6 Haziran 2012 Çarşamba

İnterneti gitmiş bir ergenin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.

Yeni bir eve taşınma sorunsalıyla karşınızdayım efendim. Bir ara bahsetmiştim taşınacağız diye. İşte şimdi taşındık. Nereye mi taşındık? Apartmanlardan uzak,mahalledeki insanlara "Buzcu alinin torunuyum" dediğim zaman hepsinin tanıdığı,kendi içine kapanık sessiz sakin anneannemlerin mahallesine taşındık. Çocukluğumun geçtiği mahalleye. 2. ve 3.sınıfı Mersin'den Adana'ya taşındığımız zaman okuduğum okulun tam arkasına taşındık. 


Eski evimizden yürüyüş mesafesiyle 20 dakika uzaklıkta. Aman aman bir şey yok tabi.


Nasıl bir hayat karşıladı beni burada kısmına gelecek olursak özetle;



  • Anneannemler ve dedemlerle iç içe bir hayat
  • Bir süreliğine internetsiz bir hayat
  • Her gün "ev hayırlama" denilen yarak kürek örf yüzünden odamın paldır küldür kapısının açılıp "Burası da alinin odası" denildiği bir hayat
  • Özel hayatımın neredeyse sıfıra indirgendiği bir hayat
  • Anneannemin bana karıştığı bir hayat
  • Anacaddeden biraz içerde bu yüzden araba sesi olmayan bir hayat.
  • Her gün ilkokul bebelerinin türküm doğruyum çalışkanım diye çığırdığı hayat
  • Kuşak çatışmasını annem babamda dedim nene dedemle yaşadığım bir hayat.
Bana bir artısı olmadı bu evin. Tek artısı babama oldu. İşyeri evimizin altında. Dedemin işyerine çalıştığı için ve bu yeni ev de dedemlerin deposunun üzerine yapıldığı için ona rahatlık sağlandı. Hatta öğlen yemek yemeye diye çıkıp şekerleme yaptığı bile oluyor. 


Bense bu iki haftadır odamdan pek çıkmıyorum. Çıkarsam teyzemin odasına gidiyorum. Onunla sohbet ediyorum onun dışında etrafta pek görünmemeye çalışıyorum. 
İnternetim olmayınca çok fazla boş zamanım oldu. Sıkıldım bile. Oturdum sayfalarca mektuplar yazdım herkese. Kitap bitirdim ki rekor kırdım sanırım savaş ve barışın 3.cildini 1 haftada bitirdim. (Normal koşullarda 15 günümü alıyordu) Kaldı geriye bir cilt. Tabi araya giren romanları saymıyorum..
Okulun bitişiyle asosyallik furyası geri döndü. Bisiklet sürmek dışında şu iki haftada sadece bir kere çıktım dışarı. Bakalım birde yarın çıkmayı düşünüyorum. ( Tabi üşenmezsem)

Ama bu sefer yakınmıyorum bundan. Çünkü kendi çapımda bed peace hair peace yapıyorum. John Lennon ve Yoko Ono'ya selam olsun. 


Bisiklet demişken.. Beni bisiklet sürerken görenler oluyor. Bir selamı esirgemeyin terslemem ben. (Ayrıca şaşırdım buralardan okuyanlar varmış. Adanadan olduğunu biliyordum ama yakın çevremden olduğunu bilmiyordum.)


Hayatımda beni çok mutlu eden birisi var. Bir gün onu da özel olarak anlatıcam. Bir yerde denk gelirsiniz. Şimdi fazla uzatmadan onun için hazırladığım sürprizi yapmaya devam edeyim. Mutluluk benim de kapımı çaldı sonunda. Bu sefer kapıları ardına kadar açtım. Hayatımın en güzel günlerini yaşıyorum son 1-2 haftadır. Bulutların üzerindeyim. O derece mutlu.
Eheh. Ben çok mutluyum herkes mutlu olsun bence. Şimdi bu şarkıyı dinleyip gülümsüyoruz.

19 yorum:

  1. Eheh,Alii.
    Sokakta insallah apaçiler yoktur. İnsallah çevrende yoktur o ayrı konu. Yeni evinizde mutlu ol. Mutsuz olursan söyle,konuşalım. İçini dök. Eğer adanaya gelirsem buluşuruz. Belli olmaz. Çok güzel bir yazı,tekrar tekrar teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çevrede apaçi değilde insan yok ki hepsi orta yaşı geçmiş insanlar. Aman zaten ister apaçi olsun ister başka biri pek takmıyorum evden dışarı çıkmadığım için. Adanaya gelirsen görüşmeyi isterim. Ben teşekkür ederim ^_^

      Sil
  2. Eviniz nerede ya çok merak ettim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İyi bir çocuk olursan bir gün mahallemizi bulabilirsin eheheh

      Sil
    2. Ahahahahah iyi bir çocuk olmak yerine bi gün seni takip ederim ^^

      Sil
    3. Buradan çok zeki bir çocuk olduğun anlaşılıyor eheheh :D

      Sil
    4. Biliyorum çünkü süper kahramanlar zeki olur bu arada ben owlgirl ^^

      Sil
    5. BAYKUŞ REYİZZZZ cCc

      Sil
  3. merak ettik seni mutlu edeni

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bence merak olarak kalması iyi olur gibi..

      Sil
  4. ben de diyorum neden kaç gündür yazmıyor bu çocuk meğer internetin yokmuş :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. VAR ARTIK BİZ ABARTTIK AMA ÇİKOLATASINI ABARTTIK SONRA KEKİNİ KABARTTIK EHEH

      Sil
    2. hayırlı olsun o zaman :) yeeepyeni güüpgüzel yazılarını sabırsızlıkla beklemekteyim :)

      Sil
    3. bu yazının üzerine 4 yazı yayınladığım gerçeği........

      Sil
    4. daha yenileri :)

      Sil
  5. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  6. Adana'da yaşayan bir insan olarak, ne kadar şansız bir insan olduğumu her geçen gün daha da anlıyorum. Adana'da yaşamak şansızlık evet, danişment gaziden bir üstte olan okulda okuyorum -seni hiç görmedim yani ama bence ortak arkadaşlarımız vardır bir sürü- sonra 1 yaş küçüğüm ve senden belki yaşıt olsak en azından adını buralardan duymazdım asdfghjk ama eğer t. özal tarafında bisiklet sürüyorsan ve ben görmediysem gerçekten şansızlığın dibindeyim, bir gün görürsemde söz selam vereceğim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ato ya da Piri Reistesindir büyük ihtimalle elbet ki ortak arkadaşlarımız vardır çünkü adana ortamında birbirini tanımayan,daha doğrusu birbiriyle ortak arkadaşı olmayan insan yoktur. Özal tarafında da bisiklet sürdüğüm oluyor ama özalda oturmuyoruz orada sadece arkadaşlarıma gittiğim zaman sürüyorum. Artık bisiklet sürmeye vaktim de olmadığı için bisikletimi kaldırdım. Bitti bisiklet dönemim geç kaldın biraz doğrusu :/

      Sil
    2. hayır ato yada piri reise gitmiyorummm
      ben sana ben şansızım diyorum işte neyse ya her eyin hayırlısı, belki bir gün kafan dağılsın diye çıkarırsın bisikletini ve sürersin bende belki o zaman görürüm, selam veririm :/

      Sil