15 Mayıs 2012 Salı

Bitince bitiyor işte.



Bir sürü insan girip çıktı hayatıma. Girdi çıktı,geldi gitti..  Gitti sonunda,hep gitti. Hiç kalmadı.


Bana bir şeyler kattı gelişiyle,giderken benden bir şeyler götürdü. Ve hepsinin bana kattıkları ve benden götürdükleri beni oluşturdu.
Puzzle gibi. Puzzleın her parçası başka birisinin elinde. Hepsi tek tek yerleştirdi elindeki puzzleı. Sonunda bir bütün oluştu bir çok insanın elindeki minik parçadan. Küçük parçalar bir bütünü oluşturdu,yaşanılan tecrübelerin insanı oluşturması gibi.


Ama benim için gerek arkadaşlıkta gerekse ilişkilerde bitti mi bitiyor. Geri dönüşü olmuyor. Biraz kindarım bu konuda,evet. Eğer birisi bir kere benim güvenimi sarstıysa tamamen bitiyor gözümde,bir daha hiç başlamamak üzere! Veya her şeyden çok sevdiğim insanın sadece bir cümlesi beni ondan soğutmaya,soğutmayı geçtim nefret etmeme sebep olabiliyor. Bu yüzden sevgiyle nefret arasında da çok ince bir çizgi olduğunu düşünüyorum.


Bir şeyleri bitirmek benim için çok zor değil. Bir arkadaşlığı bitirmek mesela. Yıllarımı birlikte geçirdiğim arkadaşıma baktığımda kendimden bir şeyler katamamışsam o arkadaşlığın bir anlamı olmuyor gözümde. Veya ben ona haddinden fazla değer verirken onun bunu görmeyecek kadar başkalarına zaman ayırması onun gözümdeki değerini düşürüyor. Gözümdeki değeri düşünce istem dışı olarak soğuyorum,aramızdaki bağlar tek tek kopmaya başlıyor. Zamanımızı sürekli birlikte geçirirken artık birbirimize daha az zaman ayırıyoruz. Sonrasında arkadaş çevrelerimiz değişiyor. Benim nefret ettiğim insanlar etrafında toplanıyor,sonra o insanlar yüzünden bir bakıyorum ondan gıcık almaya başlamışım. Hatta bir süre sonra nefret etmeye başlamışım! Bazen bende anlam veremiyorum arkadaşlık ilişkilerime.


Bunda sadece onun suçu var demiyorum elbet benimde hatalarım olmuştur ama hem beni umursamayıp hem "Sen artık beni hiç sevmiyorsun" diye gelmesi ayrı bir olay. Madem sevmediğimi düşünüyorsun bunun tek taraflı olmadığını düşünmen gerek.  Mesela biri bana soğuk davranırsa "Ben bir şeyler yaptım ki o artık eskisi gibi benimle konuşmuyor" diye düşünüp ona karşı tavırlarımı gözden geçiririm. Sonra hatayı nerede yaptığımı görürüm. Görmezsem bunu onunla konuşup düzeltmeyi denerim. Düzeltemezsem bile çabalarım en azından. Öyle hiçbir şey olmamış gibi davranmam.
Ve insan yanındakilerden etkileniyor ister istemez. Eğer yanında kibirli kendini üstün görmekten başka bir şey yapmayan,sürekli insanları itin götüne sokmaya çabalayan insanlar olunca onlara benziyor. Yanımızdaki insanlara benziyoruz istemeden. Kimi zaman iyi oluyor sonuçları kimi zaman kötü. 


Birde her şey bittikten uzun zaman sonra hiçbir şey olmamış gibi yine arkadaş olmaya çalışanlar var. Sen neyin kafasındasın yarraaam? desem rahatlayacağım valla. O kadar zaman geçirdik birlikte biliyorsun benim huyumu nasıl biri olduğumu,biri biterse biter benim için. Biliyorsun yani. Bittikten sonra ne kadar çabalasan da boş. Her şeyi ben kafamda seni bir "hiç" olarak görmeden olarak düşünseydin ya! İçimden bir şeyler koptuktan sonra istersen herkesten çok beni sev. Hiç. Olmayacağını bile bile gelip eskisi gibi olmaya çalışmak neden. 


Bitti mi bitiyor benim gözümde. bittikten sonra değil,bitmeden önce düşünmek gerek çünkü. Eğer gerçekten bitirmişsem,içimden bir şeyler kopmuştur ona dair. Bir cam kırılınca eski haline dönüyor mu? İşte bir şeyler kopunca da içimde eskisi gibi olamıyorum. Değiştiriyor çünkü o benden götürülen parça beni. Kırılan cam misali.

16 yorum:

  1. Bence bi arkadaşlık ilişkisini bitirmek kolayda.. Arkadaşlıktan öte bi şeyi bitirmek cidden zor. Benim için arkadaşlık biter hemen, umursamam soğuduysam ve saçmalıyosa ne biliyim anlamı yok. Ama arkadaşlıktan öte bir ilişkide bitirmek cidden zor. Hani dedin ya "Sen artık beni hiç sevmiyorsun" gelmeleri ayrı bi olay. Kızlar hep bunu sorduklarında daha çok sarmalarını beklerler. "Saçmalama salak seni çok seviyorum" demelerini beklerler mesela. Bazen insan göremiyo hatalarını, hatırlatmak gerekir. Uyarmak gerekir, bi anda çekip gitmek çok saçma. Bi anda her şey mahfolup bitemez ki. Gerçekten seviyosak eğer..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zaten her şey bir anda mahvolmaz. Bunu onlarca şey tetikler en son basit bir olay bardağı taşıran son damla olur. Bazı şeyler bitmek zorunda. Ne olursa olsun.

      Sil
  2. haklısın canım cidden ya.

    YanıtlaSil
  3. Arkadaşlığı bitirmek bu kadar kolay mı? Sana katılmıyorum sanırım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eğer "arkadaşım" dediğin kişi senden çok senin nefret ettiğin insanlarla yakın ve onlarla zaman geçirmeyi daha çok seviyor. Önceden yediğiniz içtiğiniz ayrı geçmezken şimdi arada bir oturup sohbet ediyorsanız bitirmesi o kadarda zor olmuyor. Empati kurarsan bence anlayabilirsin durumumu...

      Sil
    2. Bana söyleyecek söz bırakmamışsın . Bu arada ben dün tumblrdaki Mark ve Senin facebookun ile sorunu olan kız. Sevgiler Saygılar reröreröre..

      Sil
  4. Ben bu aralar fazla darbe yedim. Ama en sonunda üzülen yine ve yine ben oldum. Arkadaşlarım bir elin 5 parmağını geçmiyorken onlarında bana darbe atmasından bıktım. Ciddiyim bıktım. Bulutlarla olan aşkım bitmeyecek.Kitaplar ve müzik için de aynı şey geçerli. Bilmiyorum insanlar bana ne kattı ama benden çok şey aldılar.Tükendim. Puzzle değilim. Ben bir pastayımj,acıktıkca insanlar dilim dilim alıyor benden. Neyse hala yaşıyorum. Bulutlar varken,dolu dolu belki.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. her hayatına giren yeni bir şeyler katar sana. Her ne kadar giderken canını acıtsa da her insan farklı bir tecrübedir. Sen bulutları ve kitapları sevmeye devam et. Birde birazcık sabret. Sonucunda iyi olanı bulacaksın bence :)

      Sil
    2. İnşallah Ali,inşallah. :) Yoksa daha fazla yaşayamam. Hayal kırıklığına uğramak çok sinir bozucu. Tabii,dostlarının değerini daha bir anlıyorsun. Diğerleri bir bir eksilirken. Bir de geri kalanlar,onlar var...

      Sil
  5. Yani sadece resme baktim bi iki cumle okudum dicegim tek sey "he" kapat burayi git dagit kafani manyak misin amina koyiyim ya

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Düşünmeden konuşmayı çok seviyorsun sanırım.Ya da hissetmemeye alıştın. Bilmem anlatabildim mi.

      Sil
    2. Oku diye zorlayan yok zaten. Girmişsen merak etmişsin ki girmişsin. Birde üstüne üstlük böyle saçma salak yorum atıyorsun

      Sil
  6. Merhaba:)
    Yazılarının büyük bir bölümünü okudum.Yorumu ise buraya yazmaya karar verdim :)Yazılarını çok beğendim.Hatta büyülendim diyebilirim...Kaç yaşındasın bilmiyorum ama anladığım kadarıyla lisedesin.Ben üniversite de okuyorum ve çevremdeki insanlar bu kadar sığken,duygularından bu kadar arınmışken senin bu yaşama,yaşadıklarına bu kadar duyarlı olman beni çok mutlu etti ve açıkcası hayran bıraktı :) Evet bunu yaşla bağdaştırmak ne kadar doğru bilmiyorum...
    Neyse yazılarına geri dönmek istiyorum.Yazılarını okurken içinde kendimi buldum.Sevdiğim şeyler,hayallerim...Kimi zaman gözlerim yaşardı.Sanki karşıma geçmişsin sohbet ediyoruz.Ben seni dinliyorum.Seni ve duygularını anlamaya çalışıyorum.Seni dinlerken kendimi buluyorum.Anlaşılmanın verdiği bir huzur doluyor içime...Yazıların sayesinde harika zaman geçirdim.Gerçekten tebrik ediyorum.Umarım hayatın boyunca küçük şeylerle mutlu olmaya devam edersin.Ve gökyüzüne hep bakar ve kimsenin göremediği o berraklığı görür mutlu olursun...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eheh yerim ki. Çok güzel şeyler yazmışsın nasıl mutlu olduğumu anlatamam sana. Ben doğrusu seni tanımayı isterim ehehe. Ben doğrusu bu kadar çok konuşmayı istemem. Artık sıra senin anlatmanda!
      Sana bulutlar kadar mutluluk diliyorum. Esen kal ^^

      Sil
  7. Yorumunu görünce çok mutlu oldum :) Sanki bir mektup arkadaşı bulmuş gibi hissettim ve farkına vardım ki yüzüme kocaman bir gülümseme yayılmış :D Hımmm ne anlatsam ki :) Sanırım biraz kendimden bahsedebilirim:)Büyümüş hala çocuk kalmış biriyim galiba.Gülmeyi çok seviyorum.Bazen öyle sesli ve ilginç kahkahalar atıyorum ki utanıp yüzümü indiriyorum:)Fazlasıyla duygusalım ve genelde bu bana çok şey kaybettiriyor.Terazim dengesiz bi çoğalıyorum bi azım:D Hayalim sıradan olmamak:) Farklı ülkeler keşfetmek haa bide afrikaya falan gitmek:) Kabileleri ve ordaki insanları çok merak ediyorum :) Bu arada yazı yazmayı çok seviyorum.Sanırım bu bir rahatlama yöntemi...Ruhumu dinlendiren parçalara bayılıyorum:) Böyle:) Aklıma bu kadar şey geldi,şimdilik :) Haa bu arada yazılarının bi etkisi oldu bugün hep bulutlara bakarak yürüdüm :) Yeni yazılarını da merakla bekliyorum.Esen kal :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eneee yazdıklarını okumayı cidden isterim biliyor musun eğer bana atarsan.. Hala büyüyememişlerin kitabı;Küçük prens. Benimde kahkaham olaylara göre değişiyor bazen ahahahah bazen at kişnemesi gibi oluyor :D
      Ben farklı ülkelerden çok afriakadaki o geniş ormanlarda bir hafta kamp yapmak istiyorum mesela. Bütün baskılardan uzak,özüme dönerek yaşamak. eheh çok sevindirik oldum bu yorumlara ama :)

      Sil