bugün kendime tatil verdim.

İçim o kadar sıkılıyor ki. Duvarlar üstüme üstüme geliyor. Aslında her şey yolunda..

İç ses: Hayır her şey yolunda değil. Her günün okulda boş vakit geçirerek geçiyor. Etrafındaki insanlar mutluyken sen mutsuzsun. Ve en kötüsü de mutsuz olmana rağmen mutluymuş gibi görünmeye çalışman. Birde seni kimse hayatının merkezine oturtturacak kadar sevmiyor. Saklama bunları.

Böyle bir sıkıntı içerisinde ne ders çalıştım nede kitap okuyabildim. Tatil verdim bende kendime. Okulun ilk günlerine yaptığım revaniden sonra girmemiştim doğru dürüst mutfağa. Sabah canım krep çekti 3 krep yaptım 1i yandı düşüncelere dalmışken ben. Öğlen canım o kadar çok bol domatesli-salçalı makarna istedi ki gittüm makarna yaptım. Tadı güzel oldu.
Üstüne tatlı niyetine çikolata şelalesi denilen browni çakması bir kek yaptım. Çok şekerli oldu. Sevmedim. Ben ki şeker komasına girecek kadar çikolatalı şekerli şeyler yiyen insan,bir parça yeyip bıraktım tüm keki. Yalnızdım tüm gün. Diğer bir deyişle kimsesiz. Tek başıma bir şeyler yapmak içimi daha bir acıttı bugün. Aslında biliyorum boş yere kendimi üzdüm. İçim sıkıldı daraldı  Nasıl bok bir günsün sen. bit artık lütfen.