0NZGe05lj1oPHgXolSa9izSu-Hh3cWclaYoDh1Ybtg97sRCb1iVU08FEumU9k-n569CdB61MzK5NsnMisqEUHWR3tgoWlOUvpWxKqO/s400/IMG-20130405-00729.jpg" width="400" /></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlpXtWvekAFTj3F7-I_MOAQRqaB-_eXiKYxaJkIpumOjU9OOvlDHVTRemSzPlWbU-4oYsQJas7og3EMuzq2N50-KpGyEztJqjcLS6hI5M6yA62fWYIzJShXirAegOYcTblEoJNHxYeSxmX/s1600/IMG-20130405-00730.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlpXtWvekAFTj3F7-I_MOAQRqaB-_eXiKYxaJkIpumOjU9OOvlDHVTRemSzPlWbU-4oYsQJas7og3EMuzq2N50-KpGyEztJqjcLS6hI5M6yA62fWYIzJShXirAegOYcTblEoJNHxYeSxmX/s400/IMG-20130405-00730.jpg" width="400" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHk7kDSvFVKPUGM3EnrC0RpPX5yUgipgUtuZf6fU0NZGe05lj1oPHgXolSa9izSu-Hh3cWclaYoDh1Ybtg97sRCb1iVU08FEumU9k-n569CdB61MzK5NsnMisqEUHWR3tgoWlOUvpWxKqO/s1600/IMG-20130405-00729.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
KOŞMAK ÇOK GÜZEL,GELSENE!Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-71706578841933431372013-03-29T10:23:00.001-07:002013-03-29T10:30:46.366-07:00Cınım sınıvın nısı giçti?<br />
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD1l8RGP_jgutDX-Sd2eXJECCILfZcjBADFvyI6f7IQCjlq0YvWevFb7uOUK4qESX5dRXHE0l2G7LAbR-PQ8N7ygQAUEteyNy7m4hCIJ9F98Z7A_ySeb1LxBq_IHzoxU9nI5G1hYsBJveD/s1600/IMG-20130324-00660.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD1l8RGP_jgutDX-Sd2eXJECCILfZcjBADFvyI6f7IQCjlq0YvWevFb7uOUK4qESX5dRXHE0l2G7LAbR-PQ8N7ygQAUEteyNy7m4hCIJ9F98Z7A_ySeb1LxBq_IHzoxU9nI5G1hYsBJveD/s400/IMG-20130324-00660.jpg" width="400" /></a>Aylarca bir sınava hazırlandım. Kendi hayatımdan fedakarlık edip sınava çalıştım. Kitap okuyacağım onca zamandan çalıp test çözdüm. Bisiklet sürebileceğim saatlerde okuldan dershaneye koşturdum. Çok güzel değerlendirebileceğim zamanı verimsiz (İnsanlara göre verimli) bir şekilde geçirdim.<br />
<div>
Son gün numarasını sildiğim bu yüzden tanımadığım bir çok insan mesaj attı,kimi aradı. Başarılar demek için. Motive etmeye çalıştılar. Sanki cidden umurlarında.</div>
<div>
Anneannem o gün benim için yasin okumuş. Annem o gece dualar okumuş. </div>
<div>
Sabah kalktım sonra,zaten önceki postumdan da anlaşılacağı gibi öyle sınav kaygım yoktu. Çünkü -ailem,hatta annem sayesinde- hayatım sadece bir sınava bağlı değil. Sınav önemli,evet; ama her şey değil. O yüzden bende endişelenmedim çok.</div>
<div>
Her zamanki kahvaltımı yaptım,kulaklığımı takıp sevdiğim şarkılarla birlikte yola çıktık. Pazar günü sabah saat 8,yollar kalabalık. Sayısız insan sınava gidiyor. Benim kulağımda kulaklık dışarıyı izliyorum. Annem normalde arabada öne oturur,o günlük geldi yanıma oturdu. Sarıldık,sakin sakin sınava gittik.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Önceden gireceğim sırayı falan görmüştüm o yüzden biraz bekledikten,kalabalık içeri girdikten sonra sınıfıma girdim. sınıfa girerkenki polis araması tereddüt ettirdi. Yanımda bir şey olduğundan değil,bir sınava girerken potansiyel olarak suçlu gözüyle bakılması hoş değil,ne bileyim. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Girdim sınıfa,önce optikler dağıtıldı,gerekli kodlamaları yaptım. sonra kendime gelmek için lavaboya çıkıp elimi yüzümü yıkadım. 20 dakika vardı önümde koskoca yirmi dakika. Dik bir oturuşta gözlerimi kapatıp nefes egzersizi yaptım,bulunduğum yerin bir orman olduğunu veya sırtüstü denizde uzandığımı hayal ettim. Bir süre sonra sınav yönetmelikleri okunmaya başlanınca gerçek dünyaya döndüm. Sınavın başlamasına beş dakika kala kitapçıklar dağıtıldı. Kapağı açmadan önce baktım kapağına,kaç ayımı verdiğim kitapçık önümde duruyor diye düşündüm bi an.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Kaç insanın hayatını içinde barındıran,2 milyon insanı pazar günü sabahın köründe kaldırıp sınava sokma gücü olan kitapçık önümde duruyor.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Açtım sayfalarını kontrol ettim,tabi kontrol diye sorulara göz gezdirdim. Türkçe sorularının uzun olmaması şaşırttı. Derken sayfaları hızlı hızlı çevirdim,kontrolüm bittiğinde sınavda başladı.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Başladım çözmeye soruları,Türkçe kolaydı. zaten Türkçe'de çok zorlanan biri değilim,son deneme sınavlarında 35 dakikada bitiriyor olmama rağmen sınavda 1 saatimi türkçeye ayırdım. Sosyal de çok zor değildi. Zaten benim için YGS Türkçe ve Sosyaldi. 6-7 ay boyunca ne yaptın deseler coğrafya ve tarih çalıştım,türkçe de soru çözdüm diyebilirim. Matematik ve Fen'i denemeden denemeye "hobi olarak" çözüyordum. Çünkü asıl olanın türkçe sosyal olduğunun,zaten ne kadar çok çalışsam da matematik ve fene çok zamanımın yetmeyeceğini bildiğim için sene başından beri matematik çalışmadım (Matematik netlerim çalışanların üzerindeydi,orası ayrı bir konu) Zaten YGS'de çıkan matematik sorularının çoğu da düşünülerek,şıklardan gidilerek ya da değer verilerek yapılacak sorular. Çalışmadım yaptım,yapamadıklarım oldu. Çalışsaydım da aynısı olacaktı,iyi ki çalışmamışım. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Matematikten de yapabileceğim soruları yaptım,sonra baktım kalan sorular zaman istiyor,hemen fenden bir iki tane çözmeye çalıştım "iki fen yaparım hızlı hızlı bir matematik sorusuna eşdeğer olur" kafasıyla 7-8 tane fen işaretledim. o sırada gözetmen son 25 dakika var deyince hemen türkçe ve sosyale dönüp emin olmadığım sorularıma baktım. Onlarla 10 dakika oyalandıktan sonra gözetmen 15 dakika var diye yineledi. O sırada tüm sakinliğimi kaybetmeye başladığımı fark ettim. Düşünsel olarak sorun yoktu ama ellerim titremeye,gözüm kararmaya başladı. Ellerim ciddi ciddi titriyordu. Bacaklarımı hissetmiyordum,buz kesmişti. Bunları yaşarken ben 10 dakika daha geçti. yapabileceğim her şeyi yapmıştım,ne zaman sıkıntısı çekmiştim ne yetiştirme tasam vardı ama vücudum aşırı tepki gösteriyordu. Sınav bittiğinde yerimden kalkamadım. gözetmen optikleri topladıktan sonra "Ne oldu sapsarı oldun,yetiştiremedin mi?" dedi. "Yetiştirdim ama bilmiyorum aslında çok da heyecanlanmamıştım bir anda böyle bir şey yaşadım" deyip kalkmaya çalıştım,sendeleyerek kalktım. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Yürüdükçe ayaklarım açıldı. dışarı çıktığımda annem beni öyle görünce korktu. "Ne oldu bir şey mi yaşadın?" dedi benim tabi sesim gitti bir şey söyleyemiyorum. Sarıldım sadece sımsıkı. Sonra arabaya bindik ben ağlamaya başladım istemsiz olarak. annem yine yanıma oturdu sarıldı. sınavımın kötü geçtiğini düşünmüş olacak ki teselli etmeye başladı. En kötü seneye hazırlanırsın,bir yıl hazırlık okumuşsun gibi düşünürüz dediğini hatırlıyorum en son. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Sakinleştim,eve vardık. Açtım kontrol ettim. Beklediğimden düşük ama çok kötü değil. Çok çok daha iyisini yaptığım sınavlar oluyordu. Sosyaldeki yanlışlarımın dinden olması çok rahatsız ediciydi.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Dinin insanların özgürlüğünü kısıtladığı yetmediği gibi bunu sınava sokmanın mantığı nedir? Din kültürü adı altında sadece "İslam" sormak din özgürlüğüne aykırıdır. Din sorulabilir ama eğer din soruluyorsa bu "din" olmalı özel olarak "islam dini" olmamalı. Where is the laiklik diye sorarlar adama. Güya laikmiş.neyse. İnanmayan biri Tevekkülün ya da Tebliğ etmenin ne demek olduğunu bilmek <b><u>zorunda değil</u></b> </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Bitti. ama iyi ama kötü. önümde sadece ingilizce var. Her şey daha basit olacak,her şey daha kolay olacak. Bir daha YGS denilen illetle muhattap olmak zorunda kalmayacağım. Yasama,Yürütme ve Yargı yetkilerinin kime ait olduğunu öğrenmek için kafa patlatmama gerek kalmayacak. Şu dünyada bir türlü anlamlandıramadığım savaşları ve bu savaşlar sonunda imzalanan sözde anlaşmaları ezberlemeyeceğim. "Türkiyenin birleşmiş milletlere katılması neyin göstergesidir?" gibi sorulara "Dünya barışına katkı" gibi bir şık işaretlerken yüreğim sızlamayacak. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Günün sonunda çikolata muz ve süt ile golden shot yaptım (1 kavanoz nutella,1 kilo muz,1 litre süt.) tabi bunların hepsini yeyince hemen kırmızı kırmızı şeyler oluşmaya başladı boynumda,merhaba alerji merhaba!<br />
<br />
Birde tüm hafta duymaktan bıktığım şu soru var. Sınıvın nısı giçti?<br />
herkese sadece "iyi." diyorum noktasını da vurguluyorum. Sonrasında da kimse bir şey sormaya cesaret edemiyor zaten.Uzun uzun "iyi ama beklediğimden düşük geldi,din sorular vızırt vızırt" gibi açıklamalarla uğraşmak çok yorucu değil mi? İyi. Yeterli net bir cevap bence. Soranlar,merak edenler olur (sanki cidden umurlarında gibi) cevabım "iyi."</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-88804156543609468322013-03-22T10:48:00.000-07:002013-03-22T10:50:15.431-07:00Bisikletimden FotoğraflarSınava kalmış 2 gün ben napıyorum? Dere tepe dağ bayır geziyorum.<br />
Stres atıyorum.<br />
Adana'yı oldum olası sevmedim. Mersin'den Adana'ya geldiğimizden beri hep bir nefret vardı içimde Adana'ya karşı. Ne kendini ne içindekileri sevebildim. Ne zaman bu şehirden uzaklaşsam mutlu oldum.<br />
Ama bugün bir an Adana'yı seviyormuş gibi olup hemen vazgeçtim. 10 yıldır buradayım bugün ilk defa az kalsın seviyordum. Annemin yorumu da "Aman gider ayak sevme artık boşver sonra üniversite için başka şehire gideceksin yıllardır sevmediğin Adana'yı özleyeceksin" Haklı da.<br />
Bugün aldım bisikletimi düştüm yola. Pedallarımın beni götürdüğü yere.<br />
Bugün yazı yok fotoğraflar var,zaten onlar benim anlatacaklarımı kısa ve öz bir şekilde anlatırlar.<br />
Birde en sonda iki tane video,yeni arkadaşlarımı tanıtmak istedim<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNAOphZ4AQmfUXZ4F87eqUObHPnTjAuRGtARM9bPsD30kSKgrDm3K06a7k1VwPSKwHVcU7QJJInTyCxpIYen0bdS46nQj46ykdcEROl8YGD0Uds8Nlb_7s__LCuUPF1EeossE9XAxN3aPp/s1600/IMG-20130317-00545.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNAOphZ4AQmfUXZ4F87eqUObHPnTjAuRGtARM9bPsD30kSKgrDm3K06a7k1VwPSKwHVcU7QJJInTyCxpIYen0bdS46nQj46ykdcEROl8YGD0Uds8Nlb_7s__LCuUPF1EeossE9XAxN3aPp/s400/IMG-20130317-00545.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUp7pglF3ljUVTrlTECNGsThFfrJNiWMY7IzjEf3Ph6-1w4JxCSrxDBKZCFfh-7sWEQANk9_5Lr0ElS70mLvrt2j9Jd3TWOQNzo_UeQFcrBhQasxp0RS-C31vTrtjAKpNdIaxC1zMtIvCO/s1600/IMG-20130320-00564.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUp7pglF3ljUVTrlTECNGsThFfrJNiWMY7IzjEf3Ph6-1w4JxCSrxDBKZCFfh-7sWEQANk9_5Lr0ElS70mLvrt2j9Jd3TWOQNzo_UeQFcrBhQasxp0RS-C31vTrtjAKpNdIaxC1zMtIvCO/s400/IMG-20130320-00564.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOXPTr0L6ywb0lc_yeJFwcyS5R2ZPOTQWllEdP9tAqp5T8DwTJfl56_7U3egMNnIv_1VGsRqGXZHS7WXhlIA23eCiGmHchH1Rtx6WM8q9IrHxa1-49zmkyXs4m9xbcY_4ZDIC_mgTjea62/s1600/IMG-20130322-00574.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOXPTr0L6ywb0lc_yeJFwcyS5R2ZPOTQWllEdP9tAqp5T8DwTJfl56_7U3egMNnIv_1VGsRqGXZHS7WXhlIA23eCiGmHchH1Rtx6WM8q9IrHxa1-49zmkyXs4m9xbcY_4ZDIC_mgTjea62/s400/IMG-20130322-00574.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxo379KqYc28pr9_ahzBdcTaGRA2tsNLCK82IKg8yIPPs7MEEQYoBHs-nNMBECLckoho3LNW1i9E8qde6kAMfXkO6aEqthq3gJG1s3_V_3_VvIhN8hng8r3P9wbsKfh-Z7hwqfe-WT_Y37/s1600/IMG-20130318-00553.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxo379KqYc28pr9_ahzBdcTaGRA2tsNLCK82IKg8yIPPs7MEEQYoBHs-nNMBECLckoho3LNW1i9E8qde6kAMfXkO6aEqthq3gJG1s3_V_3_VvIhN8hng8r3P9wbsKfh-Z7hwqfe-WT_Y37/s400/IMG-20130318-00553.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaGbOJCc6olbdk-93ZBq9TMle8O71z8m-HimeiJO7e5h3YL5Yi5MOlcjVijnQ537scw28-cyq9M9HtR-OkpRzokTw5yIZkrJDjIftamgYsAN-sNj8siXkToN-9ReCDPIilSdpB37b2rxFm/s1600/IMG-20130322-00575.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaGbOJCc6olbdk-93ZBq9TMle8O71z8m-HimeiJO7e5h3YL5Yi5MOlcjVijnQ537scw28-cyq9M9HtR-OkpRzokTw5yIZkrJDjIftamgYsAN-sNj8siXkToN-9ReCDPIilSdpB37b2rxFm/s400/IMG-20130322-00575.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieUPtQ0tx3rdS7mrBcEb0hUyrcSIz8Pd4W-xtkMrxc72NhA-ElwQHVLs8naNNnM5w6MrWzkk-w7MijqQ66GUh__YhkDNVU8m_GgY__544CTrmX-Lrhqsv1Bb4-nowR2IJuV7Ore64IOiD5/s1600/IMG-20130322-00579.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieUPtQ0tx3rdS7mrBcEb0hUyrcSIz8Pd4W-xtkMrxc72NhA-ElwQHVLs8naNNnM5w6MrWzkk-w7MijqQ66GUh__YhkDNVU8m_GgY__544CTrmX-Lrhqsv1Bb4-nowR2IJuV7Ore64IOiD5/s400/IMG-20130322-00579.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6pJi2LmzTNn3QtzmFwoYljValRNKfaUyTl8wBxt2sKxpy-Yeg_J9Re2AECAkizZ9lYUGlfOrfjd_bM0vPAy8DCGNkKVJhSHoiywRU6HwcgRnKhUxnzZUbxmQiKTeDSKprt8G7ONTv75rg/s1600/IMG-20130322-00576.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6pJi2LmzTNn3QtzmFwoYljValRNKfaUyTl8wBxt2sKxpy-Yeg_J9Re2AECAkizZ9lYUGlfOrfjd_bM0vPAy8DCGNkKVJhSHoiywRU6HwcgRnKhUxnzZUbxmQiKTeDSKprt8G7ONTv75rg/s400/IMG-20130322-00576.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBTGo2Mn6i1RJEzhferq3g3DtPOugilW0mF3u1Sv7ezP9PljLaGnbSmQVIhpKb-_3mS91tzb6YGPDhZNHdN7nTiYaYCOI-CDw49RjCKUX2cvbcnUCwUUwBfjUsxIJVx9LBuHchv1eeFOfx/s1600/IMG-20130322-00587.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBTGo2Mn6i1RJEzhferq3g3DtPOugilW0mF3u1Sv7ezP9PljLaGnbSmQVIhpKb-_3mS91tzb6YGPDhZNHdN7nTiYaYCOI-CDw49RjCKUX2cvbcnUCwUUwBfjUsxIJVx9LBuHchv1eeFOfx/s400/IMG-20130322-00587.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC9TlojM0piQwdoqiq2rlsT-jYVa9n-6Ffzd6xPDtgXEL3dbwak57QZeQssob0csnJ8gGHntohm29W4dw6X-_cwHBcO2etdUTbG7NrIMgxjvPzFFaSQpMe5SgrmsWnLDcBSILPFWhRZYOX/s1600/IMG-20130322-00582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC9TlojM0piQwdoqiq2rlsT-jYVa9n-6Ffzd6xPDtgXEL3dbwak57QZeQssob0csnJ8gGHntohm29W4dw6X-_cwHBcO2etdUTbG7NrIMgxjvPzFFaSQpMe5SgrmsWnLDcBSILPFWhRZYOX/s400/IMG-20130322-00582.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdn3ocDLN8B_wvgKEvvzO70yQEBGDaoS1rAtPqm3fAC2EWAC_rVpBciMdwdT2oWrKg9aAXT3yIruOkPwUvgtYWEzin58svujs_nnGl2GrnuXn4pU46k6w6nFugLIpqshqtm6Sa-nAEdkB5/s1600/IMG-20130322-00591.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdn3ocDLN8B_wvgKEvvzO70yQEBGDaoS1rAtPqm3fAC2EWAC_rVpBciMdwdT2oWrKg9aAXT3yIruOkPwUvgtYWEzin58svujs_nnGl2GrnuXn4pU46k6w6nFugLIpqshqtm6Sa-nAEdkB5/s400/IMG-20130322-00591.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYUptlF9noxGClzdUDCBXG0nnuz4Au_Odv1vt3JagSqVSrbSi8iDIqMSrg7AWrsdnWLQpkxxPJ8hSWZ2vmsOrkq-xkPDqQfZMW4KpAyhUHsMmMrMrS0keH88P5v_jhHm5nHGoj0XkmI8QG/s1600/IMG-20130322-00588.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYUptlF9noxGClzdUDCBXG0nnuz4Au_Odv1vt3JagSqVSrbSi8iDIqMSrg7AWrsdnWLQpkxxPJ8hSWZ2vmsOrkq-xkPDqQfZMW4KpAyhUHsMmMrMrS0keH88P5v_jhHm5nHGoj0XkmI8QG/s400/IMG-20130322-00588.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwqegoLCF2A5t8kPKNRoZ4G6uIuhg-GQ4JPA-StKBk3GByhsNfiVg2ZW75VxsfJV7NdUBt565-jiGM_cDIQXXzM1vpjxmO88-ZsgZ3klopW5hmAKqiqCKl7WdlFqsj4TWLRJcwk-VdPL0C/s1600/IMG-20130322-00592.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwqegoLCF2A5t8kPKNRoZ4G6uIuhg-GQ4JPA-StKBk3GByhsNfiVg2ZW75VxsfJV7NdUBt565-jiGM_cDIQXXzM1vpjxmO88-ZsgZ3klopW5hmAKqiqCKl7WdlFqsj4TWLRJcwk-VdPL0C/s400/IMG-20130322-00592.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHIBWYnMNKD5K3VqZbl-DidfRzf1Saws4r3jK64OiQuEYNmq9-NytpCDY-8iKX5Zuzv5hrDIb_U2yE5QXUwLcD3Yy6qqgyug_Cacokmg30oo-M2NI6I6Z7QLJP1cfKoCOKA4Kmf1tW53hN/s1600/IMG-20130322-00595.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHIBWYnMNKD5K3VqZbl-DidfRzf1Saws4r3jK64OiQuEYNmq9-NytpCDY-8iKX5Zuzv5hrDIb_U2yE5QXUwLcD3Yy6qqgyug_Cacokmg30oo-M2NI6I6Z7QLJP1cfKoCOKA4Kmf1tW53hN/s400/IMG-20130322-00595.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW8jVZy4VpACLJcAj9OBwlChRyES9s801IIhxxoY8-1XNsHpV88Vf394OE1dvqFyMXoQmwHkclw9wmNMCOOia5vjpel5q3zEmGBn624xeQ85SvreXmh40wGbEwR1qGvePZElgBYW8ObjvV/s1600/IMG-20130322-00599.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW8jVZy4VpACLJcAj9OBwlChRyES9s801IIhxxoY8-1XNsHpV88Vf394OE1dvqFyMXoQmwHkclw9wmNMCOOia5vjpel5q3zEmGBn624xeQ85SvreXmh40wGbEwR1qGvePZElgBYW8ObjvV/s400/IMG-20130322-00599.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRsz0KjIT2A85FIu3Rh9Xz8juBV2nK1ZW2Jx5j4UDAPzgNrQKTdnBMB8rWOaoHAgN8q5vPKmoEMXfD2fpf8D7F5jr-iNA8KWZHAWFoByNoZoXAddEsW2w0n8xx07TLGt0LZNlbkrN-OnZ_/s1600/IMG-20130322-00604.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRsz0KjIT2A85FIu3Rh9Xz8juBV2nK1ZW2Jx5j4UDAPzgNrQKTdnBMB8rWOaoHAgN8q5vPKmoEMXfD2fpf8D7F5jr-iNA8KWZHAWFoByNoZoXAddEsW2w0n8xx07TLGt0LZNlbkrN-OnZ_/s400/IMG-20130322-00604.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrjk15gEavIm1LqfmIvfLxvtwLVacpl7JnC9p9X1sMGgYdrUONSrukJh3vs7p83KRd-iEaI4BEOhNm7hL_H_TQ-qVVgG6JvLoJ6c6VbvDcWfD4EXyZZ9ovbVL_snTOyEuFlaGPF1lS6ffO/s1600/IMG-20130322-00608.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrjk15gEavIm1LqfmIvfLxvtwLVacpl7JnC9p9X1sMGgYdrUONSrukJh3vs7p83KRd-iEaI4BEOhNm7hL_H_TQ-qVVgG6JvLoJ6c6VbvDcWfD4EXyZZ9ovbVL_snTOyEuFlaGPF1lS6ffO/s400/IMG-20130322-00608.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYEu847Rs-cRf3mqAQcTqkwldEN12lwNSsKYAJfAAT5b-nsu_FxoDCSMUPx3evch_DY8_gYdXgegXRZR9dxXkKBcN42XOJQje1IHDIw_8fzTaAllTTQ2W12dKZJm4ovOHn-GhQYE7Xenke/s1600/IMG-20130322-00613.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYEu847Rs-cRf3mqAQcTqkwldEN12lwNSsKYAJfAAT5b-nsu_FxoDCSMUPx3evch_DY8_gYdXgegXRZR9dxXkKBcN42XOJQje1IHDIw_8fzTaAllTTQ2W12dKZJm4ovOHn-GhQYE7Xenke/s400/IMG-20130322-00613.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYvMk3s2a69ZbnEdxKECweC11Mb_LzB4UGUK-yHDxi97c8BLK39zHWmltXATBiLVWK3wAwPZupplqYmCzvNFkPtoslJAbDJIzQQI7q543NlMEtYcD7YQG5W-dLp50Tts1vMvrgbUoQtrsW/s1600/IMG-20130322-00610.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYvMk3s2a69ZbnEdxKECweC11Mb_LzB4UGUK-yHDxi97c8BLK39zHWmltXATBiLVWK3wAwPZupplqYmCzvNFkPtoslJAbDJIzQQI7q543NlMEtYcD7YQG5W-dLp50Tts1vMvrgbUoQtrsW/s400/IMG-20130322-00610.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd3madfZwzrX8wHMQERA1QWskkF1mE68ZsvFEDI4FwHWwQvyijiWsw4sI3a1rPr8ZolzQKNk0RCGfEJ2q0BgpNGElvAn4diCHFpRRWJMtiCAPT6mLK_S0NKTinOK4xlTVv2to4r6UXrPAX/s1600/IMG-20130322-00620.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd3madfZwzrX8wHMQERA1QWskkF1mE68ZsvFEDI4FwHWwQvyijiWsw4sI3a1rPr8ZolzQKNk0RCGfEJ2q0BgpNGElvAn4diCHFpRRWJMtiCAPT6mLK_S0NKTinOK4xlTVv2to4r6UXrPAX/s400/IMG-20130322-00620.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr2T1WXgetX9pf1xotyJv55b2jX8DGRh4JVXS9L_ABz6-yC-X4_PNKZXLVDdhkrRRpwlUQxsQGQvDyhTThwt6kmJTWoSsZ0KN9at01dkcTr6ssNJaeFOTaU8_KG0FIuR3F0IfgDYGyBiOk/s1600/IMG-20130322-00619.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr2T1WXgetX9pf1xotyJv55b2jX8DGRh4JVXS9L_ABz6-yC-X4_PNKZXLVDdhkrRRpwlUQxsQGQvDyhTThwt6kmJTWoSsZ0KN9at01dkcTr6ssNJaeFOTaU8_KG0FIuR3F0IfgDYGyBiOk/s400/IMG-20130322-00619.jpg" width="300" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr37X0FRFjPT1wOhB_Du7hr7LaHHpKU_c7_hUjP0YdccEORRpkRzmTNDcEi2wfBJ_cmUfOoTRbmLUjllPjEPj5qPdz_FnbaxY4XeicParHrBgzG7oMkTTt0N0AlgkEEoAq7kpJaaAFs72R/s1600/IMG-20130322-00623.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr37X0FRFjPT1wOhB_Du7hr7LaHHpKU_c7_hUjP0YdccEORRpkRzmTNDcEi2wfBJ_cmUfOoTRbmLUjllPjEPj5qPdz_FnbaxY4XeicParHrBgzG7oMkTTt0N0AlgkEEoAq7kpJaaAFs72R/s400/IMG-20130322-00623.jpg" width="300" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU-rJnwgawRnk4THV-exJGyFoip3o7YkRMOndJjTpXWchyDKSP_vGyEsaJ0eNjVsdin-5gcdHcuq2PI1c0WE2nh9Rtx_xDHXcFn6UkqH0PSpEqueeRnnw8m4yOPHh3HeZvubSnl8z4vA9s/s1600/IMG-20130322-00624.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU-rJnwgawRnk4THV-exJGyFoip3o7YkRMOndJjTpXWchyDKSP_vGyEsaJ0eNjVsdin-5gcdHcuq2PI1c0WE2nh9Rtx_xDHXcFn6UkqH0PSpEqueeRnnw8m4yOPHh3HeZvubSnl8z4vA9s/s400/IMG-20130322-00624.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpL6e8Uxw0p3DjDNRq7CoEl6nPrvoYxD7JHe2eMmOs-5GiRzTxfw3sxxW9la6WEnhc5GfYba6-wfhvT25OXVzSfxd5WyJPgD7IFbAUfPOVOwABo3GBGNQ_Mubynm1e1c-e9lpX2BKayRfy/s1600/IMG-20130322-00629.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpL6e8Uxw0p3DjDNRq7CoEl6nPrvoYxD7JHe2eMmOs-5GiRzTxfw3sxxW9la6WEnhc5GfYba6-wfhvT25OXVzSfxd5WyJPgD7IFbAUfPOVOwABo3GBGNQ_Mubynm1e1c-e9lpX2BKayRfy/s400/IMG-20130322-00629.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzL2wd_pawxwvB1hBbdxzzgnTbZxptV5pdSoRtcmbhlB3Xcu52F-OKwp-4RqTzCkhf4Kys4L45Yllv35qq5-Q' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dyzdIDXblVBRIU_YqyNxXh54374EEHRdvz7fQcdZCSQ_WLgjsXOS1oPC_uJ9o4Ma-9fnvfH9NWgsWiiSRDHXA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-942688844678274412013-03-10T05:37:00.000-07:002013-03-10T05:37:31.617-07:00Winter is gone<div>
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=faCBxa1prPE">Şarkımız.</a></div>
Bahar geldi her yer cıvıl cıvıl kuşlar ötüyor,bulutlar ne kadar da güzel..<div>
gibi bir giriş yapmayı isterdim ama</div>
<div>
Bahar geldi,sınava 2 hafta kaldı çok sıkıldım. Kamp dönemi çok yorucu</div>
<div>
diye başlayabilirim.</div>
<div>
Evet,iki hafta sonra bu saatlerde ya mutlu bir şekilde sınavdan çıkmış olacağım ya da söve söve sınavdan çıkacağım. Nasıl olacağını hala tam kestiremiyorum. </div>
<div>
Okula gitmiyorum ve artık gitmeyi de istemiyorum. Okul olmadan çok daha rahat ve kendime de zaman ayırarak ders çalışabiliyormuşum çünkü. </div>
<div>
Baharın gelmesiyle hayatımda değişen tek şey: Bisikletim.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM3qs7OPaK_DHSoauRJ42rORnSrExp789mnAXYpaY22ypl-pSrtKo5no94yQD6doneqfXWq3eMCeUiPxSY1V6ZFJYENJKS1oMjw8_Ap5o6zAYBfOBzJFkrub_uqZv6IU76VJ7GA9beKwhD/s1600/IMG-20130228-00484.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM3qs7OPaK_DHSoauRJ42rORnSrExp789mnAXYpaY22ypl-pSrtKo5no94yQD6doneqfXWq3eMCeUiPxSY1V6ZFJYENJKS1oMjw8_Ap5o6zAYBfOBzJFkrub_uqZv6IU76VJ7GA9beKwhD/s320/IMG-20130228-00484.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
Çıkardım bisikletimi tozlu depodan,yıkadım. Sürdüm bulutlara uzanan bir yolda. E.T'deki gibi uçtum bir nevi.</div>
<div>
Ne derdim kaldı ne tasam. Meğersem uzun zamandır ihtiyacım olan şey bisiklet sürmekmiş. Nasıl özlemişim.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Meditasyon yapmaya başladım. En son öyle bir noktaya gelmiştim ki sabah uyanırken ağlıyordum akşam uyurken ağlıyordum. Sakinliğimi ve akli dengemi korumak için böyle bir çabaya giriştim. Bu da küllerini bırakmayan duygusal tütsüm.</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqOaboa-jbvLTs4kgVV2QbSEHmvoFxMBtrjc6obCJIOMFL58O9u49P6SV-0WKOvNBVAHoZw4L3LeqzDPpsPTo3YAPwQsvf9KJEfH_8EiOfCx1wdPu6Now8ETvq4xYTeQ9fdumDoXLrvP2d/s1600/IMG-20130308-00525.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqOaboa-jbvLTs4kgVV2QbSEHmvoFxMBtrjc6obCJIOMFL58O9u49P6SV-0WKOvNBVAHoZw4L3LeqzDPpsPTo3YAPwQsvf9KJEfH_8EiOfCx1wdPu6Now8ETvq4xYTeQ9fdumDoXLrvP2d/s320/IMG-20130308-00525.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Bilen bilir,benim yemek yapmayı ne kadar sevdiğimi. Eğleniyorum yemek yaparken. Bu son bir haftadır da sadece dershaneye gittiğim için biraz kendime de zaman ayırıyorum bir şeyler yapıyorum işte. </div>
<div>
Dün sütlü irmik tatlısı yaptım.</div>
<div>
Sütlü irmik tatlısının mottosu </div>
<div>
Peace for sütlü irmik tatlısı.</div>
<div>
Bugün de kardeşim şu Burger King'in, McDonalds'ın hamburgerlerinin içinde olan peynirden almış. "Abiii hamburger yapalım mııığğğ" diye geldi. "Ben et yemiyorum git sen yap" dedim. Sonra aklıma Bean burger geldi,namı diğer vejetaryen hamburger. Onu yaparım ben kendime sana da etli yaparım dedim. Baktrım tarifine,doğru dürüst bir tarifini bulamayınca kendim bir tarif uydurup yaptım,çok da güzel oldu. Hatta tarifi ve yapılışını buraya yazayım,belki birisi uğraşıp yapar. Olmadı ben bir daha ki yapışımda buraya bakarım.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Etsiz Hamburger Tarifi</div>
<div>
Malzemeler.</div>
<div>
2 Patates.</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU8VOlrf6vxX2_t-RbbcMcGiLtdF8ZpBMaFZ5uhcZWP3vhf_ODE7uFZn70cLNcUHuxQskxDaKGfG94SVytcd7n3KHaLwedgStLNQ95T5pU0uiOCgvo92vh5h2wa2KjEhPRn9lNRuXKltZM/s1600/IMG-20130310-00527.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU8VOlrf6vxX2_t-RbbcMcGiLtdF8ZpBMaFZ5uhcZWP3vhf_ODE7uFZn70cLNcUHuxQskxDaKGfG94SVytcd7n3KHaLwedgStLNQ95T5pU0uiOCgvo92vh5h2wa2KjEhPRn9lNRuXKltZM/s320/IMG-20130310-00527.jpg" width="320" /></a>1 Paket Mantar.</div>
<div>
1 su bardağı fasulye.</div>
<div>
1 su bardağı mercimek</div>
<div>
1 yumurta</div>
<div>
1 soğan</div>
<div>
1 diş sarımsak</div>
<div>
1,5 çay kaşığı kimyon/karabiber/tuz.</div>
<div>
Yarım limon</div>
<div>
Önceki günden ıslatılmış fasulyeyi,mercimeği ve patatesi iyice haşlayın. (Ayrı ayrı tabi,çorba yapmaya gerek yok skjdfg)</div>
<div>
Hepsi iyice haşlanınca patatesi püre haline getirin, mercimeği ve fasulyeyi de robotta iyice çekip pürenin içine ekleyin. </div>
<div>
Mantarı ve soğanı robotta çekin ve ezilmiş sarımsakla birlikte biraz yağda mantarın suyu uçup gidene kadar kavurun. </div>
<div>
Kavrulduktan sonra bunları ve yarım limonun suyunu pürenin içine ekleyin,püreye biraz un ve 1 yumurta ekleyin (Kızartırken dağılmasın ve tutsun diye)</div>
<div>
Bunların hepsini iyice yoğurduktan sonra hamburger köftesi haline getirip yağda kızartın.</div>
<div>
İster ekmek arası ister öyle yiyebilirsiniz. Hem besleyici hem etsiz. </div>
<div>
P.s yanında portakal suyu öneririm. İçinde mercimek var,C vitamini protein ve b12 emilimi arttırıyor çünkü.</div>
<div>
YAŞASIN TAHILLARIN VE SEBZELERİN GÜCÜ!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
***</div>
<div>
Bir haftadır kafamda gezinip duran kelimeler ve düşünceler vardı. "Bizi yaz,bizi yaz" diyorlardı. Bende dün açtım bilgisayarı yazmaya başladım. Bir baktım 3 saat aralıksız yazı yazmışım. 12 sayfayı doldurmuş bile yazdıklarım. Öykü iyi de gidiyor. Ama yazarken bir garip hissettim. Baş karakter nasılsa bende o ruh haline giriyorum. Gayet neşeli oluyor mesela bende mutlu oluyorum. Sonra ağlamaya başlıyor kötü bir şey yaşayınca benim de gözlerim doluyor. Artık nasıl kendimle özdeştirdiysem karakteri. </div>
<div>
Bu sanırım yazdığım ikinci nitelikli öykü. Daha bitmedi ama güzel bir kurgusu var. En azından ben okurken mutlu oluyorum. Zaten ne zaman canım sıkılsa açıp baştan bir okuyorum. Terapi gibi bir şey oldu bu sanırım. Açıyorum okuyorum bir sakinleşiyorum,rahatlıyorum. Sanki ben yaşamışım da onları mutluyum gibi. Bir ara ana karakterin başına bir şey gelmesi gerekiyordu. Sırf üzülmemek için hikayeyi orada bıraktım. Devamını gerçekten mutlu olduğum bir zamanda yazmaya karar verdim zaten. Böylece fazla da üzülmemiş olurum.</div>
<div>
***</div>
<div>
Artık yalnızlıktan eskisi kadar da şikayetçi değilim. Çünkü yalnızlık "artık" benim seçimim. Zorunlu olarak birine samimiyet göstermektense kimseye eyvallahım olmamasını tercih ediyorum. Zaten çevremde öyle beni anlayan,anlasa bile benim gibi düşünen biri olmadığı için kiminle birlikte olabilirim ki. Zaten bir insanla tanışma kıstaslarımdan birisi et yeyip yememesi. Hani daha doğrusu bu bilince ulaşıp ulaşmamış olması. Duyarlılığa dair hiçbir şey çoğunlukta. Hatta kimisi o denli bencil ki "Onlar bizim yememiz için var canım" diyorlar. Gel de sinirlenme!</div>
<div>
Neyse. sakinim evet. </div>
<div>
Zaten şu Kur'anı da anlamıyorum. Madem hayvanları sevin,koruyun diyorsun neden kurban bayramı diye bir şey var. Hani eti kesmek yetmiyor birde bunun bayramı. Kendinle çelişmeseydin keşke İslam. Seni eleştirmek istemezdim İslam. Kusura bakma ama olmamışsın İslam.</div>
<div>
Zaten sırf bunun yüzünden insanlar "Allah kuran da yazmış hayvanlar bizim için var" diyerek önüne gelen eti oburca yiyor. O hayvanın yaşam hakkı,o hayvanın sadece kesilmek için üretilmiş olması,büyümesi için yedirilen hormonlu yiyecekler,o hayvanın psikolojisi... Hiçbiri umrunda değil. O etini yesin yeter. Ne de olsa ona göre "Biz onları yemezsek onlar bizi yer." ona göre bu "doğanın kanunu." </div>
<div>
1. Koyun keçi tavuk ve türevleri et yemez.</div>
<div>
2. doğanın kanunu diyorsun ama insan midesi ve bağırsakları et yemek için çok da uygun değil,biyolojik yapımız otçullara daha çok benziyor. Ayrıca doğanın kanununda hayvanlar "Ay canım kebap çekti bir ceylanı avlayayım" demiyorlar. türünün devamlılığını sağlamak için birbirlerini avlaması gerek. SEN TÜRÜNÜ ET YEMEDEN DE DEVAM ETTİREMİYOR MUSUN SANKİ?! </div>
<div>
Bu gereksiz atarlanma kimeydi,gerçekten bilmiyorum. </div>
<div>
içimde kalmışsa demek.</div>
<div>
***</div>
<div>
YA BEN SINAVDAN SONRA İKİ AY OKULA GİTMEK İSTEMİYOROOOOOOMMMM İSSSSSSSSYYYYYEEEEEAAAAAAAN.</div>
<div>
Okuldaki bir müdür yardımcısı takmış zaten kafayı benim saçıma.</div>
<div>
Kestirmem abi. şunun şurasında okula gideceğim 2-3 hafta. Kes-tir-mem.</div>
<div>
Adam ne zaman beni görse saçını kestir diyor. Ben ne evet diyorum ne hayır diyorum. Çok güzel bir pasifist eylem aslında. </div>
<div>
Sizde deneyin. Saçınıza başınıza karışan hocalar olursa karşısında durun. Sessizliğinizi ve sakinliğinizi koruyun. Bir süre sonra susup gidiyor zaten. Birde bunun ötesinde sıfır tepki verdim adam ne yapacağını şaşırdı. Sanki duvara söylüyormuş gibi. </div>
<div>
Saçlarım çokzel uzuyorlar ama. Saçlarımı çok seviyormuşum meğer. </div>
<div>
Gerekirse disipline giderim,kestirmem saçlarımı. Zaten benim gibi bir öğrenciye de fazla baskı yapmak,yemez canım,yemez. Hani sürekli gırgır yapan,boş öğrencilere çok disiplinli davranıyorlar. Birini berbere adam kendi götürmüş hatta ama bana sadece kestir diyor. Ben de kestirmiyorum. Çok iyi anlaşıyoruz dimi?</div>
<div>
**</div>
<div>
Teyzem nişanlandı. Teyzem evlenecek. Annemler 7 kız kardeşler. Erkek çocuk yok. O yüzden teyzemin erkek kardeşi niteliğindeyim. BU YÜZDEN EVLENECEĞİ ZAMAN DÜĞÜNÜNDE KUŞAK BAĞLAYACAKMIŞIM. düşünsenize ben düğün salonunda gelinle oynuyorum,elimde 3 kuşak onları takıyorum.........</div>
<div>
Ben düğününe gelmesem olmaz mı diye düşünürken bunu söyleyince dumur oldum. 2 yıl içinde evlenmeyi düşünmüyorlarmış neyse ki. Yüreğime su serpti bu haber biraz.</div>
<div>
Eğer öyle bir şey olursa şarkıyı ben seçeceğim. en azından oynayacağım şarkı güzel olsun. Ama "düğüne uygun şarkı" bulamadım. Olur da öneriniz olur,yazın. Çünkü ben yann tiersen düşünmüştüm. Beğenmediler. Bir kaç şarkı daha sundum,bunlar olmaz bence DAMAT HALAYI olsun dediler. hepsini düşündünüz ya birde o ortamda abim damat oluyor sıra da bana geliyor.. çaldığını düşünün. ksdjfglksdjfgklsdhjgklsdjfg</div>
<div>
yok hayır. bana müzik lazım. </div>
<div>
BANA YARDIM EDİN.</div>
<div>
bu kadar şamata yeter. </div>
<div>
gideyim de sıkıla sıkıla test çözeyim.</div>
Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-24623078353850793792013-02-06T12:23:00.001-08:002013-02-06T12:23:20.902-08:00Hayatımın özeti: Pişmanlık,yalnızlık ve gözyaşı.<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Herkes yaz diyor. Benim buraya yazacaklarım kendimi üzmekten ileri gitmeyecek diye bende ısrarla yazmıyorum. Yazsam da yazmasam da içimdeki o boşluk büyümekten başka bir şey yapmıyor. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Her insan geçmişe özlemle bakar ya hani. Bende geçmişi özlüyorum. Ama ben her yıl önceki yılı özlüyorum. Doğum günümden nefret etme nedenim bu bir yerde. Her yıl önceki yılı hatırlayıp "Geçen sene bu yıldan daha mutluydum,geçen sene bu yıldan daha az yalnızdım." demek. Her yıl daha da yalnızlaşıyorum,daha mutsuz hissediyorum. Ve içimdeki o boşluk. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tatilde ne mi yaptım? Bu 15 tatilde geleceğe dair tüm umutları kaybettim. Biriyle dinleyeceğim şarkıları dinledim,birlikte okumayı istediğim kitapları tek okudum. Biriyle birlikte battaniyeye sarılıp yağmurlu günlerde izleyeceğimiz filmleri izledim. Hepsinden öte biriyle keşfetmek istediğim,en sevdiğim şehre gittim ve tabi ki tahmin edeceğiniz üzere tek başıma gezdim. Tek başıma sayısız sahaf buldum. Tek başıma gökyüzünü izledim.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Artık istesem de biriyle birlikte olamam. O umutların tamamı bitti. Biriyle yapabileceğim her şeyi yalnız başıma yaptım. Hayallerimde yanımda olan silüet tamamen kayboldu.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yalnızlığımı kabullendim artık. Bu saatten sonra kimsenin gelmeyeceğini biliyorum. Beklemiyorum da zaten. Ama insanı yalnız öleceğini bilmesi çok üzüyor. Daha 17 yaşından yalnızlığa alışmaya başlaması gerçekten kötü. Bir insanın hayatında özleyebileceği tek şey odası olabilir mi? Bir odadan bahsediyoruz ya. Oda bu. İnsan arkadaşlarını özler,öğretmenlerini özler,ailesini özler.. yok ama ben odamı özlerim. Zaten dönene kadar okuldaki ve dershanemdeki insanlardan o kadar soyutlanmışım ki "okul"u duyunca ben okula mı gidiyordum yahu oldum. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bütün bu boşluğun içinde sadece geçmişe dair pişmanlıklarım var. Birde bu pişmanlıklara eklenen gözyaşlarım. Hayatta düşüncelere yönelik aldığım kararlarım çok istikrarlı şekilde ilerlerken,duygularla ilgili seçimlerim hep pişmanlık. Biriyle birlikte olunca bir süre sonra ciddi anlamda şımarıyorum,gözümde her şey değersizleşiyor ve sonrada sadece canım sıkıldığı için her şeyi bitirebiliyorum. Ne o anda karşımdakini ne de ilerideki kendimi düşünüyorum. İyi bok yiyorum. İşte böyle pişman oluyorum. Gösteri bittikten,izleyiciler ve oyuncular dağıldıktan sonra yalnızlığımla başbaşa kalınca neler kaybettiğimi anlıyorum. Bunu bilmeme rağmen bir elim kolum bağlı bir şey yapamıyor olmam da cabası. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Mesela bir ilişki bitince genel olarak birisi bittiğinde üzülür. Bense bittiğinde rahatlarım. Her şey hayatımda normal bir şekilde devam eder. Başkaları girer hayatıma,onun hayatında başkaları olur. Tamamen koparız birbirimizden, aradan bir hayli zaman geçer. Sonra bir gün sebzeli pilav yaparken onu ne kadar çok sevdiğim aklıma gelir. Özlemeye başlarım. Hem de öyle özlerim ki ben bile inanamam ne kadar çok özlediğime. Hayır aradan o kadar zaman geçmiş artık unutmuşsun ama neden bir anda aklına gelir ki. Hemde sebzeli pilav yaparken. Sebzeli pilav yani. Bana gönderdiği mektupları açıp okurum kendimi avutmak için,zaten aramızdaki kilometreler yeterince bizi ayırırken birde onun şu anda ne yaptığını bilmemeyi hazmedemem. Fotoğraflarımıza/fotoğraflarına salya sümük içinde bakarım. Konuşmalarımızı okuyup ağlarım. MALIM BEN YA MALIM BAŞKA BİR AÇIKLAMASI YOK.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bak işte ben demiştim buraya yazacağım şeyler beni mutsuz edecek diye. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Fuck,I'm leaving!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">(Lanet olsun,ben gidiyorum, çevirisiyle)</span>Unknownnoreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-33238858997766931332013-01-18T09:16:00.001-08:002013-01-18T09:16:45.502-08:00Yıl olmuş 2013 ben post atmamakta ısrar ediyorum.Sınava 2 ay kadar bir zaman kaldı. Kimine göre çok az kaldı,bana göre BİR BİTMEDİ GİTTİ.<br />
Gerçekten yoruldum. Nasılsın sorusuna yorgun deyince "çökmüşsün zaten" cevabını almak üzücü bir durum olmaya başladı. ya da nasılsın denilince "gördüğün gibi,sen?" dediğimde "Senden daha beter" diye karşılık vermeleri daha da acı. Ben gördüğün gibi diyorum o gelmiş senden daha beter diyor. sonra bu çocuk neden asık suratlı.<br />
***<br />
<br />
Geçen yanıma anıma bir kız oturdu mesajlaşıyordu. Bana baktı “Ya sen çok kitap okuyorsun sıkılmıyor musun? Bu kadar kültür insanı sıkar bence” dedi. Biraz soğukça “Senin elinden de telefon hiç eksik olmuyor, sürekli mesajda sıkar.” dedim. Bir süre sustu. “Nasıl insanlarla arkadaş olursun?” gibi saçma bir soru sordu. “Nasıl nasıl ya,düşünce yapımın uyuştuğu insanlarla arkadaş olurum işte.” dedim. Sonra önceki sorusuna verdiğim cevaptan tatmin olmamış olacak ki ”Ya sen şimdi gerçekten hiç mesajlaşmıyor musun?” dedi. Bende “5 aydır smsim yok.” dedim. Ona çok uzak bir kavram olacak ki bu “Nasıl ya? 5 ay nasıl smssiz dayandın arkadaşların kızmıyor mu?” dedi. Bir an durdum sormak istedim ama sadece içimden “Arkadaşlarım?” diyebildim. Hangi arkadaşlarım? Benim arkadaşım mı var,beni önemseyen biri var mı ki sms yapmadığımda kızsın? Yalnızlık kafama dank etti. Kaç aydır yalnız değil-miş gibi yaşıyordum. Ama aptal bir kızın düşünmeden sorduğu bir soru bütün o üzeri tozlanmış sayfaların üzerindeki tozu yüzüme üfledi.<br />
<br />
Uzun zamandır smsimin olmaması,kimsenin mesaj atmaması basit şeyler. Bunlardan öte birinin varlığını yanımda hissedemediğime üzüldüm. Tamamen dış dünyaya karşı ilgisizleştiğimi fark ettim. İnsanlar flu,insanlar aslında yok. Sadece günü kurtarmak için yanımda gibi davranıyorlar. Ya da hiçbir şey yapmıyorlar yalnızlığımla başbaşa kalıyorum.<br />
<br />
Bir şeylerin üstünü örtmek veya onu görmezlikten görmek sadece ileride daha büyük bir faciayla karşılaşmaya neden oluyormuş. Düşünememiştim.<br />
***<br />
Herkes 12lere kadar ders çalışırken ben eve dokuzda gelip dokuz buçukta yatınca vicdanım sızlıyor. ama uykunun verdiği huzuru kimsenin vermediğini farkedince geçiyor. 12lere 1lere kadar çalışıp okulda uyumak yerine 9buçukta uyuyup okulda çalışıyorum. ve o 12lere kadar özel ders alan insanlardan öndeyim. bu yüzden -kimilerine göre- çok uyumamı (8saat(!)) fazla önemsemiyorum.<br />
***<br />
Bugün 6. sınıfların süper kahraman abisi oldum.<br />
<a href="http://data.whicdn.com/images/33700259/tumblr_m7xf3qlHpT1r2my8qo1_500_large.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://data.whicdn.com/images/33700259/tumblr_m7xf3qlHpT1r2my8qo1_500_large.jpg" width="215" /></a>Kütüphanede test çözüyorduk,zil çaldı o ders de ders varmış kütüphanede, "kitap okuma dersi."<br />
-Burada benim dersim var ders çalışacaksanız?<br />
+Evet test çözeceğiz<br />
-Ama ses yapmayın öğrencilerim kitap okuy..<br />
+Test çözeceğiz zaten ses yapmayız.<br />
Kadına test çözeceğimizi söylememe rağmen kadının ses yapmayın ses yapmayın tribine girmesine zaten uyuz oldum,lafını ağzına tıkadım diye o da beni sevmemiştir büyük ihtimalle ki tam bunlar olduktan sonra sınıftan biri defteri almak için kütüphaneye girdi "Defteri verir misiniz?" dedi bize o sırada kadın birden celallendi "BURADA DERS VAR GÖRMÜYOR MUSUNUZ ÖĞRENCİLERİMİN DİKKATİ DAĞILDI OLAMAZ BÖYLE ŞEY!!111!!! DIŞARI ÇIK DERHAL!!11!!!111!!11" deyince kız da sinirlendi kapıyı çarptı defteri almadan çıktı. Aradan 3 dakika geçti başka biri defteri almaya geldi. Defteri aldı gitti. Kız gitti kadın hala "BURANIN BİR KÜLTÜRÜ VAR CANIM ÖĞRENCİLERİMİN DİKKATİ DAĞILDI OLAMAZ BÖYLE ŞEY EĞİTİMLİ İNSANLAR BİRDE BUNLAR!!1!" diye hala söyleniyor benimde tabi bir dayanma noktam var "Tamam,kız defteri aldı ama şu anda burada ses yapan sizsiziniz. Biraz sessiz olur musunuz lütfen test çözüyorum dikkatimi dağıtıyorsunuz." dedim. "BURADA OTUZ ÖĞRENCİ VAR OTUZUNUN DA DİKKATİ DAĞILDI SEN BENİMLE BÖYLE KONUŞAMAZSIN TAMAM MI?" diye bağırdı. -tımım cınım- "Seninle nasıl konuşacağımız sana mı soracağım lan iyi ki bir öğretmen olmuş allah allah" demek istedim ama demedim. Diyemedim ya la.<br />
<br />
Sonra ders bitiminde hoca çıktı çocuklar beni alkışladı. "Abi abi hocayı çok güzel bozdun süpersin!!" diye yanıma geldiler kldhglsdjfgllsdkfhjklfghjbgklf<br />
hepsi nasıl da nefret ediyorlar öğretmenlerinden.<br />
bu öğretmen 6.-7. sınıf öğrencilere kitap okuma dersi yapıyor. Böyle bir "kitap okuma öğretmeni"m olsa kitap okumaktan soğurdum.<br />
biri de dedi ki "haftaya da kütüphanede olun da şu kadına ağzının payını ver biz yapamıyoruz sen yap" kjfdhgkjdf<br />
üzüldüm ama ya,şimdi bu çocuklar sorunlu bir kadın yüzünden kitap okumaktan soğuyacak yazık.<br />
***<br />
Kitap fuarı gelmiş Adana'ya. Güya indirim var. Götümün indirimi. Kitaplar hala pahalı hala pahalı. Çocuklara bedava kuran tarzı şeyler dağıtan yayınlar vardı. I see beyin yıkamak için ellerinden geleni yapan people.<br />
***<br />
Bu yıl dönemin başında tam anlamıyla okul forması giyen sayılı insandan biri olmama rağmen müdür yardımcısı saçıma karışıyordu. Kışlık okul forması almak yerine okul forması renginde (LACİVERT TABİKİİİ) kazak almıştım. Geçen neden okul forman yok dedi. "üzerimdeki okul forması zaten,lacivert üst gri alt" dedim. SÜPER BOZULDU ADAM. DFKJSDGHKJSDFGHKJSD Düz mantık güzel şey ama. Sonra "zaten 12.sınıfım " deyince karışmadı. o karışmayınca bokunu çıkarıp okula sivil gitmeye başladım. ALİ'YE ÖZGÜRLÜK HALELUYAAAAA<br />
***<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-24959339107928152922012-12-01T10:46:00.000-08:002012-12-01T10:46:41.499-08:00Blogum ölmüş yorum ağlayanım yok.<div style="text-align: center;">
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=awi14wDTxNw">Sınavda dile takılan şarkılar serisi.</a></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Çoğu derste eşit ağırlık sınıfıyla birlikteydik. Anlatmıştım zaten,30 kişilik sınıf kalabalık gürültü vs vs. Sınıflarımız ayrıldı! 6 kişilik sınıfımızla derslere giriyoruz. Sadece tırıvırı (Beden din resim vs.) derslerde birlikteyiz. Onlarda pek sorun olmuyor. Günlerim artık biraz daha sakin ve baş ağrısız geçiyor. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Bunun dışında hala okulun zaman kaybı olduğunu düşünüyorum ama. Zaten dershanede işliyoruz dersleri birde tekrar okulda aynısını işliyoruz. Tamam tekrar oluyor ama bence artık hızlıca ilerlemek ve bol bol test çözmek lazım. 120 günden az bir zaman kaldı ve ben hala tarih-coğrafya eksiklerimi kapatamadım. Kapatamamaktan da korkmuyor değilim. Öğretmenler şubatta konuların bitmiş olduğunu söyleseler de içten içe tedirgin oluyorum. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Tedirginlik demişken,tek tedirgin olduğum konu yalnızca bu değil. Hedefler konusunda da çok tedirginim. İnsanlar bölümden üniversiteye kadar bölümlerini belirlemişken ben hala üniversitelerde kararsızlık yaşıyorum. Gideceğim bölüm büyük ihtimalle İngiliz Dili ve Edebiyatı olacak kendimi öğretmen ama tercüman olarak görmediğim için ama hangi üniversite hala yeterince şekillenmiş değil kafamda. Korkuyorum bazen. Sonra yatıştırıyorum kendimi. Evet, kendi kendimle konuşup moralimi düzeltiyorum. Yalnız bana insanlara ihtiyaç duymamayı öğretti. Ben bir psikologa ya da en basitinden bir rehberlik öğretmenine gitsem onun söyleyecekleri de çok farklı olmayacak. hatta sırf ne diyeceğini merakımdan gittim,benim dediğimden daha donanımsız şeyler dedi. Normal de bu zaten. Beni ne kadar iyi tanırsa tanısın benim iç dünyamı benden daha iyi kimse bilemez ki. O yüzden sanırım biraz psikologa psikiyatra giden insanları desteklemiyorum. Her neyse. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Hazır yalnızlıktan girmişken dönemin başlarında "yalnız değilim ama kafamı kurcalayan bir şey yok" diyordum ya onun da etkisi geçti. Artık kendimi yitik,bitmiş hissediyorum. O kadar boş bir hafifliğin içerisindeyim ki... Robot gibi her sabah aynı saatte kalkıp aynı şeyleri yaşıyorum akşamsa boşalan bataryayı doldurur gibi yatıyorum. Hatta bu yüzden hafta ve gün kavramımı değiştirdim. Benim için bir gün demek size göre 1 hafta demek. Gün deyince ne gelir insanın aklına sürekli aynı periyotlarla süregelen zaman dilimi. İşte benimde her haftam aynı şekilde süregeldiği için bir haftaya bir gün diyorum. Soyut kavramlarla eğleniyorum.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Böyle geçiyor işte günlerim. Yanımda sandığım arkadaşlarımın aslında yanımda olmadığını görerek. En yakın arkadaşımı kaybedeli uzun zaman oluyor. Burada da anlattığım samimi arkadaşlarımın hiçbir artık yok. Bazen en yanımda olduğunu düşündüğüm arkadaşımdan bile şüphe duyuyorum aramıza bir soğukluk girdiğinden. Zaten haklıyım da şüphe duymakta. Ortada hiçbir şey yokken -aslında sadece bana özel olmasa da- böyle soğuk davranması beni üzüyor. tabi kendi bileceği şey. Ben kimseyi zorla tutmam ki. Elbet biri gittikçe başka biri gelir. Sonuç olarak kimse hayatımda ebediyen yoktu. Benim için insanları kaybetmek çok zor değil. Biraz üzülürüm sonra geçer. Bu yüzden de hiçbir zaman -bir yerden sonra- karşılıksız aşkı anlayamacağım. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Ayrıca eşit ağırlık sınıfındakilerin bilmesi yetmiyormuş gibi ÖĞRETMENLER öğrenmiş blog yazdığımı. Türkçeci geldi"Sen blog yazıyormuşsun" dedi. Tabi önce karnıma karşıdan karşıya geçerken araba çarpacak gibi olduğunda oluşan ağrı girdi. Evet, aynen o ağrı girdi. sonra "Evet ama nereden öğrendiniz?" dedim. "Hayranlarından" dedi JKHFDFGKLSJDLŞjkdhgjklsdafgjksasalfkghjlsdkfghskdlfgjasdlfşgjdfslkgsdf. Kaçıncı sınıflar, dedim. Hoca da sadece bir iki kişiden değil ki "10,11,12lerden baya hayranın var" dedi DKFJGJKSALŞFDGHJSDFGKLŞJSKLGHSDKFJdklfjhgsldfgşjksdfşlgjfsdgklvsdfhngklnvsd. okulda popiyim haberim yok kjdsfhgksd</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Benim bu okula geçme amacım kimseyle muhatap olmamakken böyle şeyler oluyor ben çok gülüyorum. Biraz sinir de oluyorum ama çaktırmıyorum. </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Blogtan bahsetmişken eskiden beni okuyan yorum yapan seven bir okuyan kitlem vardı yazmayınca o kitle gitmiş blogumu sahipsiz bırakmışlar. Üzülmedim değil yani,kırıldım size ey takipçiler! Blogum ölmüş bir yorum atanım yok..</div>
Unknownnoreply@blogger.com27tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-14033290441118298082012-11-04T07:08:00.000-08:002012-11-04T07:08:07.779-08:00Uğurlu sayım lacivert.<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Her şey yolunda gibi görünmeye devam ediyor. Bir gün bu üstünü örttüğüm duygular götümde patlayacak diye korkmuyor değilim. Ama en azından hazirana kadar idare etsin beni bu durum. Sonrasında rahatım. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu aralar tek derdim dershane-okul. Özellikle okul. "Okul,ben ayrılmak istiyorum." okul o kadar boş ki. Sınava hazırlamıyor,buna rağmen her gün,yarım günümü alıyor. Okulda geçirdiğim 9 saati bana bıraksalar çok daha verimli kullanacağıma eminim. 9 saat ya. her gün 9 saatten haftada.. Neyse bitecek,lise bitecek. 5-6 ay sonra bir daha asla liseli olmayacağım. Artık hayatımda lise diye bir kavram olmayacak. (Kendimi avutma çabaları)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sürekli üniversiteye geçmeyi düşününce şu anı yaşayamıyorum. Sürekli "Bu lise bitsin artık" diyorum. Bir yıl sonrasını yaşıyorum. Bir yıl sonra tekrar bir yıl sonrasını yaşayacağım. Hayatım planlar silsilesi içinde geçip gidecek,üzülüyorum. İçinde bulunduğum an mutlu etmeyince çözümü gelecekte buluyorum bir nevi. Bir daha hayatımda hiç lise diye bir kavram olmayacak ama bunu düşünürken bir daha hiç 17 yaşında olmayacağımı da düşünmek canımı acıtmıyor değil.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">***</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Doğum günüm yaklaşıyor. Doğum günlerini saçma bulsam da yerleşmiş "doğum günü" kavramının dışına çok çıkamıyorum. Son 6 yıldır zaten pasta,hediye,kutlama gibi şeyler yapmadığım doğrudur. Ben birine sırf doğum günü diye hediye almam ki. Bir kitapçıya geçerim,uzun zamandır aradığı kitabı görürüm "Aaaa bunu istiyordu ona alayım" der süpriz yaparım. Ya da yolda yürürken bir mağazanın vitrininde gördüğüm bir ürüne bakıp "Bunu çok beğenir" der alırım. Yakın arkadaşlarımın da böyle olması beni mutlu ediyor bu yüzden.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Zaten genelde doğum günlerim kötü geçer. Ama geçen seneki doğum günüm 17 yıldır geçirdiğim en güzel doğum günüydü. O gün benim için anlatılmayacak kadar özel bir gün-dü. Hatta o gün sanırım 4 yıllık lise hayatımda, ileride "ah işte lise yılları" diye minicik bir gülümsemeyle hatırlayacağım üç beş anıdan biriydi.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Geçmişi geçmişte bırakalım,evet.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">15 kasımda senfoni orkestrası beni düşünmüş olacak ki tchaikovsky'nin keman konçertosunu çalacak. Büyük ihtimalle dershaneyi ekip yalnız başıma giderim. Sonra eğer orada bir çift görürsem yalnız olduğum için ağlarım. Geçen sene aklıma gelir daha çok ağlarım. AMAN YA DOĞUM GÜNLERİ ÇOK ÖNEMLİ DEĞİL ALTI ÜSTÜ DOĞDUĞUMDAN BERİ DÜNYA 18İNCİ KEZ DÖNÜŞÜNÜ TAMAMLAYACAK!!1!!!!!111!!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<ul>
<li><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ben birinin bana dokunmasına gelemediğimi fark ettim. Çok samimi olduğum insanlarda sorun olmuyor ama fazla tanımadığım insanlar bana dokununca aşırı rahatsız oluyorum. Hatta en son dayanamayıp birine "dokunma bana" dedim. Tabi afalladı bir an. Bende durumu düzeltmek için "Ya birinin bana dokunmasını istemiyorum,seninle ilgili değil kişisel" dedim. Ama insanlar sürekli "Ahahah ilahi ali" "Ali yaaa :D:d.d" gibi bir sözün ardından dokunma gereği duyuyorlar. kötü oluyorum ben. hani "Allah canını almasın" diye insan şakadan vurur ya karşısındakine nasıl irite ediyor beni ah bir bilseniz. Kimse bana dokunmasın,ben kimseye dokunmayayım -ben zaten kimseye dokunamıyorum- geçinip gidelim. </span></li>
</ul>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Bu haftanın mutluluğu: Lacivert.</b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga_vuFKntkWQqrBJvkAKjCqtIcY8zt-eDbRpGuK1DRNaQJkWqdnU9KHS_O8ecSre9MOiCbmuIQUcIytS0-U2h_mBxaE7mCahI77wvPCeppX42tp0OTF1KhAdKaLkDwoN_T6ZrUwXk6fTFC/s1600/lacivert.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga_vuFKntkWQqrBJvkAKjCqtIcY8zt-eDbRpGuK1DRNaQJkWqdnU9KHS_O8ecSre9MOiCbmuIQUcIytS0-U2h_mBxaE7mCahI77wvPCeppX42tp0OTF1KhAdKaLkDwoN_T6ZrUwXk6fTFC/s320/lacivert.jpg" width="240" /></a></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />Dün dershaneye giderken bu ayakkabıyı gördüm. Sıkı takipçilerim bilir,benim en birinci rengim laciverttir. Bu ayakkabıyı görmek de bende kısa süreli bir titremeye neden oldu. Hemen içeri girip "bu ayakkabının 42 numarası var mı?" diye heyecanla sordum. Yoktu. aqladım delice. ama 43ü var deyince bir umut ışığı.... Neyse ki kalıbı küçükmüş iyi ki 42 yokmuş çünkü 43 tam oldu ayağıma. O kadar güzel ki rengi çıkarmak istemedim denediğimde. Tabi dershaneye gidiyorum alışverişe çıkmamışım yanımda çok para yok,utana sıkıla etiketini döndürdüm şans ya İNDİRİMLİYMİŞ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Utanmasam çığlık atıcam sevincimden hemde tam yanımda o kadar vardı. (Bunun anlamı dershanede aç kalmak) ama nasıl mutlu oldum. Son kalmıştı ve onu da ben aldım. Hemde lacivert. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><br /></b></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>DÜNYADAKİ TÜM LACİVERTLER,BİRLEŞİN!</b></span>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-39900818206208145582012-10-20T10:45:00.001-07:002012-10-20T10:45:24.844-07:00Hello loneliness my old friend<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=8mkp-Of8sZQ">Şarkımız.</a></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">EN BİRİNCİ BENİM.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgirxH1CUOFIovCwRkDxVtX7ln01bztlHGfhX4_0bYKTZvMwN-iR4eElILY3w9-2bIxFvWOc3guwfdxmesy5TiL_I0B-EH1VQ3RUgxR0Fn6VDT9DLbqk5EUpaHBKD_gL8uQ9AKA2uomf5nC/s1600/Sal%C3%A7al%C4%B1+ekmek.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="187" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgirxH1CUOFIovCwRkDxVtX7ln01bztlHGfhX4_0bYKTZvMwN-iR4eElILY3w9-2bIxFvWOc3guwfdxmesy5TiL_I0B-EH1VQ3RUgxR0Fn6VDT9DLbqk5EUpaHBKD_gL8uQ9AKA2uomf5nC/s320/Sal%C3%A7al%C4%B1+ekmek.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<br /><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu yazıya böyle bir ego tatminiyle başlamak istedim. Dershanede yapılan denemelerde YGS 2.si LYS 1.si olmanın verdiği haklı gururu yaşıyorum. En birinciyim uzayın birincisiyim! </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tabi beni bu hazineden mahrum etmek isteyen dahili ve harici bedhahlarım oldu. Bense içinde bulunduğum vaziyetin imkan ve şeraitini düşünmeden vazifeye atıldım! (Atatürk mode off.) Neyse gençliğe hitabeyi bir yana bırakıp olayı anlatayım. Eski okulumdan beri tanıştığım ve iyi anlaşamadığım (iç ses:BİRBİRLERİNDEN NEFRET EDİYORLAR) biri hakkımda bir sürü şeyler atıp tutuyormuş. "Aliler dershanede kullandığımız yayının aynısını okulda da kullanıyorlar,önceden çözmüşlerdir o sınavı o yüzden bu kadar iyi yaptı." diyecek kadar düşük insanlarla aynı sınıftaydım önceden. Bir insan kompleksli olur,hırslı olur ama bu kadar olmaz. Geçen sene ingilizcesi benden iyiydi,ona diyebileceğim bir şey yok ama bir insana böyle bir suçlama artık haddinin aşıldığının kanıtıdır. Zaten anlattığım bu kişi(liksiz) dershanedeki arkadaşlarını da dolduruşa mı getirmiş nedir ne zaman onun arkadaşlarını görsem bana aptal aptal bakmalar,beni işaret etmeler. Geriliyorum.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dershanedeki sevgilileri gördükçe mutsuz oluyorum. Motivasyonum düşüyor. Ciddi ciddi mutsuzlaşıyorum. Hele ki sıra arkadaşım ve erkek arkadaşının birbirlerine yaptığı cilveler intihar sebebi. Ben yalnızlığı aştım bambaşka bir şey oldum gidiyorum artık.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yoruluyorum. Yorulacağımı hissetmiştim ya hani,işte şimdi yorulduğumu fark ettim. yorulmaktan öte katlanamadığımı. Bu yılın sonunda overdose bilgi yüzünden zehirlenmekten korkuyorum. Sürekli pencere kenarında oturmazsam rahatlayamıyorum,ya açık pencereden nefes alma ya da gökyüzüne bakma ihtiyacı hissediyorum. Onun dışında iyiyim.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu hafta fark ettim ki dershane ve okul öğretmenlerimin benden bir beklentileri var. Benim bile kendimden bir beklentim yokken öğretmenlerimin beklentisi olması beni biraz irite etmedi değil. Üniversite hedefim hala yok. Ama bu demek değil ki "Neresi olsa giderim." Hedefim yok ama bir amaç uğruna ders çalışıyorum aklımda bir kaç üniversite var ama hala oturtamadım aklımda "Ben bu üniversiteye gideceğim" diye. Bunu rehberlik öğretmeni(Nam-ı diğer dershanedeki felsefeci)yle konuştum. O ise aslında hedefimi belirlemediğimi düşünsem de hedefimi çoğu insandan daha iyi belirlediğimi,sene sonunda çok iyi şeyler yapacağımı söyledi. Aklımdaki üniversiteleri saydım. O ise hangisinin benim için daha iyi olacağıyla,benim hobilerimi ve ilgi alanlarımı göz önünde bulundurarak hangi üniversiteyi tercih edebileceğimi söyledi. En son yanından ayrılırken egolarımı da tatmin etti "Gerçekten çok iyi bir okursun,o kadar iyi,nitelikli kitaplar okuyorsun ki üniversitede bunun karşılığını alacaksın. Ve ayrıca sanatla ilgili olman senin için çok büyük bir artı" dedi. O bulutların üzerinde gördüğünüz şey benim götüm. O kadar havalarda.......</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu olay dışında Vocabulary dersimize giren Tuğçe Hoca'yla konuştuk geçende Amerikan Kültür Edebiyatı mezunu; bende merak ediyordum edebiyatta Beat Kuşağını gösterip göstermediklerini. Derslerini anlatınca ağzım iki metre açık kaldı. Edebiyatlarında Bukowski bile varmış. Daha ne olsun ki! Onunla biraz sohbet ettik,bana o bölümü önerdi. Okuduğu için hiç pişman olmadığını söyledi,hatta tarihçiyle geçen benim hakkımda konuşmuşlar benim kesinlikle bu bölümde okumam gerektiği kanısına varmışlar. "Sen edebiyatla ve genel olarak dünyayla ilgili biri olarak o bölüme gitsen kesinlikle pişman olmazsın" </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">YA BENİ BİRİSİ ÖVÜNCE MUTLU OLUYORUM. İŞTE BÖYLE EGOLARIMA HAKİM OLAMIYORUM.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yeter bu kadar yaptığım ego tatmini.<a href="http://www.youtube.com/watch?v=uP9rAQLAKLk&NR=1&feature=endscreen"> Kapanış şarkımız</a>la uğurluyorum kendimi.</span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-16474907151744613942012-10-06T10:46:00.003-07:002012-10-06T10:46:44.732-07:00Burnuna ne oldu?<br />
<ul>
<li>Bu haftamın özetini bu soru oluşturuyor. Beden dersinde havuza gidelim diye ısrar ettim. Havuza gittik. 1 aydır havuza girmemenin verdiği özlemle balıklama bir atladım havuza atlayış o atlayış. Havuz 1.90mış,pat burnumu çarptım dibe. Şişti,yara oldu ucuz kurtardım yani kırılmadı şükür. Ama "Cınım burnuna ne oldu senin?" gibi meraklı insanların sorularının altında ezilip kaldım. "Havuzda düştüm" diye geçiştirdiğim oldu "Havuzda çakıldım" dediğim ya da uzun uzun anlattığım. Hande ise bundan "Görmemişin okulunda havuz olmuş tutmuş burnunu kırmış" sonucunu çıkardı. Sevgililerle</li>
<li>Burada yazdığım o paragraf eski sevgilime ulaşmış sanırım,brokolililililililerleeee</li>
<li>Okuldaki edebiyatçımızla dershanedeki felsefecimizin kanka çıkmaları. BİNGO! Neyse ki edebiyatçıyla aramız düzeldi. O adamın o tavrı bana özel değil tüm öğrencilerine öyleymiş onu fark ettim. suyuna gidince,edebiyatla da ilgili olduğumu görünce pek bir sorun kalmadı. </li>
<li>Hande de ben de hala yalnızız. Dörtlü takılmak için benim bir kız arkadaşa ihtiyacım var; onun da bir erkek arkadaşa ihtiyacı var. İlgililililililereee. Dershaneden ya da okuldan olması tercihimiz doğrusu skjdhgsd</li>
<li>Şu dünyadaki her insanın psikolojik tahlilini yaparım ama tek yumurta ikizlerini anlayamam. Klon gibi yahu. Senden bir tane daha var. Bazen aynımdan bir tane daha olsa nasıl bir hayatım olurdu diye düşünüyorum ama imkanı yok hayal edemiyorum. Sanırım egolarım hayal gücümün önüne geçiyor. </li>
<li>Sanırım psikolojimi iyiden iye kaybediyorum. 60 soruda 10 yanlışım çıktı diye neden ağlıyorum ki?</li>
<li>Hayatım sıradanlaştığı için,duygulardan ve beynimin içinde tepinen düşüncelerden uzaklaştığım için mutluyum. Sanırım yalnızlığa en güzel çözüm overdose çalışmaymış.</li>
<li>Kış geldi. Sınıfta herkes "Çok sıcak klimayı açalım mı" derken aradan çıkıp "Hayır çok soğuk hastayım zaten" diyen zavallı kişi benim. İki hafta içinde gazete manşetlerinde göreceksiniz. "ADANA'DA YAŞAYAN A.A SOĞUKTAN DONARAK DERSHANE KÖŞELERİNDE CAN VERDİ. SON SÖZÜYSE NOLUR KLİMAYI KAPATIN ÇOK HASTAYIM OLDU."</li>
<li>BİSİKLETİMİ ÖZLEDİĞĞĞĞMMM :(</li>
<li>Eğer bir tanrı varsa beni 1.74 olarak yaratmasının sebebini açıklayabilir umarım. Orta boyluyum. Mutsuzum. 1.80 olup geniş omuzlu olmak istemiyor değilim. İşte bunlar hep mutsuzluk sebebi.</li>
<li>Beni şu zor dönemimde ayakta tutan ceviz,fındık,badem ve antep fıstığına her acıktığımda yanımda olan yeşil elma ve muza,öğle aralarında yediğim sandviçime sonsuz minnettarlığımı sunmak istiyorum.</li>
<li>Okul kütüphanemiz sahaf gibi. Eski kitaplar,kapıdan girer girmez aldığım o eski kitap kokusu. Beni kitap çalmaya teşvik ediyor. Cesur Yeni Dünya'nın 1964 basımını buldum. Aldım. Geri götürmüş gibi yapıp götürmemeyi planlıyorum. Kitapsan'dan sonra yeni bir marka Kitapçal! </li>
<li><a href="http://www.youtube.com/watch?v=vZ61su9H5RU" target="_blank">Önce gülelim sonra ağlayalım sonra tekrar gülelim.</a> Tabi dinleyelim.</li>
</ul>
Kitabım beni bekler!Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-59994998308619007602012-09-28T12:12:00.000-07:002012-09-28T12:20:13.811-07:00Bilgisayar mı o da ne?<br />
<ul>
<li>Tam anlamıyla YGS-LYS öğrencisiyim. </li>
</ul>
Önceden sadece fiziken öyleydim ama bu hafta itibariyle ruhen de artık "üniversite hazırlık öğrencisiyim" diyebiliyorum. Coğrafya ve matematikte açıklarım var. YGS'ye kadar tamamlayacağıma tüm kalbimle inanıyorum.<br />
<br />
<ul>
<li>Edebiyatçı sanırım kendi tükürdüğünü yaladı.</li>
</ul>
Benim sınıfındaki o insanlardan ayrıldığımı anladı. (Bu bir kibir değildir) Sadece dersiyle ötekilerden daha ilgiliyim. "Kitap okuyorum en mükemmel benim herkes benden düşük" demek değil kastım. Nasıl desem, 30 kişilik sınıfta herkes matematik özürlü ve sadece 2-3 kişi matematikte iyiyse o 2-3 kişi diğer sınıftan ayrılır. O misal. Sabahattin Ali'nin romanlarını sayamayan insanlar var. Ben okumadığım kaldı mı diye düşünürken hayatlarındaki Sabahattin Ali gibi bir eksikle yaşayan insanlar var. Üzüldüm,keşke herkes bir şeylerin bilincinde olsa. Herkes okusa. Neyse hoca benim elimde sürekli kitap olduğunu,okuduğumu ve edebiyatla ilgili olduğumu görünce konusu geldiğinde "Aslında bu yazar-eserleri bilmek çok zor değil,kitap okusaydınız bilirdiniz. Mesela kardelen okuyor ali okuyor..." O gökyüzünde uçan şey benim götüm. evet.<br />
<br />
<ul>
<li>Elma</li>
</ul>
Öğle arasında elma yemeden önce elmaya baktım. Yemyeşil ve sulu bir elma. Sonra ona "Kendini çok mu güzel sanıyorsun siyah noktalarını görmüyor musun?" dedim. O da "İnsanlar çok mu farklı" dedi. Haklıydı. İnsanlar kocaman sulu yeşil elma gibiler. Yaklaştıkça negatif yönlerini görürsün. Bu tadlarının güzel olduğunu değiştirmez. Ama sonuna geldiğinde,onu tamamen tanıdığında, geriye kalan bir kaç çekirdek ve saptan başka bir şey değildir.<br />
<br />
<ul>
<li>Yorulacağımı hissettim.</li>
</ul>
Pazartesi okulda 8 dersten sonra sınav,salı boşum ama çarşamba perşembe cuma 18.00.-20.30 arası 3 ders. Hafta sonunu saymıyorum bile. Eve 9u çeyrek geçe geliyorum. Duşumu aldığın gibi yatıyorum. Ev hayatım uyuyup uyanmaktan ibaret. Yorulacağımı hissettim. Bu yıl boyunca bu tempoyla gidince yılın sonunda nasıl olacağımı merak ettim. 14 saatimi dışarda geçirmeye ne kadar dayanabileceğimi düşünüyorum. Üstesinden geleceğime inanıyorum. Bilgisayara da oturamıyorum artık eskisi gibi. Zaman denilen kavramın ötesine geçtim ben.Bambaşka bişi oldum.<br />
<br />
<ul>
<li>Nietzsche sevmeyin.</li>
</ul>
Nietzsche'yi anlamadan "Ben Niçe'yi seviyorum" demeyin. Öğretmenler,sözüm size. (Özel olarak Felsefe öğretmenleri) Sınıfta otorite kurmaya çalışıp ben Niçe'yi seviyorum demeyin. Öğrencileriniz size güler. Veya modaya falzaca uygun olup da demeyin bunu. Diğer derslerde bu kadar otoriter öğretmenler yokken felsefe dersinde Niçe'yi seven (!) bir öğretmenin sınıfta bu kadar otoriter davranmasını doğru bulmuyorum. Ben demiyorum ki sınıfı bıraksın herkes dilediği gibi takılsın; diğer derslerle karşılaştırınca felsefe dersinde sınıftaki otorite daha baskın oluyor. Bunu Niçe'yi seven bir öğretmenin yapması.. Neyse siz beni anladınız. Kadın güler yüzlü,tatlı kişisel olarak bir problemim de yok ama o düşüncesi bende kötü bir izlenim bıraktı sadece. Dershanede bir ders zaten felsefe,benim de felsefem iyi.<br />
<br />
<ul>
<li>"Sesin çok tok ve kendinden emin"</li>
</ul>
Siz beni hep yazdıklarımla tanıdınız. Çoğunuz bilmiyorsunuz sesimi. Anlatayım. 9. sınıfta kadar sesim çok inceydi. (Bkz. geometrici bana kızım demişti alay konusu olmuştu) 9'dan sonra ergenlikle birlikte sesim de kalınlaşmaya başladı. Ergen,çatal bir ses. (Bkz. Annemin arkadaşıyla aynı durakta otobüs beklerken kadının "Sesinden tanıdım ya" deyip yanımdaki arkadaşlarıma alay konusu olmam) ama bu yılla birlikte sesim yavaş yavaş oturmaya başladı. Genel olarak bunu duymaya başladığıma göre bir düzelme var demektir. Bu hafta da İngilizce dersinde bir paragrafı okuduktan sonra hoca "Sesin ne kadar tok ve kendinden emin çıkıyor,çok hoşuma gitti" dedi. Ben ilkte dalga geçiyor sandım. "Ciddi misiniz şaka mı yapıyorsunuz?" dedim "Gayet ciddiyim" deyince mutlu oldum. Gerçekten mutlu oldum. Artık daha dikkat ediyorum konuşurken.<br />
Böyle bir takıntım vardır benim,biri bana herhangi bir iyi yorumunu söylediğinde o şey üzerine yoğunlaşıyorum. (Bkz. Yazı yazmak) (Bkz. Bana "Boynun çok güzel denildiğinden beri boynumu daha çok gösterecek T-Shirtler giymem)<br />
<br />
<br />
<ul>
<li>Üstüme geliyorlar.</li>
</ul>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho4GCSRw_fvy65EiBegrlJkvNdhzB6sUO7TWjrdIdrpW8uUo4mlrFtD7X1e1WSmH7Y3SW4f-yZGKxmSnss8ZsRpg3J80rmPmDLyopcKW9NH8yd-bGcQrK6etzeJHgIQYdTBu-vXRe9Pv12/s1600/1.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho4GCSRw_fvy65EiBegrlJkvNdhzB6sUO7TWjrdIdrpW8uUo4mlrFtD7X1e1WSmH7Y3SW4f-yZGKxmSnss8ZsRpg3J80rmPmDLyopcKW9NH8yd-bGcQrK6etzeJHgIQYdTBu-vXRe9Pv12/s1600/1.png" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyN0cike5yEr-CVflqZgocubone9mK5LkKL1RaEhqKi4XfwrJTBpyodH5pVjg_SkC5wrRzLLAAQU9COocxKfIVUQ0qNrzzw8dN3Ax68nSpUWU2WCZ_5vsZiuNXAYfgivBP1-ScGMsAvzAq/s1600/Ads%C4%B1z.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyN0cike5yEr-CVflqZgocubone9mK5LkKL1RaEhqKi4XfwrJTBpyodH5pVjg_SkC5wrRzLLAAQU9COocxKfIVUQ0qNrzzw8dN3Ax68nSpUWU2WCZ_5vsZiuNXAYfgivBP1-ScGMsAvzAq/s1600/Ads%C4%B1z.png" /></a></div>
<br />
<br />
BURAYA YAZMAYI ÖZLEMİŞİM AMA. NE KADAR ÇOK BİRİKMİŞİM ORADAN ORAYA ATLA ATLA BİTİREMEDİM.Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-35701147398766157992012-09-21T10:33:00.002-07:002012-09-21T10:33:41.236-07:00Cınım alıştın mı okula?Bu hafta duymaktan bıktığım soru bu. Birde öğretmenlerin "Siz hangi okuldan geldiniz adlarınız ne" sorularından tiksindim. Tanışmayalım, ne gerek var? Zaten yıl uzun tanışırız elbet. Niye böyle herkesin içinde "Adım Ali,Danışment Gaziden geldim" demem gerekiyor ki? Birde "Neden geldin?" diye soran meraklı tipler var. Geldim işte öyle geldim. Boşversene alla alla. Ben öyle konuşmayı seven bir insan değilim,kalabalık ortamlarda konuşma özürlüsü oluyorum. Asosyal bir insan olarak insanlarla konuşmada zorluk çekiyorum.<br />
<br />
Skip yapamadığım için üzülüyorum. Neyse ki ilk hafta bitti. Artık tanışma yok. Alıştınız mı sorusu da ortadan kalkarsa çok mesud oliciğim!<br />
<br />
Okulun ilk gününe nazaran öteki günlerim daha güzel geçti. Öğretmenlerimizin neredeyse hepsini sevdim. Biraz milliyetçi olacağım ama Petersburg'lu olan kelime hocasını ayrı bir sevdim. Petersburg'lu kadın. Saint Petersburg.. Tolstoy'un Dostoyevski'nin Petersburgu.. PETERSBURG'LU YANİ. BİLDİĞİN PETERSBURG. Benim aşık olduğum şehir.. Beyaz Geceleri yaşamayı, kendi Nastenka'mı bulmayı istediğim şehir..<br />
<br />
Bu hafta içinde tepkisizliği öğrendim. Sınıfa giriyorum,sırama oturuyorum ve yüzümde hiçbir ifade olmaksızın etrafı izliyorum sadece. TM'lerle birleştiğimiz dersler zaten baş ağrısı yüzünden gülmek ya da konuşmak gibi eylemlere çok çok uzak kalıyorum. Bir tek felsefe dersinde güldüm onun dışında çok soğuk hissediyorum kendimi. Zorlayarak ısınmaya çalışıyorum. Sanırım zorlamasam da olur. Sahi niye zorluyorum ki alışmak için? Alışmak zorunda mıyım?<br />
<br />
-Zorunda mıyım- kalıbını çok kullanıyorum en son başıma bir iş gelecek gibi. Bunu öğretmenlere kullanıyorum bazen ağzımdan kaçıyor. Olmuyor. Çeki düzen ver kendine.<br />
<br />
11. sınıfımın özeti tenefüslerde ve öğle aralarında koridora çıkıp bir yerlere oturmaktı. Bizim dilciler zaten ayrı bir koridor olduğu için koridora çıkıp oturmam gayet normal karşılanıyordu. Hatta 12.sınıflar bir ara önüme mendil açmışlardı. Zaten ne zaman oraya otursam Hande gelip rahatsız ederdi. Benim için o güneş görmeyen koridor eğlence yeriydi. Hayata farklı açılardan bakma yeri bir nevi.<br />
Bu okulda ise koridora oturdum diye her gelen geçen dikkatli dikkatli beni süzüyor. Tanıyanlar napıyorsun ya yerde ehheehuahauhauahuehue sandalye getirelim mi, diyor. Kimisi ise "Çok depresif görünüyorsun" orada diyor. Depresif görünmemin nedeni tepkisizliğim olabilir ama o kadar depresif değilim okul açıldığından beri. Hala yalnızım,beni doğru dürüst anlayan kimse yok çevremde ama çevremde insanlar var. O yüzden yalnızlık kafama balyozla vurmuyor. Konumuz bu değildi neyse.Evet koridorda oturmak. Bence çok güzel. Hele ki koridorda oturup farkında olmadan bir yere odaklı kalıyorum sanırım. O sırada hiç düşünmeyeceğin şeyler geçiyor aklından. Ama bu demek değil ki ben depresifim kıyıda köşede oturuyorum,mutsuzum. Bunlarda 11.sınıfımın özeti olan fotoğraflar. Bence çok güzeldi. En azından normal karşılanıyordu.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/521414_3948327115550_1114123447_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/521414_3948327115550_1114123447_n.jpg" width="150" /></a><a href="https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/178929_3988215392732_1518962274_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/178929_3988215392732_1518962274_n.jpg" width="150" /></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7SZD9kHGHKn2Qz8s-__wiCMHpD4txpOR_0tjBGEqK1PU0fJ9b6HvNDg-m0uvG_-3HhUqN4xcGC3Kd920zBy4cu-eoUVyixQ6MoiD8Rq31A4jJXvEVRU-yBK5ACTtBHO-2ioo2C6CgGkb1/s1600/Foto%C4%9Fraf0230.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7SZD9kHGHKn2Qz8s-__wiCMHpD4txpOR_0tjBGEqK1PU0fJ9b6HvNDg-m0uvG_-3HhUqN4xcGC3Kd920zBy4cu-eoUVyixQ6MoiD8Rq31A4jJXvEVRU-yBK5ACTtBHO-2ioo2C6CgGkb1/s200/Foto%C4%9Fraf0230.jpg" width="150" /></a><br />
<br />
Eski sevgilimle aynı okulda olmanın ve bunu sınıfımdaki çoğu insanın biliyor olmasının verdiği acı. Aradan bir yılı aşkın süre geçmiş hala neyin kafası be canım? Ne ben seninle sevgili olmak istiyorum ne de sen benimle sevgili olmak istiyorsun. Aslında senden emin değilim ama istiyorsan da bence isteme. Yaptığın sayısız dengesizlik ve ergenliği çekecek Ali yok artık. İlk gün omzuma çarpman gerçekten çok komikti. Görmezlikten geldikçe gözüme gözüme sokmaya çalışmana gerek yok kendini. Sevgili olduk ayrıldık bitti bu kadar abartılacak bir şey yoktu bunda. Artık sende eski sevgili gibi olsan. Ya da beni hiç tanımıyormuş gibi yapsan. UMARIM BURAYI OKUMUŞ KENDİNE PAY ÇIKARMIŞSINDIR. TŞK.<br />
<br />
Bugün serviste yanıma bir çocuk oturdu 5'e gidiyormuş. Tosuncuk bir şey. "Abi lol oynuyor musun?" dedi. Bende "Ben oynamıyorum ama kardeşim oynuyor" dedim. Uzun uzun bir sürü şey anlattı bana. Oyun bilgisini yazıya dökse çok geniş kapsamlı bir makale yazar o derece bilgili oyun konusunda. Wolf team dedi counter dedi. Demediği kalmadı. Bende öyle oyunlarla arası pek iyi bir insan değilim ama çocuğun şevkini kırmamak için dinledim. Counter'ı biliyordum ama o bile değişmiş online bir oyun haline gelmiş. Sıkılma haddimin son damlalarında indi zaten çocuk.<br />
<br />
Sanırım tumblr ve blogger kullandığım eski sevgilim ve tayfası tarafından sınıfa uçurulmuş. Artık buraya yazdıklarımda daha dikkatli davranacağım (ya da hiç yazmayacağım).Unknownnoreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-9222839437017231993.post-41775077567481904122012-09-17T08:33:00.000-07:002012-09-17T10:04:40.588-07:00Merhaba okulun ilk günü,merhaba yeni okul.Buraya "Yeni arkadaşlıklar yeni okul yeni sınıf :):):):):9." diye gelmek isterdim ama maalesef ki öyle olmadı. Yani oldu da ":):):):" bölümü olmadı. Yeni arkadaşlar -_-" oldu.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Hem birlikte gideriz hem onların evi bizden daha yakın diye dün Kardelen'lerde kaldım (Kardelen'le birlikte değiştirdik okulumuzu). </div>
<div>
Okula saat 8.15te gidip 9.30a kadar bekledik. 9 buçuktan sonra ne olduğunu bence yapanların da anlamadığı konuşma yapıldı. Ondan sonra birinci sınıfların (Bildiğimiz 1, dokuzuncu sınıf olan değil) sınıflara geçme törenleri yapıldı. Bizi de konferans salonuna aldılar. Bir konuşma daha yaptılar. Her zamanki bildiğimiz konuşmalar işte. Eğitimi bilim eşliğinde Atatürk ilke inkılapları dahilinde çağdaş modern kültürlü bireyler temalı konuşma. Konuşmadan sonra sınıflarımıza çıktık. İlk dersimiz Edebiyattı. Birde yeni bir yönetmelik gelmiş okullara sanırım ya da öğretmen eksikliğinden bunu uyguluyorlar; biz TM'lerle birleşip görüyoruz Edebiyat,Coğrafya gibi dersleri. Ona canım sıkılmadı değil. Bize LYS'de yaramayacak derste ne işimiz var bizim. Hadi coğrafya YGS için tamam da edebiyat? </div>
<div>
<br /></div>
<div>
"Hadi neyse edebiyatı severim,işleriz güzel geçer zaten Cumhuriyet dönemi" kafasıyla kendimi avutarak sınıfa girdim. Ders olağan şekliyle gidiyordu ki konu yazılılara geldi. Edebiyat işlediğimiz;hatta TMlerle işlediğimiz yetmezmiş gibi birde edebiyat yazılıları da ortak olacakmış. Sınavda işime yaramayacak derse neden çalışayım ki? Banane. Sınav döneminde "Edebiyatta görelim kültür" mantığıyla hareket edemem ben ki zaten edebiyatla ilgili biriyim. Bunun için ayrıca ders olarak görmeme gerek yok. Bende hocaya "Hocam biz zaten LYS'de çözmeyeceğimize göre yazılılarımızda anlam sorsanız yani daha doğrusu YGS denemesi şeklinde olursa hem biz angarya yazılıya girmemiş oluruz hem de yararı olur" dedim. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
ŞİMDİ SORARIM SİZE BU CÜMLEDE ÇOK BİLMİŞLİK VAR MI?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Adam döndü bana dedi ki "Sen kaç yıldır çalışıyorsun?" "Çalışmak?" diye kaldım ne demek istediğini anlamaya çalışıyorum. "Okulda çalışmak yani" dedi. Hala anlamıyorum "Ayağa kalk" dedi. Kalktım. "Burada öğretmen benim, 20 yıldır bu işteyim sen benden daha mı iyi bileceksin" dedi. "Sadece bir öneri sundum size" dedim. "Önerini isteyen oldu mu? En nefret ettiğim öğrenci tipi çok bilmiş" dedi. O sırada ben de oturdum. "Ben sana otur dedim mi?" dedi. </div>
<div>
LAN SİKERİM SENİ DE OTUR DEMENİ DE! REZİL ETTİN BİR ŞEY DEDİM DİYE. OTURURUM KALKARIM SANA MI SORCAM?! SANA ÜNİVERSİTE DİPLOMASI VEREN ÜNİVERSİTENİN REKTÖRÜNÜ -SANSÜR- diyemedim ya la. Tekrar kalktım. Dilcilerden birine "Sen geçen seneki dilcilerin sınavları nasıl oluyor hiç sordun mu?" dedi hayır,dedi çocuk. Bu sordu mu, dedi. Tekrar hayır dedi. Adam da "Zaten öyle yapıyorum 40 soru tam ygs formatında oluyor" dedi. Madem öyle yapıyorsun niye beni böyle aşağılamaya çalıştın kişiliksiz. Madem öyle yapıyorsun niye aynı sınav olacak dedin ironisini siktiğim.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="http://data.whicdn.com/images/37606522/295324_340148212730638_1897825330_n_large.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="209" src="http://data.whicdn.com/images/37606522/295324_340148212730638_1897825330_n_large.jpg" width="320" /></a>Dersin sonuna doğru tekrar bana döndü "Seni de aşağıladım evet iğneleyici konuştum çünkü seçtiğin "angarya" kelimesinden dolayı,eğer siz benim dersimi angarya olarak görüyorsanız benim de sizi angarya olarak görmem gerek ama dil sınıfları benim en sevdiğim sınıflardır" dedi. Böyle dedi çünkü söylediklerimi kulağıyla değil götüyle dinlemiş. Ben dersiniz çok gereksiz demişim gibi muamele yaptı. Bende siz beni anlamadınız dedim. Adam da aklı sıra espri yaptı "Yok ben çok iyi anladım paragrafta anlam sorularında full yapardım" dedi. Baktım uzatmaya devam ediyor "Tamam. Özür dilerim" dedim. Özür dilerim diye söylenir "İstediğin buydu tartışmanın başından beri oldu mu" diye anlaşılır. Umarım anlaışlmıştır. O da "Ben öğrencilerimi böyle ara sıra aşağılarım sana özel bir şey değil,bende değerinde değişmedi" dedi. Sorun değil, dedim. Sanki değişse çok sikimde olacak. Edebiyatçı beni sevmiyo yhaaa :(((888</div>
<div>
<br /></div>
<blockquote class="tr_bq">
Kaç yaşına gelmiş ama kişiliğini hala oturtamamış,egosunu kendinin yarısı kadar olan öğrencilerini aşağılayarak tatmin eden bir öğretmen. Canım sen 20 yıl çalışmışsın öğretmen olarak ama adam olamamışsın. Tamam angarya sözcüğünde hatalı olabilirdim ama sen bana böyle aşağılayıcı tavırla gelmek yerine "Angarya yanlış sözcük,zaten geçen senelerde de sınavları öyle yapıyordum" deyip geçebilirdin. İnsanları küçük düşürmek seni yüceltmez tam tersine o küçük gördüklerinden daha alçak bir noktaya düşürür. 20 yıllık öğretmenlik,yaklaşık 40 yıllık insanlık(!) hayatında bunun farkına varamamış olman acı. Ayrıca kaç yaşına gelmişsin insanlara "Bu" diye hitap edilmeyeceğini öğrenememişsin hemde Türkçe öğretmenisin. Ben bunu 5-6 yaşındayken öğrenmiştim. İş yaşta ya da çalışma yılında bitmiyormuş demek. Kişilikte bitiyormuş. </blockquote>
<div>
<br /></div>
<div>
Bu kibir tüm edebiyat öğretmenlerinde mi var, anlamıyorum. Tamam edebiyat fakültesi bitirdiniz tamam 4 yılda sayısız edebi eser okudunuz tamam kültürlüsünüz tamam aydınsız TAMAM SİZSİNİZ TAMAM. Bu eğer insana küçümseme yetisi veriyorsa bende her önüme geleni küçük düşüreyim. Aşın bu mantığı lütfen. Tek kitap okuyan siz değilsiniz,bu ilgi meselesi. Çoğunluk sevmiyor,okumuyor diye herkesi bu kıstasa göre değerlendiremezsiniz. Neyse.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Sorunlu edebiyat dersinden sonra dersimiz coğrafyaydı. Yine TMlerle. Çıkmış YGS coğrafya sorularını çözdük. Kadın çözmek için çabaladı daha doğrusu. Ne kadar geveze bir sınıf. kadın bir şeyler anlatmaya çalışıyor kızın biri oradan "Bunun üstünde niye bu kadar durdunuz ki yani herkes biliyor zaten" diyor. Kadın kızmıyor diye kadını çileden çıkardılar. Üzüldüm doğrusu kadına, yazık yani. Tamam sen orada paranla okuyor olabilirsin ama bu sana sınıfta bağırma çağırma veya dersi bölme hakkı vermez ki. Dinlemek istemiyorsan sıkıldıysan koy kafanı sıraya uyu. Öğretmene yaptıklarından ben rahatsız oldum doğrusu. Neyse ki zil çaldı öğle arasına girdik.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Öğle arasındaysa Kardelen'i de alıp bahçenin en sakin yerinde çöktük yere kitap okuduk. O sırada coğrafyacı geldi "Oy ben size kurban olurum. İsterseniz öğle aralarında benim sınıfıma gidin kapıyı da içten kilitlersiniz orada rahat rahat kitap okur ders çalışırsınız" dedi. Ben zaten kadına hem üzülmüş hemde sevmiştim ki daha çok sevdim. Yarından itibaren artık öğle aralarında rahat rahat kitap okuyabileceğimiz bir sınıfımız var. Mutluyum!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
İlk günüm böyle geçti. Dil sınıfı olarak 6 kişiyiz. Bu da demek oluyor ki haftanın yarısı 6 kişilik sınıfla ders işliyor olacağız. Dil sınıfındaki öğrencileri sevdim. Zaten ben ve Kardelen ikimiz öteki 4lünün de üçünü tanıyorum "kendi sınıf"ım olan sınıfa alışma evresini es geçtik gitti. bakalım öteki günlerim nasıl geçecek.</div>
Unknownnoreply@blogger.com10